Lisa Kudrow
Ceniona amerykańska aktorka komediowa, szerokiej publiczności znana przede wszystkim dzięki pamiętnej roli Phoebe w sitcomie „Przyjaciele”.
Urodziła się 30 lipca 1963 roku w kalifornijskiej miejscowości Encino, położonej na górzystych terenach niedaleko Los Angeles. Dorastała w leżącej nieopodal Tarzanie, jako najmłodsza z trójki rodzeństwa. Jej ojciec był lekarzem, mama pracowała w agencji turystycznej. Zainteresowania młodej Lisy oscylowały wokół sportu (świetnie grała w tenisa) i nauk biologiczno-chemicznych. Ukończyła studia z psychobiologii w Vassar College w Poughkeepsie, w stanie Nowy Jork i miała w planie robić karierę naukową w tej dziedzinie.
Z show-biznesem związała się dopiero pod koniec lat 80-tych. Do spróbowania swoich sił w aktorskim zawodzie zainspirował ją Jon Lovitz – amerykański komik i przyjaciel brata. * * Karierę zaczynała jako członkini aktorskiej trupy The Groundlings, zawodu ucząc się pod okiem Cynthii Szigeti. W 1988 roku zadebiutowała na scenie w Los Angeles, w komedii „Ladies Room”. Rolę Nicole powtórzyła rok później w pilotażowym odcinku nie kontynuowanego później serialu komediowego „Just Temporary” (1989). W tym samym roku pojawiła się gościnnie na planie sitcomu „Zdrówko”, a rok później wystąpiła w jednym z odcinków pamiętnego serialu „Dzień za dniem”.
W 1991 roku zadebiutowała na dużym ekranie w horrorze sci-fi „Nienarodzony”, jednak popularność zyskała przede wszystkim dzięki telewizji.
Pierwszą ważną rolą Kudrow na małym ekranie, była kreacja postaci Ursuli Buffay w serialu komediowym „Szaleję za tobą” (od 1992 roku). Dwa lata później aktorka rozpoczęła swoją wieloletnią przygodę z sitcomem „Przyjaciele”, który wkrótce okazał się jednym z największych przebojów telewizyjnych na świecie. Rola Phoebe Buffay – siostry bliźniaczki Ursuli z „Szaleję za tobą” (oba seriale wyprodukowała bowiem ta sama stacja NBC) przyniosła jej ogromną popularność, szereg nagród i nominacji oraz wiele lukratywnych propozycji występów na dużym ekranie. ** Kudrow była związana z „Przyjaciółmi” przez całą dekadę, zgarniając m.in. prestiżową nominację do Złotego Globu, pięć nominacji oraz jedną statuetkę Emmy, dwie Screen Actors Guild Awards, Golden Satellite Award i American Comedy Award.
Na fali popularności „Przyjaciół” nadeszło wiele filmowych ról, głównie w komediach. Już w 1997 roku zadebiutowała w pierwszoplanowej roli jako jedna z tytułowych bohaterek komedii „Romy i Michele na zjeździe absolwentów” z Mirą Sorvino. W tym samym roku wystąpiła też obok Parker Posey, Toni Collette i Alanny Ubech w komedii „Urzędowanie”, a w 1998 roku zabłysnęła w świetnej, drugoplanowej roli w komedii Dona Roosa „Wojna płci”, zgarniając prestiżowe nagrody: Chlotrudis Award i New York Film Critics Circle Award oraz nominację do Independent Spirit Award.
Jedną z najsłynniejszych kreacji Kudrow na dużym ekranie była rola żony Billy’ego Crystala w głośnej komedii kryminalnej „Depresja gangstera” (1999) i jej kontynuacji „Nawrót depresji gangstera” (2002) z gwiazdorską rolą Roberta De Niro. * * Poza tym była gwiazdą komedii „Gorąca linia” w reżyserii i z udziałem Diane Keaton (2000), wystąpiła u boku Johna Travolty w komedii kryminalnej „Numer stulecia” (2000), zagrała tytułową rolę w komedii muzycznej „Marci X” Richarda Benjamina (2003) i wzięła udział w głośnym romansie „P.S. Kocham cię” z Hilary Swank i Gerardem Butlerem (2007). Chętnie angażowała się również w niezależne projekty filmowe. Jednym z nich był debiutancki film Kasi Adamik „Bark!” (2003).
Wraz z końcem emisji „Przyjaciół” w 2004 roku, nadeszły kolejne, komediowe role w serialach. W 2005 roku zadebiutowała jako scenarzystka oraz zagrała główną rolę Valerie Cherish w serialu komediowym „Wielki powrót” (Gracie Allen Award, nominacja do Emmy). Trzy lata później ponownie spotkała się z Donem Roosem, współrealizując z nim serial „Web Therapy” (2008-2009).* * Jest producentką wykonawczą szeregu filmów telewizyjnych, m.in. komedii romantycznej „Przelotna znajomość (2003). Ostatnie projekty filmowe z jej udziałem, to familijna komedia „Hotel dla psów”, dramat „Powder Blue” i muzyczny film „Bandslam” (wszystkie z 2009 roku).
Komentarze