Anna Powierza
Miejsce urodzenia: | Warszawa |
Filmografia: | Dzień Świra (2002) (uczennica Adasia) Listy miłosne (2001) (salowa) Ajlawju (1999) (córka Gosi) Panna Nikt (1996) (1996) (Ewa) Panna z mokrą głową (1994) (koleżanka Irenki) Złoto dezerterów (1998) (Oleńka) Nic śmiesznego (1995) (Ania) Klinika samotnych serc () (Bronka Staszczuk) Panna z mokrą głową (serial) () (Koleżanka Irenki) Izabela (2000) (Miki) Klasa na obcasach () (Filipinka) Kochaj mnie, kochaj! () (Anna Jaskółka) Spółka rodzinna (1994) (1994) (Marta) Awantura o Basię (1995) (Kicia) Sukces (1995) (1995) (Beata) |
Choć prawdopodobnie najlepiej znana jest z charakterystycznej, komicznej roli Czesi w telenoweli „Klan” oraz jako bohaterka rozbieranych sesji zdjęciowych, ma na swoim koncie również znaczące filmowe role u takich reżyserów, jak Marek Koterski, Janusz Majewski czy Andrzej Wajda. Nie jest zawodową aktorką, ale naturalność, wrodzony talent i słowiańska uroda sprawiły, że od lat świetnie radzi sobie na planie. Jest magistrem filozofii.
Urodziła się 18 grudnia 1978 roku w Warszawie. Karierę w show-biznesie rozpoczęła jako nastolatka w filmie Kazimierza Tarnasa „Panna z mokrą głową”, gdzie zagrała koleżankę głównej bohaterki (1994). Szybko dostała kolejne propozycje występów w spektaklach Teatru TV „Kłopoty wdowy” Janusza Majewskiego i „Serce” Rolanda Rowińskiego (1994) i serialu „Spółka rodzinna”, gdzie kreowała postać Marty, córki głównych bohaterów (1994-95).
W 1995 roku znów spotkała się z Tarnasem, ponownie wcielając się w postać koleżanki tytułowej bohaterki, tym razem w ekranizacji „Awantury o Basię” (serial 1996) i po raz pierwszy miała okazję zagrać u Marka Koterskiego w komedii „Nic śmiesznego”. Z reżyserem spotkała się ponownie na planie „Ajlawju” z Cezarym Pazurą (1999) i „Dnia świra” z Markiem Kondratem (2002).
* W międzyczasie zagrała jedną z najważniejszych i najtrudniejszych ról u boku Anny Wielguckiej i Anny Muchy w „Pannie Nikt” Andrzeja Wajdy (1996), pojawiła się gościnnie na planie seriali „Sukces” (1995), „Klasa na obcasach” (1998) i „Policjanci” (1999), ponownie spotkała się z Majewskim, grając Oleńkę w głośnej produkcji „Złoto dezerterów” (1998), zaś przede wszystkim dołączyła do obsady telenoweli „Klan”, zyskując ogromną popularność i sympatię widzów jako Czesia – dziewczyna z prowincji, której sposób bycia, skontrastowany z wielkomiejskimi realiami stanowi nieustanne źródło komizmu.*
W latach 90-tych stale kontynuowała występy w spektaklach Teatru TV (m.in. „Wszystko gra!” 1997, „Łukasz” 1998 i „Wypadek” 1999 Stanisława Jędryki, „Wieczór z lalką” Wojciecha Pacyny 1997, „Spór” Macieja Ziębińskiego 1997), natomiast w nowym tysiącleciu pojawiła się jako salowa w dramacie Sławomira Kryńskiego „Listy miłosne” z Magdaleną Cielecką i Gustawem Holubkiem (2001), zagrała u boku Krzysztofa Kolbergera w polsko-brytyjskim „Spadku” (2005) i wzięła udział we wspomnianym „Dniu świra” Koterskiego (2002).
Poza tym sporo występowała głównie na małym ekranie. Prócz serialowej Czesi, wcieliła się również w rolę wnuczki Beaty Tyszkiewicz w serialu „Izabela” (2000, trzy pilotażowe odcinki), zagrała gościnnie w „Klinice samotnych serc” (2005), zaś przede wszystkim była główną gwiazdą serialu „Kochaj mnie, kochaj!” (2006).
W 2008 roku wzięła udział (z powodzeniem) w programie rozrywkowym „Gwiezdny cyrk”. W tym samym roku zadebiutowała też jako pisarka, wydając książkę, zatytułowaną „Jak zostać sławną?”. Była bohaterką rozbieranych sesji zdjęciowych dla „Playboya” (dwukrotnie) i „CKM”.
Komentarze