Alfred Hitchcock

Niekwestionowany mistrz suspense’u, angielski reżyser, scenarzysta i producent; twórca klasyki gatunku spod znaku thrillera, którego jest de facto wynalazcą – „Psychozy”, „Okna na podwórze”, „Północ – północny zachód”. Prawdziwy geniusz kina, który – tworząc filmy zjednujące sobie uwielbienie masowej publiczności, jednocześnie potrafił wypracować własny styl, utrzymujący je zawsze na wysokim poziomie artystycznym.

Obraz

Urodził się 13 sierpnia 1899 roku w Londynie. Przygodę z filmem zaczął w 1919 roku jako projektant napisów do niemych filmów w londyńskim oddziale Paramount Pictures. Później pracował jako scenarzysta, scenograf, wreszcie – asystent reżysera.

Samodzielnym debiutem reżyserskim Hitchocka był kryminał „Ogród rozkoszy” (1925). W erze kina niemego zrealizował w sumie dziewięć obrazów, z których jedynie „Lokator” (1927) odniósł większy sukces. Wszystkie filmy z tego okresu charakteryzowały się oryginalną stroną wizualną.

W 1929 roku nakręcił pierwszy dźwiękowy film „Szantaż”, który uważa się przełomowy nie tylko ze względu na obecność dźwięku, ale też z uwagi na zaprezentowaną tu pełnię dojrzałości twórczej.

W połowie lat 30-tych, tuż przed wyjazdem do USA zasłynął jako twórca filmów szpiegowskich: „Człowiek, który wiedział za dużo” (1934), „39 kroków” (1935), „Tajny agent” (1936) z Johnem Gielgudem, „Starsza pani znika” (1938). Jego debiutem w USA była „Rebeka” (1940) z Laurencem Olivierem i Joan Fontaine. W dekadzie lat 40-tych sprawdzał się w różnych gatunkach: nadal eksplorował film szpiegowski („Korespondent zagraniczny” 1940), zrealizował jedyną komedię „Mr&Mrs Smith” (1941) z Carole Lombard, czarne kryminały („Podejrzenie” 1941 z Carym Grantem i Joan Fontaine, „Urzeczona” 1945 z Ingrid Bergman i Gregorym Peckiem, „Osławiona” 1946 z Bergman i Grantem, „Akt oskarżenia” 1947), ale też film wojenny „Łódź ratunkowa” (1944), a w Wielkiej Brytanii - melodramat „Poniżej Zwrotnika Koziorożca” 1949 z Ingrid Bergman. Sukcesy filmów z poprzedniej dekady pozwoliły Hitchockowi na pełnię swobody twórczej i samodzielną produkcję własnych filmów w latach 50-tych.

Zrealizował wówczas tak znane dzieła, jak „Okno na podwórze” (1954) z Jamesem Stewartem i Grace Kelly, kryminał „M jak morderca” (1954) z Grace Kelly, „Złodziej w hotelu” (1955) z Carym Grantem i Grace Kelly, remake własnego filmu z lat 30-tych „Człowiek, który wiedział za dużo” (1956) z Jamesem Stewartem i Doris Day, „Zawrót głowy” (1958, Srebrna Muszla w San Sebastián) z ponownym udziałem Stewarta i Kim Novak, „Północ- północy zachód” (1959, Srebrna Muszla w San Sebastián) z Carym Grantem, czy wreszcie jeden z najbardziej popularnych thrillerów wszechczasów – „Psychoza” (1960) z Anthonym Perkinsem.

W latach 1955-65, w ramach znanych cykli „Alfred Hitchcock Przedstawia” i (od 1962 roku) „Godzina Alfreda Hitchocka” zrealizował 20 filmów telewizyjnych (Złoty Glob 1958, dwie nominacje do Emmy).

Swoje ostatnie filmy nakręcił dla wytwórni Universal. W 1963 roku powstał znany horror „Ptaki” z Tippi Hedren i Rodem Taylorem, rok później – thriller „Marnie” (1964) z Seanem Connerym i Tippi Hedren, a w 1966 – „Rozdarta kurtyna” z Julie Andrews i Paulem Newmanem.

** W 1968 roku, podczas rozdania Nagród Akademii, został uhonorowany Specjalną Irving G. Thalberg Memorial Award. Ten sam rok przyniósł mu też pierwszą Nagrodę za Całokształt od Directors Guild of America.**

Zrealizowany w 1969 roku „Topaz” został wyróżniony NBR Award, a „Szał” (1972) – ostatnią nominacją do Złotego Globu.

** W tym samym, 1972 roku otrzymał też Specjalny Złoty Glob - Cecil B. DeMille Award.**

Ostatnim filmem Hitchocka była „Intryga rodzinna” (1976).

Kiedy w 1979 roku odbierał nagrodę Amerykańskiego Instytutu Filmowego za Całokształt żartował, że oznacza to pewnie, iż niedługo umrze. Tak się rzeczywiście stało.

Zmarł w następnym roku - 29 kwietnia 1980 roku w Bel Air w Kalifornii.

** Zadziwiający jest fakt, że mimo ogromu swoich zasług dla rozwoju kinematografii, pięciu nominacji do Oscara (za reżyserię „Rebeki”, „Łodzi ratunkowej”, „Urzeczonej”, „Okna na podwórze” i „Psychozy”), trzech do canneńskiej Grand Prize Jury (za „Osławioną”, „Wyznaję” i „Człowiek, który wiedział za dużo”) oraz jednej do Złotego Lwa w Wenecji („Złodziej w hotelu”), nigdy nie otrzymał żadnej z tych statuetek.**

Wystąpił w rolach „cameo” w większości swoich filmów.

Alfred Hitchcock

Data urodzenia2099-08-13
Miejsce urodzeniaLeytonstone, Londyn
Data śmierci1980-04-29
Reżyser
Scenarzysta
Filmografia
Źródło artykułu: WP Film

Wybrane dla Ciebie

Płomienne słowa Agnieszki Holland na scenie. "Przemoc i gwałt rozlewają się po świecie"
Płomienne słowa Agnieszki Holland na scenie. "Przemoc i gwałt rozlewają się po świecie"
Prezes TVP wyszedł na scenę. Złożył deklarację ws. tantiem
Prezes TVP wyszedł na scenę. Złożył deklarację ws. tantiem
Złote Lwy przyznane. Film o ministrantach triumfuje
Złote Lwy przyznane. Film o ministrantach triumfuje
"Wielka Warszawska" do ziewania. Miał być galop, jest spacerek
"Wielka Warszawska" do ziewania. Miał być galop, jest spacerek
Agnieszka Holland do dziennikarzy: "Ja wiem, że odmawia mi się polskości"
Agnieszka Holland do dziennikarzy: "Ja wiem, że odmawia mi się polskości"
Tego się nie da oglądać. "Poczujecie się oszukani i znudzeni"
Tego się nie da oglądać. "Poczujecie się oszukani i znudzeni"
Po morderstwie aktywisty Apple TV+ wstrzymuje premierę serialu. Aktorka zabiera głos
Po morderstwie aktywisty Apple TV+ wstrzymuje premierę serialu. Aktorka zabiera głos
Ciąg dalszy jednak nastąpił. "Wow, to naprawdę świetny film"
Ciąg dalszy jednak nastąpił. "Wow, to naprawdę świetny film"
Grał kochanka Kidman. Teraz mówi o reakcjach fanów. "Nie uwierzysz, co robiłam, oglądając ten film"
Grał kochanka Kidman. Teraz mówi o reakcjach fanów. "Nie uwierzysz, co robiłam, oglądając ten film"
Pobudza najniższe instynkty. "Nadmierna brutalność, ekranowy sadyzm"
Pobudza najniższe instynkty. "Nadmierna brutalność, ekranowy sadyzm"
Zwierzęca krwawa zemsta. Feministyczny horror pokazuje rogi
Zwierzęca krwawa zemsta. Feministyczny horror pokazuje rogi
Emma Watson o relacji z J.K. Rowling po jej transfobicznych komentarzach. "Chcę kochać ludzi"
Emma Watson o relacji z J.K. Rowling po jej transfobicznych komentarzach. "Chcę kochać ludzi"