Stephen Lang

Urodził się 11 lipca 1952 roku w Nowym Jorku. Aktorstwo studiował w słynnym, tamtejszym Actors Studio. Zasłynął przede wszystkim jaki znakomity aktor sceniczny o zdolności przeobrażania się godnej porównania do kameleona. Debiutował już jako siedemnastolatek w inscenizacji „Otella” Szekspira, na deskach Hedgerow Theatre w Pennsylvanii (1969). Podbój scen nowojorskich rozpoczął od udziału w „Hamlecie” (1975), a zaledwie dwa lata później zadebiutował na Broadwayu w spektaklu „Saint Joan” (1977).

Wśród jego najsłynniejszych kreacji stworzonych na Broadwayu należą: rola pułkownika Jessepa w „Ludziach honoru” Adama Sorkina, Happy’ego w „Śmierci komiwojażera”, czy wyróżniona nominacją do nagrody Tony rola bezdomnego w „Speed of Darkness”.

Na ekranie zadebiutował w 1981 roku, dzięki roli w telewizyjnym dramacie akcji „We’re Fighting Back” z Ellen Barkin i Paulem Austinem. Jego debiutem na dużym ekranie była drugoplanowa rola w dramacie /romansie „Dwa razy w życiu” z Genem Hackmanem i Ellen Burstyn (1985). Jeszcze w tym samym roku z powodzeniem powtórzył sceniczną rolę Harolda ‘Happy’ego’ Lomana w telewizyjnej adaptacji „Śmierci komiwojażera”, w reżyserii Volkera Schlöndorffa, ponownie spotykając się na planie z Dustinem Hoffmanem i Johnem Malkovichem.

Najsłynniejsze występy filmowo-telewizyjne Langa w latach 80-tych wiążą się z postacią Michaela Manna. W 1986 roku wziął udział w wyreżyserowanym przez niego thrillerze „Łowca” z Williamem Petersenem oraz rozpoczął swoją dwuletnią przygodę z współrealizowanym przez niego serialu „Crime Story” (1986-87), wcielając się w postać prawnika – Davida Abramsa. Z Mannem spotkał się ponad dwadzieścia lat później na planie „Wrogów publicznych” (2009).

Dekadę lat 90-tych na ekranie rozpoczął od tytułowej kreacji w biograficznym, telewizyjnym dramacie sportowym „Babe Ruth” (1991), dla potrzeb której przytył ponad 15 kg. W 1993 roku zagrał jedną z kilku wojskowych ról w karierze, pojawiając się w roli generała Picktetta w wojenno - historycznej produkcji „Gettysburg”. Udowodnił też swoją znakomitą zdolność do stworzenia przekonującego portretu negatywnego bohatera, podczas pracy na planie westernu „Tombstone” z Valem Kilmerem i Kurtem Russellem (1993).

Wśród wielu, nieco mniej znanych występów w kolejnych latach, na czoło wysuwają się thrillery: „Spisek” z Charlie Sheenem (1997), „Pozostał tylko pył” z Ronem Perlmanem (1998), „Na łasce zabójcy” (1999), „Cisza przed burzą” (2001), „Żona tajniaka” z Jennifer Esposito (2001), “Detoks” z Sylvestrem Stallonem (2002), „Kod 11-14” (2003), czy „Moje ja” (2003). Ponownie wcielił się w postać generała – tym razem Thomasa ‘Stonewalla’ Jacksona w wojennym filmie akcji „Generałowie”, Grace Award (2003), wziął udział w komedii romantycznej „Recepta na miłość” z Famke Janssen (2006), a w 2007 roku dołączył do obsady mini-serialu sportowego „The Bronx Is Burning” z Oliverem Plattem i Johnem Turturro.

Rok 2009 śmiało można uznać za wyjątkowo pomyślny dla Langa, który pojawił się w sumie aż w trzech głośnych produkcjach filmowych. Prócz gwiazdorsko obsadzonych „Wrogów publicznych” Manna były to: komedia wojenna „Człowiek, który gapił się na kozy” z Georgem Clooneyem, Jeffem Bridgesem, Ewanem McGregorem i Kevinem Spacey oraz osławiony „Avatar” Jamesa Camerona. Szczególnie udział w tym ostatnim wiązał się ze znaczącym rozgłosem, dodatkowo przynosząc aktorowi nominację do Saturna.