Sandra Oh

Urodziła się 20 lipca 1971 roku w kanadyjskiej miejscowości Nepean na przedmieściach Ottawy. Oboje rodziców pochodziło z Korei Południowej, pobrali się jeszcze w Seulu, by w chwilę później zdecydować się na emigrację do Kanady. Już jako czterolatka zaczęła uczęszczać na lekcje baletu, a w wieku 10 lat zadebiutowała na scenie w spektaklu „The Canada Goose”. Przez cały okres szkoły średniej, była zaangażowana w kursy i kółka teatralne. Podczas nauki w National Theatre School of Canada wyróżniała się jako aktywna działaczka samorządu studenckiego, ale i nie lada sportsmenka – należała do uczelnianej reprezentacji siatkówki i do drużyny biegaczy narciarskich.

Profesjonalną karierę zaczynała od występów w reklamach i produkcjach telewizyjnych (m.in. serial „Denim Blues” 1989). Była na trzecim roku studiów, gdy udało jej się pokonać tysiąc kandydatek i otrzymać tytułową rolę w telewizyjnej produkcji „The Diary of Evelyn Lau” (1993, nominacja do Gemini, Cannes FIPA d’Or dla Najlepszego Aktorki).

** Rok później zagrała główną rolę w głośnym, w rodzimym kraju, filmie hongkońskiej reżyserki Miny Shum – „Double Happiness”, zgarniając pierwszą nagrodę Genie i wyróżnienie na MFF w Turynie (1994). Oh i Shum spotkały się parę lat później na planie familijnej produkcji kanadyjskiej „Zdrowia, szczęścia, pomyślności” (2002).**

Przełom w międzynarodowej karierze aktorki wiązał się z przeprowadzką do Los Angeles i otrzymaniem jednej z głównych ról w popularnym, komediowym serialu „Arli$$”, z którym związana była aż przez siedem, kolejnych sezonów w latach 1996-2002.** Kreowana tam rola Rity Wu przyniosła jej CableACE Award dla Najlepszej Aktorki w Serialu Komediowym w 1997 roku.**

W międzyczasie często występowała na scenie (rola Carol w „Oleannie” 1994, Sary w sztuce „Stop Kiss” 1998, Rio w „DogEaters” 1998, Kobiety w „Monologach waginy” 2001) i na dużym ekranie. Pojawiła się u boku Rowana Atkinsona w komedii „Jaś Fasola: Nadciąga totalny kataklizm” (1997), Samuela L. Jacksona i Grety Scacchi w głośnej produkcji „Purpurowe skrzypce” François Girarda (1998), obok Bena Stillera i Elizabeth Hurley w biograficznej „Wiecznej północy” (1998) oraz u boku Jennifer Connelly i Billy’ego Crudupa w thrillerze „Przebudzenie miłości” (2000). Największy zachwyt krytyków wzbudziła dzięki roli Sandry w głośnym, kanadyjskim dramacie sci-fi „Ostatnia noc” z udziałem i w reżyserii Dona McKellara (1998, Women in Film Award na MFF w Vancouver) oraz dzięki kreacji striptizerki Jasmine w „Zatańczyć w Błękitnej Iguanie” Michaela Radforda (2000, nagroda dla najlepszej aktorki na MFF w Mediolanie).

W 2001 roku wcieliła się w rolę pani vice-dyrektor w komedii romantycznej „Pamiętnik księżniczki” z Anne Hathaway i Julie Andrews oraz dała pamiętny, gościnny występ jako gwiazda porno w serialu „Sześć stóp pod ziemią”. W tym czasie zagrała też epizod u Stevena Soderbergha w „Full Frontal. Wszystko na wierzchu” (2002) i drugoplanowe role w dramacie „Rick” z Billem Pullmanem (2003) i w nieco mniej znanych komediach: „Duży, gruby kłamczuch” (2002) i „Wilby Wonderful” (2004).

Przede wszystkim jednak zawitała na plan głośnej produkcji „Pod słońcem Toskanii” z Diane Lane (2003) i wychwalanego przez krytykę komediodramatu „Bezdroża” w reżyserii ówczesnego męża, Alexandra Payne’a (2004). Rola u boku Thomasa Hadena Churcha, Paula Giamattiego i Virginii Madsen przyniosła jej szereg zespołowych nagród dla całej czwórki m.in. Screen Actors Guild Award, Boston Society of Film Critics Award i Broadcast Film Critics Association Award.

** Niedługo po sukcesie „Bezdroży” dostała angaż w serialu „Chirurdzy”, który już wkrótce miał okazać się wielkim, światowym przebojem małego ekranu. Choć pierwotnie starała się o rolę dr Mirandy Bailey (którą dostała Chandra Wilson), ostatecznie została obsadzona jako doktor Christina Yang. Kreacja ta przyniosła aktorce pierwszy Złoty Glob, dwie nagrody Screen Actors Guild (indywidualną i zespołową), cztery nominacje do Emmy oraz ogromną popularność na całym świecie.**

Mimo intensywnej pracy na planie serialu, przyjmowała też propozycje występu w filmie. Zagrała z Heather Graham w komedii romantycznej „Ciasteczko” (2005) i wcieliła się w rolę siostry Mary z w kanadyjskim dramacie „3 Needles” Thoma Fitzgeralda, z Lucy Liu i Chloë Sevigny (2005). Ponadto niejednokrotnie miała okazję wykazać się w nietypowym dla siebie rodzaju filmu – thrillerze, pojawiając się w takich tytułach, jak: „Pułapka” z Ellen Page (2005), „Ten dzień powrócił” z Robin Wright Penn (2005) i „Nocny słuchacz” z Robinem Williamsem (2006).

W 2008 roku zagrała panią minister zdrowia w głośnej produkcji „Miasto ślepców” Fernanda Meirellesa, z Julianne Moore i Gaelem Garcią Bernalem.

Sandra Oh jest obecnie jedną z najsłynniejszych aktorek hollywoodzkich pochodzenia azjatyckiego.