Katheryn Winnick: kim jest gwiazda "Wikingów"?

Nie przeraziły jej ani trudne warunki, ani fakt, że obsada składa się głównie z mężczyzn. Przeciwnie, twierdzi, że na planie jest w swoim żywiole.

I w sumie nic dziwnego, że Katheryn Winnick tak dobrze odnalazła się w roli wojowniczki. Od siódmego roku życia uczyła się sztuk walki, a jej osiągnięcia w tej dziedzinie są naprawdę imponujące.

Rodzice zachęcali Winnick do aktywności fizycznej już od najmłodszych lat.

*- Zaczęłam trenować sztuki walki już jako 7-latka. Pierwszy czarny pas zdobyłam w wieku lat 13 *– mówiła w jednym z wywiadów.

Z pewnością pomogło jej to w nawiązywaniu kontaktów z rówieśnikami. Co było dla niej niezwykle istotne, bowiem Winnick, urodzona w Kanadzie córka ukraińskich imigrantów, angielskiego zaczęła uczyć się dopiero w wieku ośmiu lat.

Sport szybko stał się jej pasją. Gdy miała 16 lat, założyła własną szkołę sztuk walki. Pięć lat później prowadziła już trzy takie placówki. Nie miała żadnego problemu z pozyskaniem uczniów, którzy odnosili ogromne sukcesy na turniejach.

- To było całkiem zabawne, kiedy pojawiała się moja grupa w kimonach i wszyscy zastanawiali się, kto ich prowadzi. A wtedy wychodziłam ja, blondyneczka z kucykiem – śmiała się.

Obecnie ma czarny pas trzeciego stopnia w Taekwondo i drugiego stopnia w karate. Jest także licencjonowanym bodyguardem.

Nawet jeśli na początku ktoś nie wierzył w jej umiejętności, Winnick szybko pokazywała, na co ją stać.

- Kiedy dorastałam, często musiałam rywalizować z chłopakami i pokazywałam im, że nie jestem kimś, z kim można zadzierać – mówiła w jednym z wywiadów promujących „Wikingów”.

Nie bała się żadnych wyzwań. Wspominała, że ma drugą rangę w Kanadzie i w zasadzie powinna pojawić się na Olimpiadzie. Zrezygnowała jednak z tego, bo wolała studiować i uczyć innych. Zaczęła także myśleć na poważnie o karierze w branży aktorskiej.

Po raz pierwszy na ekranie pojawiła się w 1999 roku w serialu „Student Bodies”. Nie kryła, że praca przed kamerami mocno ją stresowała.

- Długo czułam się naprawdę nieswojo, kiedy nazywano mnie aktorką. Wiele czasu zajęło mi, nim zdobyłam uznanie w branży i zrozumiałam, że to jest faktycznie to, co chcę robić w życiu – wyznawała.

Na początku przyjmowała niemal wszystkie propozycje, pojawiała się gościnnie w serialach lub grała epizody w filmach.

*- Wreszcie jednak nabrałam pewności siebie i zaczęłam uważniej dobierać propozycje *– mówiła.

Pojawiła się w filmach „Dwa tygodnie na miłość”, „50 pierwszych randek”, „Miłość na zamówienie”, „Pan i pani Kiler”, a później zagościła na jakiś czas w serialu „Kości”. Wciąż jednak czekała na „rolę życia”.

Równocześnie trenowała aktorów, ucząc ich sztuk walki.

- Jednak w pewnym momencie aktorstwo stało się dla mnie najważniejsze. Pomagało mi zrozumieć, kim jestem. Dzięki temu mogłam lepiej zrozumieć samą siebie, swoje emocje – twierdziła.

Wreszcie nadeszła propozycja, na którą tak czekała.

- Długo szukałam roli, do której będę pasowała, w której będę mogła wykorzystać swoje fizyczne umiejętności – mówiła.

Dlatego kiedy przeczytała scenariusz „Wikingów”, wiedziała, że musi zagrać Lagerthę. Nie przeszkadzały jej trudne warunki ani brud. Cieszyła się również, że spędzi czas głównie w męskiej ekipie.

- Dorastałam na sali gimnastycznej w otoczeniu chłopaków i mężczyzn, sama zresztą uważam się za chłopczycę – dodawała.

Serial otworzył jej drzwi do dalszej kariery. Już niedługo Winnick pojawi się w „Mrocznej wieży” na podstawie powieści Stephena Kinga, a także w filmie science fiction „Geostorm”.