Nieprzeciętnie przystojny aktor europejski, również reżyser, scenarzysta, producent i autor zdjęć. Stworzył niezapomnianą kreację u boku Jeana Reno w „Wielkim błękicie” Luka Bessona. Jest jednym ze stałych aktorów Larsa von Triera i autorem pierwszego francuskiego filmu, zrealizowanego według zasad Dogmy.

Urodził się 27 września 1960 roku w Bitburgu w Niemczech jako syn Francuzki i Amerykanina.

Dzięki pochodzeniu rodziców, już od najmłodszych lat miał okazję biegle nauczyć się języków, co później znacznie ułatwiło mu międzynarodową karierę. Studiował w słynnej Guildhall School of Music and Drama w Londynie.

Jego profesjonalnym debiutem scenicznym była rola w sztuce Petera Halla „Orpheus Descending”, w której towarzyszył Vanessie Redgrave.

Na wielkim ekranie zadebiutował jako Absalom w „Królu Davidzie” (1985) Bruce’a Beresforda.

Przełomowym występem była rola płetwonurka Jacquesa w „Wielkim błękicie” (1988, nominacja do Césara) Luka Bessona, z Jeanem Reno.

Postać Kesslera w nagrodzonej w Cannes „Europie” (1991) Larsa von Triera to druga głośna rola w karierze Barra.

U tego samego reżysera aktor pojawił się później w tak znaczących produkcjach, jak „Przełamując fale” (1996), „Tańcząc w ciemnościach” (2000), „Dogville” (2003), „Manderlay” (2005) i komedia „Szef wszystkich szefów” (2006).

To znajomość z von Trierem zaowocowała realizacją filmu „Kochankowie” (1999, nagroda FIPRESCI na festiwalu w Cottbus) z udziałem żony Iriny Decermic i Élodie Bouchez, będącego debiutem reżyserskim i scenariopisarskim Barra oraz pierwszym filmem francuskim zrealizowanym wg zasad manifestu Dogma 95 i posiadającym jego certyfikat z numerem 5.

Film był pierwszą częścią tzw. trylogii o wolności, której dwie pozostałe powstały w kolejnych latach („Zew ciała” 2000 z Barrem, Rosanną Arquette i Élodie Bouchez i „Being Light” 2001 z Barrem i Bouchez).

Wszystkie trzy filmy współrealizowane były przez Pascala Arnolda.

Aktor z powodzeniem występował w produkcjach francuskojęzycznych (m.in. adaptacja „Dżumy” 1992, komedia „Oszuści” 1994) i anglojęzycznych (komedia wojenna „Nadzieja i chwała” 1987, romans „Wszystko z miłości” 1998, irlandzki dramat „Tara Road” 2005 z Andie MacDowell).

W 2003 roku pojawił się w epizodycznej roli w komedii romantycznej „Rozwód po francusku” Jamesa Ivory’ego z Kate Hudson i Naomi Watts.

Za rolę w komedii muzycznej „Crustacés et coquillages” (2005) otrzymał nominację do Europejskiej Nagrody Filmowej (nagroda publiczności).

Wystąpił w dokumentalnych filmach: „Tranceformer- portret Larsa von Triera” (1997) i „Wolna Dogma” (2000).

W 2004 roku samodzielnie napisał scenariusz i wyreżyserował film „Without Love” z Kathleen Turner i własnym udziałem.

Jest autorem zdjęć do filmów: „Kochankowie”, „Wolna Dogma”, „W poszukiwaniu Debry Winger” w reżyserii Rosanny Arquette. W 2006 roku zagrał w filmie "Szef wszystkich szefów". Rok 2008 to rola Pierre'a w obrazie "Żona anarchisty". W 2010 roku zagrał w filmie "Miasto cieni".

Komentarze

Trwa ładowanie