Rafał Maćkowiak
Miejsce urodzenia: | Opole |
Filmografia: | Prosta historia o miłości (2010) (Aleks) Droga do El Dorado (2000) (Miguel) Jeździec znikąd / The Lone Ranger (2013) (2013) (Frank) W dół kolorowym wzgórzem (2004) (Jarek) Między nami dobrze jest (2014) (Aktor) Mur (2014) (Bolek) Osiemnaście (2004) (dziennikarz) 33 sceny z życia (2007) (Tomek) 0_1_0 (2008) (Filip) Wieża (2004) (Adam) Dzieje Mistrza Twardowskiego (1995) (student) Janosik. Prawdziwa historia (2009) (Baron Revay) Senność (2008) (Adam) Ekipa () (Hubert Kowerski) Speed Racer (2008) (Sparky) Co słonko widziało (2005) (Adrian) Masz na imię Justine (2005) (Artur) Dzieci i ryby (1996) (Zduń) Ciemno, prawie noc (2019) (Paweł Kupczyk) Ja teraz kłamię (2019) ( Mat) |
Jeden z najciekawszych i najbardziej wszechstronnych aktorów młodego pokolenia, znany z częstych występów w filmach początkujących, często debiutujących twórców. Ostatnio kojarzony głównie z serialem „Londyńczycy” i z nominowaną do nagrody im. Zbyszka Cybulskiego, rolą w „Senności” Magdaleny Piekorz.
Jest rodowitym opolaninem, rocznik 1975. Studiował w warszawskiej Akademii Teatralnej, którą ukończył w 1999 roku. Jeszcze w tym samym roku związał się z Teatrem Studio w Warszawie, a po dwóch latach występów na jego deskach, przeniósł się do warszawskiego Teatru Rozmaitości.
W filmie odnosił sukcesy jeszcze jako student – po debiutanckich epizodach w „Dziejach mistrza Twardowskiego” Krzysztofa Gradowskiego (1995) i w „Dzieciach i rybach” Jacka Bromskiego (1996), w 1997 roku zagrał większą rolę w sensacyjnym „Gniewie” Macieja Ziębińskiego, a w 1998 roku po raz pierwszy wystąpił w rolach pierwszoplanowych w „Amoku” Natalii Korynckiej-Gruz, z Magdaleną Cielecką i Mirosławem Baką oraz w „Billboardzie” Łukasza Zadrzyńskiego z Bogusławem Lindą i Andrzejem Sewerynem.
W latach 2000-2002 sporadycznie pojawiał się na planie telenoweli „Na dobre i na złe”, grając chłopaka siostry Marty.
Maćkowiak często grał role przeciętnych, jednakowoż bardzo wrażliwych bohaterów. Często też współpracował z twórcami raczej młodszymi, mniej znanymi, często dopiero debiutującymi, jak m.in. Agnieszka Trzos („Wieża” 2005), Przemysław Młyńczyk („Osiemnaście” 2004), Maciej Pieprzyca („Inferno” w ramach cyklu „Pokolenie 2000” 2002), Marcin Krzyształowicz („Koniec wakacji” 2003), Grzegorz Pacek („Środa czwartek rano” 2007), czy Przemysław Wojcieszek („Głośniej od bomb” 2001, „W dół kolorowym wzgórzem” 2004). Ponadto grał u Waldemara Krzystka (pierwszoplanowa rola w dramacie „Nie ma zmiłuj” 2000), Michała Rosy („Co słonko widziało” 2006), Agnieszki Holland (jako rzecznik rządu w serialu „Ekipa” 2007) i Konrada Niewolskiego („Job czyli ostatnia szara komórka” 2006).
Wziął udział w zagranicznych produkcjach – polsko-luksemburskim filmie „Masz na imię Justine” Franco De Peny, ze świetną Anną Cieślak (2005) oraz w krótkometrażowym filmie amerykańskim „Cold Kenya” (2006).
* Ostatnio było o nim głośno, za sprawą ról w najgłośniejszych premierach polskich ubiegłego sezonu: ostatnim filmie Piotra Łazarkiewicza „0_1_0”, słynnych „33 scenach z życia” Małgorzaty Szumowskiej i w „Senności” Magdaleny Piekorz, za rolę w której otrzymał nominację do prestiżowej Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego (wszystkie 2008).*
W tym samym roku dołączył do obsady nowego serialu obyczajowego „Londyńczycy” i użyczył głosu postaci Sparkiego w polskim dubbingu do głośnej produkcji braci Wachowskich „Speed Racer”.
Wziął udział w kilkunastu spektaklach Teatru TV (m.in. w „Wampirze” Macieja Dejczera, „Monologu o śmierci” Jakuba Skocznia, sztuce „Góra góry” Pawła Woldana).
Komentarze