"Kronika wypadków miłosnych": dramatyczne losy głównych bohaterów

Musiał zmagać się ze złośliwymi "władzami kinematografii", nieustannymi odmowami - i trudami kompletowania aktorskiej ekipy.

„Kronika wypadków miłosnych” stała się przepustką do sławy dla wcielających się w główne role Pauliny Młynarskiej i Piotra Wawrzyńczaka.

Jednak żadne z nich nie zagościło na dłużej na ekranie. Młynarska nie ukrywała, że przeżycia na planie wywołały w niej taką traumę, że musiała wyjechać z kraju. Wawrzyńczak zaś, uważany za niezwykle zdolnego aktora, zginął w tragicznym wypadku.

Dla Wajdy, jak mówił, "Kronika wypadków miłosnych" miała być ucieczką od rzeczywistości.

Scenariusz napisali razem, co, jak twierdził Wajda, nie było wcale łatwe.

- Konwicki, choć sam jest reżyserem, nie pisze z myślą o filmie. Jego żywiołem jest słowo, które kształtuje po mistrzowsku, pozostawiając sprawę adaptacji swoich powieści filmowcom. To było trudne i dziś myślę, że nie uporałem się z tą pracą do końca – mówił.

Konwicki zresztą również pojawia się w filmie, w krótkiej, ale niezwykle ważnej dla Andrzeja Wajdy scenie.

- Tadeusz Konwicki zdecydował się pokazać w tym filmie na moją prośbę *– wspominał reżyser. - Zjawiał się i znikał - to było jego zadanie. Co bardzo mnie wzruszyło, miał w ręku fotografię mojego ojca, porucznika Jakuba Wajdy z 41. Pułku Piechoty w Suwałkach.*

Potem pojawiły się kolejne problemy. Wajda miał poważne trudności, aby znaleźć plenery, w których mógłby nakręcić swój film. Co, jak twierdził, wynikało z czystej złośliwości władz, które chciały mu uprzykrzyć prace.

- Akcja powieści rozgrywa się w Wilnie. Niestety, władze kinematografii złośliwie zabroniły mi robienia zdjęć na Litwie, pomimo tego, że inne polskie filmy w tym samym czasie uzyskały taką zgodę – wyjawiał. - Zostałem więc zmuszony do żmudnej rekonstrukcji kraju dzieciństwa w wielu odległych od siebie miejscach. Od Warszawy, poprzez Przemyśl i Kazimierz nad Wisłą, aż do Drohiczyna.

Na tym trudności się nie skończyły.

Największą jednak trudność sprawiło mu znalezienie aktorów, którzy wcieliliby się w głównych bohaterów.

- Kilkumiesięczna nieobecność w kraju („Danton”) oderwała mnie od systematycznej obserwacji tego, co się dzieje w polskich teatrach i na ekranie, a zwłaszcza w szkołach teatralnych – tłumaczył Wajda. - Ponawiając w nieskończoność zdjęcia próbne, długo nie mogłem zdecydować, kto w końcu zagra Witka i Alinę.

Wreszcie na Alinę wybrano 15-letnią Paulinę Młynarską. Aktorka przyznała, że zgłosiła się na przesłuchanie, gdyż jej siostra miała już za sobą rolę w „Rodzinie Leśniewskich”. Uznała więc, że również chciałaby spróbować swoich sił na ekranie. Witka zagrał zaś Piotr Wawrzyniak, niezwykle obiecujący młody chłopak, który marzył o aktorskiej karierze.

Młynarska dostała wcześniej scenariusz i choć niepokoiły ją widniejące w nim sceny rozbierane, była przekonana, że zastąpi ją dublerka. Przeliczyła się.

- Moje dzieciństwo zakończyło się, gdy mając niecałe 15 lat, wystąpiłam w filmie Andrzeja Wajdy „Kronika wypadków miłosnych” - mówiła w „Twoim Stylu”. - Zagrałam w słynnej rozbieranej scenie i mój świat legł w gruzach. To był koniec dzieciństwa.

Po latach Młynarska wyznawała również, że do zagrania w tych scenach wbrew swojej woli. Została przez ekipę zmuszona.

- Przy dzisiejszym stanie wiedzy i prawa ktoś by poszedł siedzieć, ponieważ ja tę scenę zagrałam pod wpływem środków uspokajających i alkoholu, który dali mi dorośli *– oburzała się w „Twoim Stylu”. *- Słyszałam jak mówili, że przez takie "nikt" jak ja, przepadnie dzieło wielkiego artysty. Dla 15- latki to było wielkie obciążenie psychiczne *– dodawała. *- Musieli widzieć, że jestem roztrzęsiona. Jeden z członków ekipy, wszedł do mnie do przyczepy, postawił na stole piwo i podał mi pastylkę, najprawdopodobniej relanium. Jedyne słowa jakie usłyszałam to "life is brutal". Nie wiem, czy Andrzej Wajda wiedział o tym zdarzeniu. Nigdy z nim na ten temat nie rozmawiałam. Jednak jestem pewna jednego - tego dnia zostałam brutalnie wykorzystana, wręcz mentalnie zgwałcona.

„Kronika wypadków miłosnych” zaważyła na jej przyszłym życiu. Młynarska czuła się zbrukana i upokorzona.

Niedługo potem uciekła z kraju i, jak wspominała, długo pracowała nad odzyskaniem wiary w siebie. Wawrzyńczak nieco lepiej poradził sobie z tą sytuacją. W latach 90. praktycznie nie znikał z ekranów, pojawiając się, choćby nawet na drugim planie, w wielu kultowych i popularnych produkcjach. Wróżono mu wielką karierę i zapewne dziś znalazłby się w czołówce polskich aktorów. Niestety, jego ambitne i dalekosiężne plany pokrzyżował tragiczny wypadek – 6 czerwca 2001 roku zginął w wypadku samochodowym. Miał zaledwie 34 lata.