Laura Linney

Amerykańska aktorka filmowa i teatralna, pamiętna odtwórczyni roli żony głównego bohatera w filmie „Truman Show” Petera Weira oraz Laury w „Kinseyu” Billa Condona.

Urodziła się 5 lutego 1964 roku w Nowym Jorku, nic dziwnego więc, że właśnie w tym mieście – centrum amerykańskiej sztuki teatralnej – stawiała swoje pierwsze kroki na scenie. Pochodzi z rozbitej rodziny. Mimo, że to z matką spędzała większość swojego dziecięcego życia, nie ona, a ojciec – dramatopisarz i profesor literatury – z którym widywała się w weekendy i podczas wakacji zaszczepił w niej miłość do teatru, z którym de facto związana była już od 12 roku życia. Po zrobieniu dyplomu na studiach aktorskich Uniwersytetu Brown w 1986 roku, została przyjęta do udziału w prestiżowym programie w słynnej szkole Juilliard. To z kolei otworzyło jej drogę na deski Broadwayu.

Kariera Laury przez stosunkowo długi czas rozwijała się wyłącznie na scenie. Jej debiut filmowy w produkcji z 1992 roku, zatytułowanej „Olej Lorenza”, w ogóle nie skupił uwagi widzów, ani krytyków, mimo jej reputacji utalentowanej aktorki teatralnej.

Pomalutku jednak zaczęła otrzymywać coraz więcej propozycji filmowych, dzięki którym miała okazję poznać bliżej system pracy aktorki filmowej, jak również dać się zauważyć w hollywoodzkim światku.

W 1993 roku zagrała główną rolę w mini - serialu „Miejskie opowieści” (który miał swoją kontynuację w 2001 roku), w 1994 - wystąpiła obok Steve’a Martina w „Uśmiechu losu”, rok później z kolei zagrała w przygodowej produkcji „Kongo” (1995). W kolejnych latach było już tylko lepiej: w 1996 roku partnerowała Richardowi Gere na planie thrillera „Lęk pierwotny”, rok później po raz pierwszy spotkała się z Clintem Eastwoodem przy okazji „Władzy absolutnej”, jednak przełomem w karierze Linney jako aktorki filmowej, była zdecydowanie wspomniana już rola u boku Jima Carreya w „Truman Show” Petera Weira (1998).

Pierwsze nominacje do Oscara i Złotego Globu nadeszły w 2001 roku, dzięki roli w filmie obyczajowym „Możesz na mnie liczyć”, która przyniosła aktorce ponadto liczne nagrody i wyróżnienia stowarzyszeń krytyków (m.in. nagroda na festiwalu w Toronto). Rok później została uhonorowana nagrodą Emmy za występ w filmie TV „Szaleństwa Iris”(2002). Ponownie odebrała tę prestiżową nagrodę telewizyjną dwa lata później, za gościnny występ w komedii „Frasier” (2004).

Nie rezygnując z występów w teatrze, stale pojawiała się w rozmaitych produkcjach. W 2002 roku ponownie spotkała się z Richardem Gere na planie „Przepowiedni”, rok później jeszcze raz zagrała u Clinta Eastwooda w głośnej „Rzece tajemnic” (nominacja do BAFTA), wystąpiła u Alana Parkera w obrazie „Życie za życie”, jak również w znanej komedii romantycznej „To właśnie miłość” (2003).

Za rolę w „Kinseyu” (2004) Billa Condona zgarnęła szereg nominacji, nagród i wyróżnień, w tym nominacje do Oscara i Złotego Globu. Należało jej się – oprócz rewelacyjnej gry pokazała również skalę poświęcenia się dla roli, na jaką ją stać, przybierając na wadze około 15 kg. W 2005 roku wystąpiła w „Egzorcyzmach Emily Rose”, zaś za rolę w komedii „Walka żywiołów” otrzymała kolejną nominację do Złotego Globu, nagrodę Satellite oraz nagrody aktorskie na festiwalach w Las Palmas i w Toronto.

Ostatnio aktorkę można było oglądać w komedii Barry’ego Levinsona „Człowiek roku” (2006) z Robinem Williamsem, w znanej komedii romantycznej „Niania w Nowym Jorku” (2007) ze Scarlett Johansson oraz w komedii „The Savages” (2007), za rolę w którym Linney otrzymała kolejną, trzecią już (drugą za rolę pierwszoplanową) nominację do Oscara.

W 2008 roku zagrała w filmie "Niewinna". Rok 2009 to rola w filmie "Zagadka przeznaczenia". W 2010 roku otrzymała główną rolę w serialu "The Big C".