Jerzy Kamas

Jeden z najbardziej cenionych polskich aktorów teatralnych i filmowych.

Obraz

W ciągu swojej kariery współpracował z wieloma znakomitymi reżyserami - m.in. z Adamem Hanuszkiewiczem, Kazimierzem Kutzem i Maciejem Prusem. Prawie czterdzieści lat był aktorem warszawskiego Teatru Ateneum.

Urodził się 8 lipca 1938 r. w Łodzi. Studiował na Wydziale Aktorskim łódzkiej “filmówki”. Po raz pierwszy wystąpił w teatrze w 1957 roku - na scenie Teatru Ziemi Łódzkiej zagrał w sztuce “Kowal, pieniądze i gwiazdy” Jerzego Szaniawskiego, którą wyreżyserowała Stefania Domańska.

Trzy lata później w innym łódzkim teatrze - Powszechnym - wystąpił w dwóch sztukach Williama Szekspira: “Wieczorze Trzech Króli” (reż. Jerzy Walden) i “Śnie nocy letniej” (reż. Emil Chaberski). W łódzkim Teatrze Powszechnym grał do 1964 r. - wystąpił tam m.in. w “Klubie Pickwicka” Karola Dickensa i “Fizykach” Friedricha Duerrenmatta.

W latach 1964-67 był aktorem Teatru im. Słowackiego w Krakowie. Na jego scenie zagrał m.in. Poetę w “Wyzwoleniu” Stanisława Wyspiańskiego (reż. Bronisław Dąbrowski), Filcha w “Operze za trzy grosze” Bertolta Brechta (reż. Lidia Zamkow) i Makdufa w “Makbecie” Szekspira (reż. Lidia Zamkow).

Od 1968 r. Kamasa można było oglądać na scenie Teatru Narodowego w Warszawie. Zagrał tam w wielu spektaklach wyreżyserowanych przez Adama Hanuszkiewicza - wystąpił m.in. jako Bianchetti w “Nie- boskiej komedii” Zygmunta Krasińskiego (1969), Inkwizytor w “Świętej Joannie” George’a Bernarda Shawa (1969), Car w “Kordianie” Juliusza Słowackiego (1970) i Klaudiusz w “Hamlecie” Szekspira (1970). W Teatrze Narodowym Kamas zagrał też w “Ryszardzie III” Szekspira, jako Ryszard książę Gloucester (1969, reż. Jan Maciejowski) i “Operze za trzy grosze” Bertolta Brechta, jako Mackie Majcher (1970, reż. Jan Maciejowski).

W 1971 r. Kamas zaczął występować na scenie warszawskiego Teatru Ateneum - do dziś jest w jego zespole. Grał tam w spektaklach reżyserowanych m.in. przez Janusza Warmińskiego, Kazmierza Kutza i Macieja Prusa.

U Warmińskiego zagrał m.in. we “Wspólniku” Friedricha Durrenmatta (1973, jako Cop), “Wierzycielach” Augusta Strindberga (1982, jako Adolf) i “Wiśniowym sadzie” Antoniego Czechowa (1986, jako Leonid Andrejewicz Gajew). U Kutza - w “Śmierci Dantona” Georga Buchnera (1982, jako Robespierre) i “Zwierzeniach służki Zerliny” Hermanna Brocha (1992, jako Pan A.). U Prusa - w “Szewcach” Witkacego (1971, jako Młody chłop), “Don Carlosie” Fryderyka Schillera (1972, jako Ojciec Domingo), “Fantazym” Juliusza Słowackiego (1973, jako Hrabia Fantazy Dafnicki) i “Gyubalu Wahazarze” Witkacego (1973, jako Wahazar).

O kreacji Kamasa w “Gyubalu Wahazarze” pisano na łamach “Kultury”: “Jest dosłowny, gra tę rolę bez modnego w interpretacji sztuk Witkiewicza dystansu, nawet bez ironii, wydaje się jednak, iż to właśnie było zamierzeniem inscenizatora. Jego Wahazar jest groźny i okrutny, i naprawdę samotny”.

Za rolę w wystawionej na deskach Ateneum “Pornografii” Witolda Gombrowicza (reż. Andrzej Pawłowski) - gdzie wcielił się w rolę Fryderyka - Kamas otrzymał w 1985 r. nagrodę prezydenta Warszawy.

W Ateneum zagrał także m.in. w wyreżyserowanym przez Laco Adamika “Polowaniu na karaluchy” Janusza Głowackiego (1991, wspólnie z Piotrem Machalicą, Marią Pakulnis i Wiktorem Zborowskim), “Herbatce u Stalina” Ronalda Harwooda w reżyserii Tomasza Zygadły (2000, z Marianem Kociniakiem, Magdaleną Zawadzką i Arturem Barcisiem), w “Królu Edypie” Sofoklesa w reżyserii Gustawa Holoubka (2004, z Piotrem Fronczewskim, Teresą Budzisz- Krzyżanowską i Jerzym Trelą) oraz w “Zbrodni i karze” Fiodora Dostojewskiego w realizacji Barbary Sass (2006, z Bartoszem Opanią i Piotrem Fronczewskim).

Do najbardziej znanych filmowych ról Jerzego Kamasa należą kreacje w “Nocach i dniach” (1975) Jerzego Antczaka, “Kung-fu” (1979) Janusza Kijowskiego, “Dolinie Issy” (1982) Tadeusza Konwickiego, “Bez końca” (1984) Krzysztofa Kieślowskiego, “Cudzoziemce” (1986) Ryszarda Bera, “Pierścionku z orłem w koronie” (1992) Andrzeja Wajdy, “Dziejach mistrza Twardowskiego” (1995) Krzysztofa Gradowskiego, “Kratce” (1996) Pawła Łozińskiego oraz w serialach telewizyjnych “Lalka” (1977, reż. Ryszard Ber), “Królowa Bona” (1980, reż. Janusz Majewski), “Życie Kamila Kuranta” (1982, Grzegorz Warchoł) i “Klan” (1997-2008, wielu reżyserów).

Jerzy Kamas

Źródło artykułu: WP Film

Wybrane dla Ciebie

Ależ się zmienił. Pierwsze zdjęcia z nowego serialu Netfliksa
Ależ się zmienił. Pierwsze zdjęcia z nowego serialu Netfliksa
Miał być kit, wyszedł przebój. Kinowy film już podbija polskie domy
Miał być kit, wyszedł przebój. Kinowy film już podbija polskie domy
Costner się nie poddaje. Poleciał po pieniądze do Arabii Saudyjskiej
Costner się nie poddaje. Poleciał po pieniądze do Arabii Saudyjskiej
Zwyzywali ją w telewizji. "Zrozumiałam, że stałam się pośmiewiskiem"
Zwyzywali ją w telewizji. "Zrozumiałam, że stałam się pośmiewiskiem"
Wielka rola. Pozbawiony skrupułów, cyniczny manipulator
Wielka rola. Pozbawiony skrupułów, cyniczny manipulator
Nowa "Pasja" bez tych słynnych aktorów. Caviezel jako Jezus nie wróci
Nowa "Pasja" bez tych słynnych aktorów. Caviezel jako Jezus nie wróci
Kolejna rysa na wizerunku. Costner wdał się w kłótnię z aktorem
Kolejna rysa na wizerunku. Costner wdał się w kłótnię z aktorem
"Obrzydliwe". Córka zmarłego aktora dostaje filmiki z AI
"Obrzydliwe". Córka zmarłego aktora dostaje filmiki z AI
Do trzech razy sztuka? Rola godna Oscara. Świetne recenzje
Do trzech razy sztuka? Rola godna Oscara. Świetne recenzje
"Ledwo stałem na nogach". Clooney o alkoholu i narkotykach
"Ledwo stałem na nogach". Clooney o alkoholu i narkotykach
Niezwykła metamorfoza. Na ulicy nikt by go już nie rozpoznał
Niezwykła metamorfoza. Na ulicy nikt by go już nie rozpoznał
Oskarża byłego męża o przemoc. "Prawie mnie zabił tyle razy"
Oskarża byłego męża o przemoc. "Prawie mnie zabił tyle razy"