Neve Campbell

Urodziła się 3 października 1973 roku w miejscowości Guelph w Kanadzie, jako córka europejskich imigrantów. Jej ojciec pochodził ze Szkocji, matka byłą Holenderką, oboje zaś związani byli w mniejszym lub większym stopniu z teatrem.

Jej oryginalne imię oznacza w języku starohiszpańskim „śnieg” i jest panieńskim nazwiskiem matki, do którego ta wróciła zresztą tuż po rozwodzie z ojcem Neve w 1975 roku. Podobno nie znosi – a zdarza się to bardzo często – kiedy niewłaściwie wymawia się jej imię. Jego poprawne brzmienie to „Nef” (broń Boże nie: Newi, czy Nif).

W wieku 6 lat zaczęła trenować balet, by w wieku 9 lat wstąpić do National Ballet School of Canada, gdzie oprócz klasycznego baletu, uczyła się także wielu innych rodzajów tańca. Liczne kontuzje i załamanie psychiczne związane z silnym współzawodnictwem w środowisku młodych baletnic zadecydowały o tym, że w wieku 15 lat porzuciła taniec.

Przez chwilę próbowała swoich sił jako modelka, by pod koniec lat 80. odnaleźć swoje prawdziwe powołanie - aktorstwo. Zaczynała od występów w reklamie telewizyjnej i udziału w inscenizacji „Upiora w operze” na scenie Pantages Theater w Toronto. To tam poznała swojego późniejszego męża, aktora Jeffa Colta, z którym związała się już jako 17-latka.

Karierę ekranową zaczynała od występów telewizyjnych w rodzimej Kanadzie – w serialu „Catwalk” (1992-93), westernie „Bari”, horrorze „W otchłani mroku”, czy thrillerach „W pajęczynie zdrady” i „Martwy kwiat” (wszystkie 1994). Wciąż nieznana na większą skalę, w ciągu dwóch kolejnych lat stała się międzynarodową gwiazdą, dzięki roli Julii Salinger w serialu „Ich pięcioro” (1994-2000, nominacja do Teen Choice Award w 1999 roku), udziałowi w filmie fantasy „Szkoła czarownic” (1996), zaś przede wszystkim dzięki występowi u boku Drew Barrymore, Davida Arquette, Matthew Lillarda i Courteney Cox w horrorze Wesa Cravena „Krzyk” (1996, Saturn). W latach 1997 i 2000 powracała do roli Sidney Prescott w kolejnych sequelach tej głośnej produkcji, każdorazowo otrzymując Blockbuster Entertainment Award, a w 1998 roku - MTV Movie Award dla Najlepszej Aktorki.

W międzyczasie, już jako uznana gwiazda wystąpiła obok Salmy Hayek w dramacie „Klub 54”, była partnerką Geoffreya Rusha w komedii romantycznej „Podrywacz”, spotkała się z Kevinem Baconem i Mattem Dillonem w sensacyjnych „Dzikich żądzach” (wszystkie 1998), i zagrała u boku Matthew Perry’ego w komedii romantycznej „Troje do tanga” (1999).

Rok 2000 to gwiazdorski udział: w thrillerze „Przerażenie” z Williamem H. Macy’m i komedii „Trafiona-zatopiona” z Dannym DeVito i Jamie Lee Curtis, 2001 – dołączenie do gwiazdorskiej obsady komediowego filmu Alana Rudolpha „Investigating Sex”, a 2002 – występ u boku Jeremy’ego Ironsa i Sissy Spacek w biograficznym dramacie TV „Last Call” (Prism Award). W 2003 roku Campbell miała okazję zagrać u Roberta Altmana w muzyczno-tanecznym dramacie „The Company” z Malcolmem McDowellem, co pozwoliło jej powrócić na chwilę do baletowej przeszłości, jak również zadebiutować w roli współscenarzystki.

W tym samym, 2003 roku pojawiła się ponadto u boku Vala Kilmera, Amy Smart i Faye Dunaway w thrillerze „Ukryta tożsamość”, natomiast rok później zagrała główną rolę w dramacie „Milion za noc” (2004).

Kolejne tytuły z jej udziałem, to brytyjska komedia wojenna „Wojak Churchill” z Christianem Slaterem (2004), remake musicalu z 1936 roku, zatytułowany „Marihuanowe szaleństwo” (2005), dramat fantasy „Śpiewające syreny” z Jessiką Lange i Dougrayem Scottem (2006), romans Richarda Attenborough „Znak miłości” z Shirley MacLaine, Christopherem Plummerem i Petem Postlethwaitem (2007) i dramat „Odrzuceni” (2007).