Theresa Russell

Urodziła się 20 marca 1957 roku w San Diego, w stanie Kalifornia. Wychowywała się bez ojca, wcześnie opuszczając dom rodzinny. Już jako 12-latka po raz pierwszy zasmakowała zawodu fotomodelki. Wzięcie udziału w dość kontrowersyjnej sesji zdjęciowej zaowocowało wyrzuceniem ze szkoły, to z kolei – przeprowadzką do starszego od siebie o wiele lat mężczyzny, któremu zawdzięcza m.in. odkrycie w sobie aktorskich zapędów.

Sztuki dramatycznej uczyła się w prestiżowym Lee Strasberg Theatre Institute. Jej filmowego debiutu – drugoplanowej roli w filmie „Ostatni z wielkich” Elii Kazana (1976), może jej pozazdrościć niejedna początkująca aktorka. Młodziutka Russell nie tylko miała okazję zadebiutować po okiem uznanego reżysera, ale też u boku takich gwiazd, jak Robert De Niro, Tony Curtis, Robert Mitchum, Jeanne Moreau, czy Jack Nicholson.

Później wystąpiła jeszcze z Dustinem Hoffmanem w kryminalnym „Zwolnieniu warunkowym” (1978) i zadebiutowała na małym ekranie w mini-serialu „Wszystko dla kariery” (1979), zanim po raz pierwszy spotkała się z Nicolasem Roegiem na planie dramatu „Zmysłowa obsesja” z udziałem Arta Garfunkela i Harveya Keitela (1980).

Już jako żona tego reżysera, przez lata występowała w kolejnych, podpisanych przez niego produkcjach: „Eureka” z Genem Hackmanem i Rutgerem Hauerem (1983), „Z przymrużeniem oka”, gdzie wcieliła się w postać aktorki o wizerunku Marilyn Monroe (1985), jeden z segmentów osławionej, nowelowej „Arii” (1987), dramat „Tor 29” z Garym Oldmanem (1988, nagroda aktorska na Mystfest), dramat „Zimne niebiosa”, gdzie po raz pierwszy spotkała się z Jamesem Russo (1991) i krótkometrażowy „Hotel Paradise” (1995).

W międzyczasie dała kilka innych, znaczących występów, dwukrotnie wcielając się w rolę prostytutki: w remake’u dramatu/romansu „Ostrze brzytwy” (1984) i w „Być dziwką” Kena Russella (1991); znakomicie kreując postać tytułowej „Czarnej wdowy”, seryjnej zabójczyni w filmie Boba Rafelsona z Debrą Winger (1987); pojawiając się u boku Burta Reynoldsa w kryminalnym „Dowodzie rzeczowym” (1989), czy obok Jeremy’ego Ironsa i Joela Greya w „Kafce” Stevena Soderbergha (1991).

W latach 90-tych Russell brylowała przede wszystkim jako odtwórczyni głównych ról w mniej lub bardziej znanych, często telewizyjnych thrillerach (m.in. „Impuls” 1990, „Lot gołębicy” ze Scottem Glennem 1994, telewizyjna „Zabójcza intryga” z Adamem Baldwinem 1995, „Dzikie żądze” z Kevinem Baconem 1998). W 1995 roku zagrała ze Stingiem i Alanem Batesem w „Grotesce” oraz wystąpiła w dość głośnej, komediowej produkcji „Jankes i rycerze okrągłego stołu”.

Ostatnią dekadę otworzyła występem w thrillerze „Luckytown” z Kirsten Dunst i Jamesem Caanem (2000) oraz rolą w głośnym „Fanatyku” z Ryanem Gosslingiem (2001). Później dołączyła do obsady serialu „Glory Days” (2002), kilkakrotnie spotkała się z Jamesem Russo (thrillery: „Pechowa skrzynka” 2003, „Dark World” 2008) i wzięła udział w kilku romantycznych produkcjach (m.in. „Passionada” 2002, „Miłość przychodzi powoli” 2003).

W 2005 roku dołączyła do gwiazdorskiej obsady głośnego, telewizyjnego dramatu/romansu „Empire Falls”, a w 2007 powróciła na chwilę do świata mainstreamowych produkcji, pojawiając się w drugoplanowej roli pani Marko w trzeciej części „Spider-Mana”.

** Ostatnio odebrała nagrodę aktorską na festiwalu filmowym Method Fest za najlepszą, drugoplanową rolę w komedii „16 to Life” (2009).**