Ulubione filmy Watykanu i papieża Franciszka

Okazuje się, że nie tylko Franciszek jest zagorzałym kinomanem. Władze watykańskie również uchodzą za ekspertów w dziennie sztuki, przede wszystkim jeżeli chodzi o X muzę. Opracowana przez Papieską Radę ds. Środków Społecznego Przekazu lista z 1995 roku zawiera aż 45 tytułów zgrupowanych w trzech kategoriach: filmy o walorach religijnych, moralnych lub artystycznych.

href="http://film.wp.pl/ulubione-filmy-watykanu-i-papieza-franciszka-6025206355731585g">CZYTAJ DALEJ >>>

Jezuita ojciec Gabriel (Jeremy Irons) podejmuje wyprawę w głąb południowo-amerykańskiej dżungli, gdzie buduje misję dla plemienia Guarani. Niespodziewanie zyskuje sprzymierzeńca w osobie Rodriga Mendozy (Robert De Niro), nawróconego najemnika - łowcy niewolników i bratobójcy.

Gdy Hiszpania sprzedaje swą kolonię Portugalii, jezuici postanawiają bronić terytorium nad wodospadami przed portugalską agresją.

Film pod każdym względem niezwykły. Zwraca uwagę oszczędna, a mimo wszytko pełna ekspresji gra aktorska. Niecodzienną aurę współtworzą naturalna sceneria dzikiej Amazonii oraz osobliwa muzyka Ennio Morricone. Film obsypany wieloma nagrodami m.in. Złotą Palmą w Cannes (1986).

Nic dziwnego, że taka tematyka spodobała się również duchownym.

Zrealizowany z rozmachem "Ben Hur" jest pierwszym filmem w historii, który zdobył aż 11 Oscarów. Ten sukces dopiero kilkadziesiąt lat później udało się powtórzyć "Titanicowi" Jamesa Camerona oraz "Władcy Pierścieni: Powrotowi króla" Petera Jacksona.

Akcja filmu rozgrywa się w pierwszej połowie I wieku n.e. Kiedy bogaty i wpływowy żydowski książę Juda Ben-Hur (Charlton Heston) popada w konflikt z dawnym przyjacielem z dzieciństwa – oddanym Rzymowi Messalą (Stephen Boyd), staje się dla niego wrogiem numer jeden.

Skazany za morderstwo, którego nie popełnił, trafia na galerę, a jego rodzina zostaje sprzedana w niewolę. Dzięki odwadze, którą wykazał się podczas bitwy morskiej, Ben-Hur odzyskuje wolność i zostaje usynowiony przez wpływowego rzymskiego polityka.

Nadchodzi czas zemsty. Ben-Hur i Messala zmierzą się w wyścigu rydwanów, który przerodzi się w walkę na śmierć i życie.

Film jest hipotetyczną biografią Andrieja Rublowa, największego rosyjskiego twórcy ikon, urodzonego krótko przed 1380 rokiem, a stylem i techniką wyprzedzający swoją epokę o wieki. O samej postaci Rublowa do dziś nie wiadomo zbyt wiele.

To imponujące przedsięwzięcie, będące znakomicie naszkicowanym freskiem schyłkowego średniowiecza i początku odrodzenia, podejmuje jednocześnie wielki filozoficzny dyskurs na temat roli artysty w swej epoce - oddziaływania ducha czasów na wybitną osobowość, ale i proces odwrotny - wpływ nieprzeciętnej jednostki na kształtowanie się rzeczywistości.

Jednym z celów wielkiego dzieła Tarkowskiego było odtworzenie rzeczywistości początku XV wieku dla widza współczesnego, tzn. przedstawienie tej rzeczywistości tak, aby widz nie odczuwał "zabytkowej", muzealnej egzotyki w kostiumach, dialogach, obyczajach czy architekturze.

Niekonwencjonalny film o życiu świętego Franciszka z Asyżu, w którego postać wcielił się Mickey Rourke.

Obraz z jednej strony przedstawia portret jednego z najbardziej heroicznych świętych, a z drugiej "zwykłego", świeckiego człowieka z bagażem ziemskich wad i zalet.

Losy Franciszka poznajemy poprzez opowieść o losach mężczyzny o tym samym imieniu i podobnych doświadczeniach życiowych.

Dla Aleksandra, pięćdziesięcioletniego intelektualisty, największym wzorcem moralnym jest Jezus Chrystus. Gdy zatem zostaje ogłoszony alarm ostrzegający przed eksplozją atomową, Aleksander postanawia ofiarować się Bogu, aby w ten sposób oddalić apokaliptyczną wizję.

"Ofiarowanie" to ostatni film zmarłego w 1986 roku reżysera.

Film opowiada o ostatnich latach życia sir Thomasa More'a, wielkiego angielskiego humanisty, cieszącego się autorytetem moralnym w całej Europie i jego konflikcie z królem.

Henryk VIII Tudor decyduje się porzucić żonę Katarzynę, która nie dała mu syna, i poślubić Annę Boleyn. Papież nie chce dać mu rozwodu. W tej sytuacji Henryk decyduje się na zerwanie z Rzymem i założenie Kościoła anglikańskiego.

More nie chcąc otwarcie buntować się przeciw monarsze, składa urząd i wycofuje się z życia publicznego.

Angielska produkcja w reżyserii Freda Zinnemanna zdobyła w 1967 roku aż sześć statuetek Oscara, w tym dla najlepszego filmu.

Najbardziej znany film w karierze duńskiego reżysera.

Wstrząsające i uznawane za rewolucyjne dzieło okresu kina niemego, wykorzystujące bliskie ujęcia twarzy głównych bohaterów. Film przedstawia trwający ponad rok proces Joanny d'Arc.

Dreyer skupia się na ostatnich 29 przesłuchaniach. Dzieło kończy się legendarną sceną spalenia na stosie.

Francuski 44-minutowy film niemy, którego premiera odbyła się w maju 1903 roku we Francji.

Autorzy filmu ukazują życie Jezusa Chrystusa od momentu zwiastowania do wniebowstąpienia.

W większości scen twórcy trzymają się przekazu biblijnego, skupiając się na nauczaniu i cudach dorosłego Jezusa.

Film odniósł duży sukces kasowy i artystyczny. Do lat 50. XX wieku bywał w szczególności pokazywany w kinach parafialnych. "Żywot i męka Jezusa Chrystusa" to najstarsze arcydzieło na watykańskiej liście.

Italia, początek XIII wieku. Panują wojny, głód i epidemie. W tym czasie pojawia się zakonnik Giovanni Bernardone, zwany później Świętym Franciszkiem z Asyżu, który zaczyna głosić ideały miłości do bliźniego, dobroci i przebudzenia duchowego.

Film jest piękną opowieścią o poszukiwaniu drogi do Boga, gdzie największymi wartościami jest miłość i zgoda, a nie ma miejsca na korupcję i chciwość.

Obraz jest ekranizacją zbioru przypowieści "Kwiatki Świętego Franciszka" ujęty w jedenastu epizodach, gdzie główne role odtwarzają włoscy franciszkanie.

Wielokrotnie krytykowany przez Kościół Pier Paolo Pasolini zdecydował się wyreżyserować film oparty na ewangelii świętego Mateusza. Kontrowersyjny reżyser, zwany przez niektóre środowiska antychrystem światowego kina, zaprezentował swoją wizję interpretacji dziejów Jezusa, spisanych przez jednego z jego apostołów.

Włoski krytyk filmowy, Franco Zeffirelli, napisał: "Pasolini pokazał historię Jezusa, jakby to była jego własna: jako apostołowie wystąpili jego najlepsi przyjaciele, Matkę Boską zagrała jego uwielbiana matka. Uważał bowiem, że jedynym sposobem wytłumaczenia owej niezwykłej opowieści jest przeniesienie jej na poziom osobisty".

Pomimo niechęci do reżysera, Watykan docenił jego dzieło.

Film przedstawiający postać św. Teresy z Lisieux. 15-latka pragnie wstąpić do zakonu karmelitanek, w którym przebywają już jej dwie siostry. Na przeszkodzie stoi młody wiek, ale trwająca w swym postanowieniu dziewczyna udaje się do Rzymu, by podczas audiencji u papieża uzyskać zgodę na wcześniejsze złożenie ślubów.

W klasztorze Teresa spędza dziewięć lat. Jest otwarta i wesoła, dlatego surowe życie klasztorne, wyrzeczenia i umartwienia nie osłabiają jej zapału. Swoje myśli i odczucia powierza dziennikowi pisanemu za namową przełożonej.

W 1955 roku „Słowo” zostało nagrodzone Złotym Lwem na Festiwalu w Wenecji. Jest to jedyny film Carla Theodora Dreyera, który osiągnął zarówno sukces artystyczny jak i komercyjny.

Akcja filmu rozgrywa się w rodzinie wiejskiego przywódcy grupy protestanckiej. Głównym bohaterem dramatu jest chłopak, który postradawszy zmysły, postanowił na wzór Jezusa Chrystusa wezwać okoliczną ludność do pokuty oraz oczekiwania na czasy mesjańskie.

Obraz określany jest przez historyków kina ekranowym aktem wiary chrześcijańskiej. „Słowo” to ostatni film w karierze wybitnego duńskiego reżysera, który odszedł w 1968 roku.

Luis Bunuel w „Nazarin” brutalnie zderza ideały głównego bohatera z rzeczywistością. Obraz opowiada o losach księdza przesiąkniętego ewangelickimi wartościami, który w swoisty sposób powtarza archetyp Chrystusa.

Wielu krytyków podkreśla, że "Nazarin" to jeden z najlepszych filmów o wymowie chrześcijańskiej, jaki kiedykolwiek został nakręcony. Co ciekawe sztuka ta udała się zatwardziałemu antyklerykałowi. W 1959 roku meksykańska produkcja otrzymała Nagrodę Międzynarodową na Festiwalu w Cannes.

Film Cloche zdobył Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego w 1949 roku.  

Kiedy w marcu 2013 roku Jorge Mario Bergoglio został wybrany Biskupem Kościoła Rzymskokatolickiego, światowe media zalała fala informacji o nowej głowie Kościoła. Wśród nich była również ta dotycząca jego ulubionego filmu - "Uczty Babette" w reżyserii duńskiego reżysera Gabriela Axela.

Osadzony w realiach XIX-wiecznej Danii obraz ukazuje życie małej osady i losy córek apodyktycznego pastora, którego zasadom zostają wierne nawet po jego śmierci.

- Uważne obejrzenie "Uczty Babette" dużo nam powie o duchowości nowego Ojca Świętego, a jego późniejsze decyzje i opinie, przez niektórych uważane za wręcz sensacyjne, staną się nagle logiczne i spójne - piał kilka miesięcy po konklawe Kazimierz Adamiak z "Tygodnika Powszechnego".

To jeden z ostatnich obrazów w dorobku zmarłego przed dwoma laty reżysera (więcej tutaj). W 1988 roku "Uczta Babette" zdobyła Oscara dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego. (jz/gk)