Jeden z największych polskich aktorów przegrał długoletnią walkę z rakiem. Krzysztof Kolberger miał 60 lat
Urodził się w Gdańsku
Krzysztof Kolberger urodził się 13 sierpnia 1950 roku w Gdańsku.
W 1972 roku ukończył Wydział Aktorski warszawskiej PWST, od razu otrzymując angaż w Teatrze Śląskim w Katowicach. Pracował tam tylko rok, po czym przeniósł się do warszawskiego Teatru Narodowego, kierowanego wówczas przez Adama Hanuszkiewicza (1973-1982).
Tam zagrał m.in. Konrada w inscenizacji „Dziadów” i Iwana w „Braciach Karamazow”.
Współpracował z najlepszymi scenami w kraju
Bardzo często grywał w repertuarze romantycznym. W latach 80. był aktorem Teatru Współczesnego, w latach 90. – Ateneum (rola Zygmunta w „Mazepie” w reżyserii Holoubka, rola Jana w „Fantazym” Słowackiego).
Współpracował też z Teatrem TV (rola Romea w „Romeo i Julii”, Maćka w „Popiele i diamencie”, Zygmunta w „Mazepie”). Od 2000 roku znów był aktorem Teatru Narodowego.
W 1974 roku zadebiutował na małym ekranie
W filmie zadebiutował w 1974 roku, rolą w serialu Zbigniewa Kuźmińskiego „Ile jest życia”.
Później wystąpił u Janusza Morgensterna w serialu „S.O.S.” (1974), jako Zygmunt w „Mazepie” Gustawa Holoubka, w filmie Adama Hanuszkiewicza „Trzy po trzy” (1977).
Pojawił się również u Krzysztofa Zanussiego w telewizyjnym „Kontrakcie” (1980) oraz w głośnym filmie odcinkowym Jerzego Sztwiertni „Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy” (1979,1981).
Stworzył wiele niezapomnianych ról
W 1982 roku pojawił się obok Anny Romantowskiej w „Jeśli się odnajdziemy” Romana Załuskiego (1982) oraz w „Epitafium dla Barbary Radziwiłłówny” Janusza Majewskiego (1982).
Występował u Barbary Sass, Leszka Wosiewicza (tytułowa rola esesmana-sadysty w „Kornblumenblau” 1988), Jacka Bromskiego („Kuchnia polska”, 1991) i Wojciecha Wójcika (jako Jerzy Szawłowski we wszystkich 3 częściach serialu „Ekstradycja”, w roli szefa mafii w „Bez litości” i „Sforze” 2002).
Wielki interpretator poezji
W 1999 roku pojawił się w roli Adama Mickiewicza w filmie Andrzeja Wajdy „Pan Tadeusz”.
Warto zaznaczyć, że 9 lat wcześniej grał rolę tytułową w teatralnej inscenizacji poematu w reżyserii Jana Englerta. W 2001 roku pojawił się w roli Lindego w ekranizacji „W pustyni i w puszczy.
Kolberger był znanym interpretatorem poezji– Czesława Miłosza, Karola Wojtyły, Goethego, Iwaszkiewicza, Eliota, Norwida, Słowackiego i Mickiewicza.
Utalentowany reżyser
W latach 90. Kolberger zajął się reżyserią, przede wszystkim w teatrze muzycznym.
Wystawił m.in. „Krakowiaków i górali” Wojciecha Bogusławskiego w Operze Wrocławskiej (1991) i „Królewnę Śnieżkę” w Operze i Operetce Szczecińskiej (1999).
Do końca był aktywny i pochłonięty pracą
W latach 90. aktor założył firmę konfekcyjną „K. Kolberger”, dla której ubrania projektował Krzysztof Łoszewski.
W ostatnich latach wystąpił m.in. w polsko-brytyjskiej produkcji „Spadek” (2005), po raz kolejny pojawił się u Wojciecha Wójcika, jako szef mafii w sequelu „Fałszerze. Powrót sfory” (2005).
Wziął też udział w filmie Andrzeja Wajdy „Post mortem. Opowieść katyńska” (2007).
Składamy najszczersze kondolencje
Od lat zmagał się z chorobą nowotworową. W 1998 roku odcisnął swoją dłoń na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach.
W 2005 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2006 roku został laureatem edycji konkursu „Mistrz Mowy Polskiej”.
