Bogumił Kobiela
| Miejsce urodzenia: | Katowice |
| Scenarzysta: | |
| Filmografia: | Popiół i diament (1958) (Drewnowski, sekretarz prezydenta miasta) Pan Wołodyjowski (1969) (Furtian) Małżeństwo z rozsądku (1966) ('inżynier' Kwilecki) Awantura o Basię (1959) (siostrzeniec prezesowej) Wszystko na sprzedaż (1968) (Bobek) Inspekcja Pana Anatola (1959) (Przewodniczący) Zezowate szczęście (1960) (Jan Piszczyk) Kulig (1968) (Fotograf) Człowiek z M-3 (1968) (Doktor Tomasz Piechocki, ortopeda) Zacne grzechy (1963) (Bertold) Eroica (1957) (porucznik Dąbecki) Lalka (1968) (Lisiecki) Spóźnieni przechodnie (1962) (Wacek) Rękopis znaleziony w Saragossie (1964) (Senor Toledo) |
Polski aktor teatralny i filmowy. współtwórca słynnego teatrzyku Bim-Bom, niezapomniany Piszczyk z filmu "Zezowate szczęście" i Pan Jourdain ze spektaklu "Mieszczanin szlachcicem".
Bogumił Kobiela urodził się 31 maja 1931 roku w Katowicach. W 1953 roku ukończył studia w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie, gdzie kształcił się na jednym roku z Kaliną Jędrusik i Zbigniewem Cybulskim. Po studiach wyjechał do Gdańska. Otrzymał tam angaż do Teatru Wybrzeże. W latach 1955-1958 razem ze Zbyszkiem Cybulskim współtworzył w Gdańsku studencki teatrzyk Bim-Bom, w którym pisał teksty, reżyserował i występował.
W filmie zadebiutował w 1953 roku - rolą w "Trzech opowieściach", zrealizowanych wspólnie przez Konrada Nałęckiego, Czesława Petelskiego i Ewę Poleską. Kolejne filmowe kreacje Kobieli to m.in. podporucznik Dąbecki w "Eroice" Andrzeja Munka (1957) i sekretarz Drewnowski w "Popiele i diamencie" Andrzeja Wajdy (1958).
* Swą najsłynniejszą rolę - Jana Piszczyka w "Zezowatym szczęściu" Munka - zagrał w 1960 roku.*Stworzył postać polskiego antybohatera, człowieka uwikłanego w nieprawdę, zdemaskowanego; przedstawił karykaturalną wizję ludzkiego losu. Kobiela wystąpił też w filmach "Rękopis znaleziony w Saragossie" Wojciecha Jerzego Hasa (1964), "Małżeństwo z rozsądku" Stanisława Barei (1966), "Ręce do góry" Jerzego Skolimowskiego (1967), "Człowiek z M-3" Leona Jeannota (1968), "Wszystko na sprzedaż" Andrzeja Wajdy (1968).
Był również scenarzystą. Wspólnie z Cybulskim i Wilhelmem Machem stworzył scenariusz filmu Janusza Morgensterna "Do widzenia, do jutra". Przełamywał konwenans, uczył publiczność swobody i naturalnej reakcji, uczył śmiać się. Obdarzony świetną techniką aktorską mógł zagrać właściwie wszystko. Ponieważ posiadał ogromną siłę komiczną, mechanicznie obsadzano go w rolach komediowych.
Do Warszawy Kobiela przeniósł się z Gdańska w 1961 roku. Jego teatralna kariera na stołecznych scenach objęła m.in. teatry Ateneum (1961-1963) i Komedia (1966-1969). Występował też w telewizji - np. w cyklicznym programie "Poznajmy się", który prowadził z Jackiem Fedorowiczem i Jerzym Gruzą, oraz w Teatrze Telewizji. Wielkie uznanie przyniosła mu znakomita rola Pana Jourdain w telewizyjnym spektaklu "Mieszczanin szlachcicem" wyreżyserowanym przez Gruzę.
Kobiela zginął tragicznie 10 lipca 1969 roku, w wieku 38 lat, w wyniku obrażeń odniesionych w wypadku samochodowym pod Koronowem. W 1999 roku na ul. Piotrkowskiej w Łodzi odsłonięto jego gwiazdę w Alei Gwiazd. Z kolei w 2010 roku odsłonięto popiersie Bogumiła Kobieli w Galerii Artystycznej na placu Grunwaldzkim w Katowicach.
Bogumił Kobiela był żonaty, jego żoną była Małgorzata Kobiela.
Komentarze