Zagrała polską emigrantkę. To była historia pełna traum i bólu

Mary Louise Streep przyszła na świat 22 czerwca 1949 roku w Summit, w stanie New Jersey, jako córka artystki i farmaceuty. Już w dzieciństwie wykazywała niezwykłe zdolności do naśladowania i transformacji. Jej zainteresowanie aktorstwem zrodziło się podczas nauki w szkole średniej. To właśnie wtedy po raz pierwszy stanęła na scenie i... spodobało jej się. Wcielania się w różne postaci i eksplorowania ludzkiej natury poprzez sztukę stały się jej życiową pasją.

Po ukończeniu Vassar College, gdzie studiowała dramat, Streep kontynuowała edukację na prestiżowej Yale School of Drama. Lata spędzone na nowojorskim uniwersytecie okazały się niezwykle istotne dla jej rozwoju artystycznego. To tam doskonaliła swój warsztat i po mistrzowsku opanowywała techniki, które później pozwoliły jej stać się aktorką kreacyjną, niezrównaną w swojej wszechstronności.

Młoda Meryl występowała na Broadwayu, zbierając znakomite recenzje. Zagrała w dramacie historycznym "Julia" u boku Jane Fondy i Vanessy Redgrave. Tu jeszcze nie miała wielkiego pola do popisu. Przełomowym momentem w jej karierze był rok 1978 rok – uznanie za rolę w miniserialu "Holocaust" i w znakomitym filmie "Łowca jeleni" w reżyserii Michaela Cimino. W tej wojennej epopei Streep wcieliła się w postać Lindy – dziewczyny jednego z głównych bohaterów, Nicka (Christopher Walken). Chociaż nie była to rola pierwszoplanowa, występ Meryl zwrócił uwagę krytyków i publiczności. Aktorka otrzymała swoją pierwszą nominację do Oscara. Film ten nie tylko zapoczątkował jej hollywoodzką karierę, ale także wprowadził ją w świat wielkiego kina, gdzie wkrótce miała stać się jedną z najjaśniej świecących gwiazd i jedną z najważniejszych osobistości.

Artystyczne sukcesy zbiegły się w czasie z osobistą tragedią. Jej pierwszą wielką miłością Streep był aktor John Cazale, którego poznała się podczas pracy nad spektaklem off-broadwayowskim. Cazale, znany z ról w "Ojcu chrzestnym" i "Łowcy jeleni", był nie tylko jej partnerem życiowym, ale także mentorem artystycznym. Ich związek, choć krótki, wywarł ogromny wpływ na młodą aktorkę. To właśnie John nauczył Meryl głębokiej analizy każdej postaci, którą miała grać. Cazale zmarł na raka w 1978 roku.

Prawdziwy przełom w karierze Streep nastąpił wraz z filmem "Sprawa Kramerów" z 1979 roku. Jeden z pierwszych w historii kina filmów poruszających tematykę rozwodu i ról społecznych zdobył pięć Oscarów. Statuetki otrzymali m.in. Dustin Hoffman i Meryl Streep – w kategorii najlepsza aktorka drugoplanowa. W tym dramacie rodzinnym zagrała Joannę Kramer, która porzuca męża i dziecko, by "odnaleźć siebie", a później walczyć o prawo do opieki nad synem. Jej portret złożonej, pełnej wewnętrznych konfliktów kobiety był tak przekonujący, że natychmiast umocnił jej pozycję w Hollywood.

Jednak to rola Sophie Zawistowskiej w filmie "Wybór Zofii" z 1982 roku uczynił Meryl Streep żywą legendą. Alan J. Pakula stworzył dla niej postać polskiej emigrantki, która podczas II wojny światowej musiała dokonać najbardziej dramatycznego wyboru w swoim życiu. Streep nie tylko opanowała polski akcent, ale także nauczyła się języka polskiego na potrzeby roli. Jej interpretacja traumy, winy i bólu była tak autentyczna i przejmująca, że przyniosła jej drugą Nagrodę Akademii - tym razem w głównej kategorii aktorskiej.

To właśnie w latach 80. rozpoczął się prawdziwy fenomen Meryl Streep. Jej niezrównana umiejętność opanowywania różnych akcentów stała się legendarna. Czy to był duński akcent w "Pożegnaniu z Afryką", czy australijski w "Krzyku w ciemnościach" – każdy z nich brzmiał autentycznie i naturalnie. Krytycy zaczęli nazywać Meryl "kameleonem kina". Teraz już cały świat wiedział, że była najwybitniejszą aktorką kreacyjną swojego pokolenia.

Z niezwykłą precyzją, głębią i oryginalnością budowała swoje postaci, często całkowicie znikając za rolą i nadając bohaterkom unikalny, wielowymiarowy charakter. To właśnie umiejętność pełnej transformacji – zarówno fizycznej, jak i psychologicznej – oraz perfekcyjne opanowanie akcentów, gestów i emocji czyniły Meryl Streep tak wyjątkową.

Stała się gwiazdą kina, ikoną popkultury czy wręcz fenomenem kulturowym (wspominano o niej w popularnych produkcjach, jak "Kroniki Seinfelda" czy "Zmowa pierwszych żon", co podkreślało jej status). Streep nigdy nie poprzestawała na powierzchownej interpretacji. Zawsze potrafiła wczuć się w psychikę bohaterki, zrozumieć jej motywacje i przedstawić ją w sposób pełny i autentyczny. Jej przygotowania do ról są legendarne – uczy się języków, studiuje historię, analizuje kontekst społeczny i polityczny swoich postaci.

Jej intelektualne podejście do aktorstwa, połączone z niezwykłą pracowitością i profesjonalizmem budziły podziw. Meryl stała się wzorem dla młodszych koleżanek oraz idolką kobiet, którym podobała się jej bezpretensjonalność i brak typowo hollywoodzkiej sztuczności.

Wszechstronność Streep objawiała się nie tylko w akcentach, ale także w różnorodności gatunków, w jakich się sprawdzała. Od dramatów psychologicznych po komedie romantyczne, od filmów kostiumowych po współczesne thrillery - każdy gatunek wydawał się jej środowiskiem naturalnym.

Z biegiem lat Meryl Streep umocniła swoją pozycję jako jedna z najbardziej szanowanych i uwielbianych aktorek w historii kina. W latach 90. i w XXI wieku stworzyła wiele niezapomnianych kreacji, a niektóre z jej bohaterek (jak i sama Meryl) stały się ikonami popkultury – tu najlepszym przykładem będzie Miranda z "Diabeł ubiera się u Prady" – diaboliczna naczelna fikcyjnego pisma "Runway". Jej role oraz ich wpływ na kulturę popularną to materiał na książkę.

Dorobek artystyczny Meryl jest imponujący – otrzymała łącznie 21 nominacji do nagród Akademii Filmowej, stając się w tej kategorii absolutną rekordzistką. Zdobyła trzy Oscary (tu jeszcze nie pobiła rekordu, natomiast złośliwi chętnie jej wypominają liczbę oscarowych porażek), osiem Złotych Globów i szereg innych nagród oraz wyróżnień. Statystyki nie oddają w pełni jej wpływu na kinematografię i kulturę.

Gwiazda wielokrotnie mówiła o odwadze w byciu sobą, samoakceptacji. W wywiadzie dla "The Guardian" powiedziała na przykład: "Sukces przychodzi wtedy, kiedy przestajesz dbać o to, co myślą o tobie inni". Zachęca do rozbudzenia w sobie empatii i odrzucenia presji społecznej. Aktorka znana jest ze swojej inteligencji, dowcipu i, zwłaszcza ostatnimi czasy, z politycznego zaangażowania.

Nigdy nie bała się bronić swojego światopoglądu. Zdarzało się, że jej przemówienia podczas ceremonii wręczenia nagród stawały się przedmiotem szerokiej dyskusji publicznej, ze względu na ukryty lub wyrażony wprost przekaz. Ostatnio, w dobie narastającej polaryzacji, jedni uznają to za akty odwagi, inni – za przejaw hipokryzji lub ideologicznego zaślepienia. Streep nie przejmuje się jednak głosami krytyki.

Bez względu na jakąkolwiek krytykę jej wypowiedzi, przekonań czy życia prywatnego, Meryl Streep pozostaje jedną z najważniejszych i najbardziej podziwianych postaci w Hollywood. Jest niemal pewne, że stworzy jeszcze kilka wybitnych kreacji aktorskich. I, kto wie, może dostanie czwartego Oscara?

Sekta i "Syreny" wśród hitów Netfliksa, mocne sceny w "I tak po prostu", genialne "Mountainhead" i wielka wojna gigantów w kinach. Co dzieje się w "Mission Impossible" i ile tam Marcina Dorocińskiego? O tym w nowym Clickbaicie. Znajdź nas na Spotify, Apple Podcasts, YouTube, w Mountainboard czy Open FM. Możesz też posłuchać poniżej: