TOP 12: Aktorzy i ich polityczne ambicje

Co ma wspólnego Krzysztof Ibisz, była gwiazda porno i komandos z pierwszej części „Predatora”? Po pierwsze, ta ekscentryczna trójka próbowała swych sił na małym i dużym ekranie. Oczywiście z różnym i często marnym skutkiem. Po drugie, zarówno najsłynniejszego polskiego prezentera jak i legendarną Cicciolinę łączy miłość do polityki i dyplomacji!

Nie tylko wymienione gwiazdy starały się zaistnieć na arenie lokalnej i międzynarodowej polityki. Wśród aktorów znaleźć można prezydentów, senatorów, gubernatorów, burmistrza małej mieściny, a nawet... ambasadora Stanów Zjednoczonych w Ghanie.

Dla jednych był to krótki epizod, dla innych spokojna emerytura i prawdziwe pole do popisu.

Ilona Staller, znana lepiej jako Cicciolina, to pierwsza aktorka porno, która została wybrana do parlamentu demokratycznego państwa.

Urodzona na Węgrzech artystka po raz pierwszy startowała w wyborach w 1979 roku z listy włoskiej Partii Zielonych Lista del Sole.

Sześć lat później przeszła do Partii Radykalnej (Partito Radicale) i z jej listy została wybrana do parlamentu w okręgu Lazio w Rzymie. Podczas swojej kadencji zasłynęła m.in. ofertami seksualnymi kierowanymi do Saddama Husajna i Osamy bin Ladena.

Bożyszcze kobiet, popularny prezenter, utalentowany aktor oraz autor poczytnego poradnika również próbował swych sił na polskiej arenie politycznej.

W 1991 roku znalazł się na liście kandydatów na posła z listy Polskiej Partii Przyjaciół Piwa. Otrzymał mandat w Sejmie I kadencji, który trwał do roku 1993.

Z parlamentu przeniósł się do Telewizji Polskiej. Najpierw był program "Klub Yuppies”, potem przyszła pora na przełomowy dla niego "Czar par”, który zrobił z Krzysztofa Ibisza gwiazdę.

Dla Ventury rola Blaina Coopera w „Predatorze” była ekranowym debiutem. W ciągu całej swojej kariery aktor pojawił się w zaledwie jedenastu filmach, min. „Człowieku demolce” czy „Uciekinierze”, gdzie ponownie wystąpił u boku Arnolda Schwarzeneggera.

Jesse Ventura był również zawodowym zapaśnikiem amerykańskiego wrestlingu oraz… politykiem.

W latach 1999-2003 sprawował funkcję gubernatora stanu Minnesota, gdzie stał się najpopularniejszym w historii urzędnikiem piastującym to stanowisko.

Bez wątpienia najbardziej znani polscy bliźniacy i to bynajmniej nie dzięki filmowym osiągnięciom.

Zanim jednak zostali politykami, Lech i Jarosław Kaczyńscy wystąpili w filmie opartym na prozie Jana Brzechwy z 1962 roku.

Jako ciekawostkę można podać fakt, że obaj bracia byli dubbingowani, a głosów ich postaciom użyczyły kobiety: Danuta Mancewicz oraz Maria Janecka.

Włoski symbol seksu lat 50. i 60. Oficjalnie zadebiutowała na ekranie w 1946 roku małą rolą w filmie „Aquila nera” ("Czarny orzeł") w reżyserii Riccardo Fredy. Rok później zajęła trzecie miejsce w konkursie na Miss Włoch. Była to przepustka do rozpoczęcia wielkiej kariery filmowej.

Lollobrigida porzuciła aktorstwo w połowie lat 70. i zajęła się fotografią.

W 1999 roku próbowała dostać się do Parlamentu Europejskiego z ramienia włoskiej centro-lewicowej partii I Democratici. Bezskutecznie.

Mimo że najważniejszą rolą, jaką musiał odegrać w życiu, była trwająca dwie kadencje prezydentura Stanów Zjednoczonych (1981-89), miał na swoim koncie kilkadziesiąt innych kreacji, które udało mu się stworzyć w ciągu trwającej trzy dekady kariery filmowo-telewizyjnej.

Arnold Schwarzenegger karierę polityczną rozpoczął w latach 90. jako przewodniczący Prezydenckiej Rady do Spraw Kultury Fizycznej i Sportu (za prezydentury George’a Busha Seniora) a później Przewodniczący Stanowej Rady w Kalifornii za gubernatora Petera Wilsona.

W 2003 roku wygrał wybory na gubernatora stanu Kalifornia. W listopadzie 2006 roku, Schwarzenegger ponownie bez problemu wygrał wybory zdobywając 56% głosów.

Od momentu rozpoczęcia sprawowania urzędu nie ułaskawił żadnego skazańca (w tym czasie wykonano trzy wyroki śmierci). Jego druga kadencja wygasła 3 stycznia 2011. Już niedługo zobaczymy go w kontynuacji „Niezniszczalnych”.

Jeden z najbardziej zasłużonych i wszechstronnych hollywoodzkich artystów również ma na swym koncie polityczny epizod.

W 1968 i 72 roku wspierał kampanię prezydencką Richarda Nixona, którego później otwarcie krytykował za wojnę w Wietnamie i aferę Watergate.

W 1986 roku Clint Eastwood został wybrany burmistrzem Carmel-by-the-Sea, swojego miasta rodzinnego w stanie Kalifornia. Swój urząd pełnił do 1988 roku.

Kal Penn, znany trylogii „Harold i Kumar” oraz seriali "House" i „Jak poznałem waszą matkę” także zaliczył polityczny epizod.

Aktor został mianowany specjalnym łącznikiem pomiędzy Białym Domem a środowiskami przemysłu rozrywkowego, jak i społecznościami Amerykanów pochodzących z Azji i wysp Pacyfiku.

Penn bardzo aktywnie popierał Baracka Obamę podczas jego kampanii wyborczej.

Największa dziecięca gwiazda w historii kina, która wystąpiła w czterdziestu filmach, również próbowała swych sił w polityce i to z niezłym skutkiem.

W 1976 Shirley Temple w administracji prezydenta Geralda Forda otrzymała stanowisko szefa protokołu.

Zasłynęła również dużą kompetencją podczas piastowania stanowiska ambasadora Stanów Zjednoczonych, pełniąc tę funkcję na placówkach w Ghanie i Czechosłowacji.

W 1997 mandat poselski z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej otrzymał Bronisław Cieślak, który zapadł w pamięć rolą porucznika Borewicza w serialu "07 zgłoś się".

Po raz drugi został wybrany do Sejmu w 2001 z ramienia SLD w okręgu krakowskim liczbą 24 252 głosów.

W IV kadencji pełnił funkcję rzecznika prasowego klubu parlamentarnego SLD. Potem po dramatycznej klęsce w 2005 i 2007 roku bez powodzenia kandydował w wyborach parlamentarnych. W 2006 roku bezskutecznie ubiegał się o mandat radnego w Krakowie.

Jeden z najwybitniejszych polskich reżyserów filmowych i teatralnych od kilku lat znany jest głównie dzięki swojej działalności politycznej i ciętego języka.

W politykę Kazimierz Kutz zaangażował się w 1997 roku, startując z powodzeniem w wyborach do Senatu IV kadencji jako kandydat bezpartyjny z listy Unii Wolności w województwie katowickim. W parlamencie pracował w Komisji Emigracji i Polaków za Granicą oraz Komisji Nauki i Edukacji.

Od października 2001 do października 2005 pełnił funkcję wicemarszałka Senatu V kadencji, którą łączył z zasiadaniem w Komisji Kultury i Środków Przekazu.

Obecnie pełni funkcję przewodniczącego Koła Senatorów Niezależnych.(gk/mf)