Jowita Budnik
**Nie jest zawodową aktorką i nigdy nawet nie myślała poważnie o tej profesji, mimo to jest osobą znaną i rozpoznawalną właśnie z występów na ekranie. W pamięci widzów zapisała się głównie dzięki roli nastoletniej Marty w serialu „W labiryncie”, a ostatnio – dzięki świetnej, nagrodzonej na FPFF w Gdyni kreacji Beaty w „Placu Zbawiciela”. Przez lata znana była pod panieńskim nazwiskiem, jako Jowita Miondlikowska. ** Urodziła się 28 listopada 1973 roku w Warszawie. Jej mama jest lingwistką i tłumaczką, a tata chemikiem. Od dziecka przejawiała zainteresowanie występami na scenie, chętnie biorąc udział w szkolnych i przedszkolnych przedstawieniach. Uczęszczała na lekcje aktorstwa do słynnego, młodzieżowego ogniska państwa Machulskich, przy Teatrze Ochota. To tam wypatrzył ją Radosław Piwowarski, dzięki któremu zadebiutowała na ekranie.
Miała jedenaście lat, gdy wystąpiła u boku Krystyny Jandy w głośnym filmie „Kochankowie mojej mamy” (1985). Za pierwszy film kupiła sobie radio, na którym wielokrotnie słuchała później słynnej listy przebojów radiowej „Trójki”.
W 1987 roku zagrała główną rolę w dwóch pierwszych odcinkach mini-serialu „Rzeka kłamstwa” Jana Łomnickiego. Dwa lata później ponownie spotkała się z reżyserem na planie telewizyjnej produkcji biograficznej o „Modrzejewskiej” z Krystyną Jandą w roli tytułowej. ** Niewątpliwie najsłynniejszą, dziecięcą rolą Miondlikowskiej była kreacja Marty – zbuntowanej córki Sławomiry Łozińskiej i Marka Kondrata w pierwszej, polskiej telenoweli ery transformacji – „W labiryncie” w reżyserii Pawła Karpińskiego (1988-90).**
Później grała głównie epizody – w serialach („Klan”, „Złotopolscy”, „Na dobre i na złe”, „Matki, żony i kochanki” Juliusza Machulskiego), filmach dla dzieci i młodzieży („W piątą stronę świata” 1990, „Maszyna zmian. Nowe przygody” 1996, „W krainie władcy smoków” 1997) i kilku głośnych dramatach (francuska produkcja „Wiatr ze wschodu” z Malcolmem McDowellem 1992, „Pokuszenie” Barbary Sass 1995). W latach 1994-95 była związana z serialem „Fitness Club”.
W międzyczasie skończyła studia i podjęła pracę w agencji aktorskiej „Gudejko”, gdzie pracuje do dziś. Nigdy nie myślała o uczelni teatralnej, studiowała nauki społeczne na Uniwersytecie Warszawskim oraz, podyplomowo, public relations.
W 1999 roku po raz pierwszy zetknęła się bliżej z Krzysztofem Krauze, trafiając na plan „Długu”, w zastępstwie za inną aktorkę do drobnego epizodu. Później reżyser zaprosił ją do zagrania głównej roli w telewizyjnym filmie „Sieć” (z cyklu „Wielkie rzeczy” 2000) i epizodu w „Moim Nikiforze” (2004), zanim nadeszła pierwszoplanowa kreacja w słynnym „Placu Zbawiciela” (2006). Rola zdesperowanej matki i żony, która, doprowadzona do ostateczności, próbuje pozbawić życia siebie i dwójkę małych dzieci, przyniosła jej aktorski laur na FPFF w Gdyni, Polską Nagrodę Filmową „Orzeł” i nagrodę dla Najlepszej Aktorki na MFF w Valladolid.
W tym samym roku wystąpiła też w głośnym filmie „Strajk” Volkera Schlöndorffa, a rok wcześniej zagrała żonę gangstera w wielokrotnie nagradzanym filmie Sławomira Fabickiego „Z odzysku” (2005).
Ma na swoim koncie gościnne występy w Teatrze Ochota i Teatrze Powszechnym w Warszawie.
![Tak złego finału nie było od czasu "Gry o tron". Twórcy "Yellowstone" zamęczyli widzów [RECENZJA]](https://v.wpimg.pl/MDNiMzRjYiUvCztJfRFvMGxTbxM7SGFmO0t3WH1ceTx4XWIcOwYoNisZIlQ1GDg0Lx49VCIGYiU-AGIMY0UpLT0ZIRsrRSgpLAwpVTZben15CixMfwh4cS9EeUtiWGAleV1_V2IOK3R9C35OMV90JmwU)
