Urodziła się 11 listopada 1962 roku w Roswell w stanie Nowy Meksyk, w USA. Nie miała szczęśliwego dzieciństwa – ojciec odszedł od matki jeszcze przed narodzeniem Demi. Dzieciństwo pod skrzydłami matki i ojczyma upłynęło pod znakiem przeprowadzek i ciągłych kłótni, alkoholizmu i przemocy w rodzinie, a skończyło się samobójstwem przybranego ojca. W wieku 16 lat, Demi porzuciła szkołę i zaczęła pracę jako modelka, co nie było trudne z względu na jej niepospolitą urodę.

W wieku 18 lat poślubiła rockmana Freddiego Moore’a, którego nazwisko zostawiła sobie po dziś dzień. Małżeństwo przetrwało zaledwie 4 lata.

Szybko została zauważona przez producentów filmowych, debiutując już w 1981 roku (od razu w większej roli) w filmie „Wybór”. Rok później wystąpiła w horrorze sci-fi „Pasożyt” (1982) oraz w komedii „Zakochani młodzi lekarze”. Rok 1984 to pierwsze bardziej znaczące role, u boku Michaela Caine’a w komedii romantycznej „To cholerne Rio” oraz w roli bezdusznej modelki w „Wielkim uczuciu”.

W 1985 pojawiła się wraz z swoim ówczesnym narzeczonym, aktorem Emilio Estevezem w filmie Joela Schumachera „Ognie św. Elma”, zaś rok później w remake’u „Bonnie i Clyde’a” w jego reżyserii („Wisdom” 1986) oraz z nim w roli głównej. Pod koniec lat 80-tych powoli dojrzała do bardziej poważnych ról – w 1988 roku pojawiła się w horrorze „Siódmy znak”,* w 1989 – jako Molly w komedii kryminalnej Neila Jordana „Nie jesteśmy aniołami” (obok Roberta De Niro i Seana Penna) , zaś w 1990 – w głośnym obrazie „Uwierz w ducha”, u boku ówczesnego gwiazdora Patricka Swayze i Whoopi Goldberg. Rola przyniosła aktorce pierwszą nominację do Złotego Globu*.

Od tego momentu zaczyna się najlepszy i najbardziej obfitujący w role okres w karierze Demi Moore, której niemałego „smaczku” dodało małżeństwo z Brucem Willisem. Co roku występowała wówczas w prawdziwych hitach filmowych, nierzadko partnerując prawdziwym mistrzom aktorstwa, i szybko stała się nie tylko gwiazdą, ale jednym z symboli seksu.

W 1992 roku zagrała obok Toma Cruise’a i Jacka Nicholsona w „Ludziach honoru” (nominacja do nagrody MTV), w 1993 – w głośnej „Niemoralnej propozycji” Adriana Lyne’a, obok Roberta Redforda i Woody’ego Harrelsona (z tym ostatnim otrzymała wspólną nagrodę MTV za najlepszy pocałunek na ekranie), w 1994 – obok Michaela Douglasa w thrillerze erotycznym „W sieci”, w 1995 – w kostiumowym filmie „Szkarłatna litera” (obok Gary’ego Oldmana) oraz w „Końcu niewinności” (również producentka).

Rok 1996 to kolejno thriller „Pod presją”, obok Aleca Baldwina, budzący emocje „Striptiz” (dzięki któremu ustanowiła rekord gaży aktorskiej) oraz rola w telewizyjnym filmie we współreżyserii Cher – „Gdyby ściany mogły mówić” (nominacja do nagrody Emmy i Złotego Globu). W 1997 roku zagrała główną rolę w filmie akcji w reżyserii Ridleya Scotta „G. I. Jane”

(którego była producentką), a następnie wycofała się z pierwszej ligi aktorskiej Hollywood, od tej pory zajmując się produkcją filmową (wszystkie części kasowej komedii „Austin Powers”), znacznie rzadziej grywając w filmach (m.in. „Aniołki Charliego” 2003).

Choć jej aktorstwo spotykało się raczej z dezaprobatą krytyki (co raczej mijało się z oceną widowni – vide nagroda People’s Choice dla Najlepszej Aktorki 1993 roku), i choć nadzwyczaj często otrzymywała za swoje dokonania zarówno nominacje, jak i same Złote Maliny („Striptiz”, „G. I. Jane”, „Aniołki Charliego”), to jednak* potwierdziła swoją klasę, wracając w wielkiej roli w filmie Emilia Esteveza „Bobby” (2006)*, gdzie zagrała salonową piosenkarkę z problemem alkoholowym. Film, a szczególnie zniewalające kreacje Moore i Sharon Stone, otrzymał owację na stojąco podczas weneckiego festiwalu. Obie aktorki, będące mniej więcej w tym samym czasie czołowymi seksbombami showbiznesu, tutaj przekonująco odgrywają role przegranych życiowo kobiet koło 50-tki.

Również w 2006 roku Moore pojawiła się w niemiecko-brytyjskim thrillerze „Półmrok”. Aktorka potrafiła poświęcić się dla roli, choć niemałym bodźcem dla tego typu wyczynów odgrywał na pewno czynnik finansowy – do roli w „Striptizie”, która na jakiś czas uplasowała aktorkę na szczycie najwyżej opłacanych ról, Moore godzinami przesiadywała w siłowni, pracując nad mięśniami. Kreacja w „G. I. Jane” z kolei wymusiła na niej ścięcie włosów. W 2009 roku zagrała Kate w filmie "Niedościgli Jonesonowie".* Rok 2010 to rola Alexandry w filmie "Bunraku". Rok później zagrała w obrazie "LOL".*

W 1996 i 2002 użyczyła swojego głosu postaci Esmeraldy w animowanej wersji popularnej historii „Dzwonnik z Notre Dame”.

Demi Moore w 1980 roku wyszła za mąż za Freddy'ego Moore'a. Rozwiedli się po czterech latach. w 1987 roku poślubiła Bruce'a Willisa, z którym ma trzy córki: Rumer Willis (1988), Scout LaRue Willis (1991) i Tallulah Belle Willis (1994). Para rozwiodła się w 2000 roku. W 2005 roku wyszła po raz trzeci za mąż za Ashtona Kutchera.

Komentarze

Trwa ładowanie