Robert Englund
Miejsce urodzenia: | Glendale, Kalifornia, USA |
Filmografia: | Zjedzeni żywcem (1977) (Buck) Koszmar z ulicy Wiązów 5: Dziecko snów (1989) (Freddy Krueger) Koszmar z ulicy Wiązów 4: Władca snów (1988) (Freddy Krueger) Urban Legend (1998) (Profesor Wexler) Niedosyt (1976) (Franklin) Freddy kontra Jason (2003) (Freddy Krueger) Koszmar z ulicy Wiązów 2: Zemsta Freddy'ego (1984) (Fredy Krueger) Koszmar z ulicy Wiązów 6 Freddy Nie Żyje (1991) (Freddy Krueger) Striptizerki kontra wilkołaki (2012) (Tapper) Koszmar z ulicy Wiązów (1984) (1984) (Fred Krueger) Nowy koszmar Wesa Cravena (1994) (Freddy Krueger/Siebie) Red (2010) (Willie Doust) MacGyver () (Tim Wexler) Zombie Strippers (2008) (Ian Essko) Chuck () (Dr Stanley Wheelwright) Koszmar z ulicy Wiązów 3: Wojownicy Snów (1987) (Freddy Krueger) |
Amerykański aktor i reżyser. Zasłynął rolą w serii filmów „Koszmar z ulicy Wiązów” jako Freddy Krueger.
Robert Barton Englund urodził się 6 czerwca 1947 roku w Glendale w stanie Kalifornia w USA. Ukończył Uniwersytet Stanu Kalifornia. Jego ojciec był inżynierem, współtwórcą samolotu szpiegowskiego U-2. Młody aktor zadebiutował w filmie "Buster And Billie". W kolejnych latach zagrał w takich filmach jak "Hustle" Roberta Aldricha (1975), komedii "Stay Hungry" (1976) Boba Rafelsona, gdzie wystąpił m.in. u boku Arnolda Schwarzeneggera i Jeffa Bridgesa czy słynnym dramacie "A Star Is Born" (1976) Franka Piersona.
W 1976 roku po raz pierwszy pojawił się w horrorze. Był to film "Eaten Alive" drugi film Tobe Hoopera, twórcy słynnej "Teksaskiej Masakry Piłą Mechaniczną". Englund zagrał w nim chorego psychicznie maniaka opętanego seksualną obsesją. Film nie cieszył się zbyt dużą popularnością. Kolejny horror na koncie aktora to "The Fifth Floor" (1978), gdzie wcielił się w strażnika szpitala psychiatrycznego. Po tym filmie powrócił na kilka lat do grania w telewizyjnych, raczej słabych filmach, aby w 1981 roku pojawić się w jednym z najciekawszych horrorów z początku lat 80-tych, pt. "Martwi i Pogrzebani”. Następnie był niskobudżetowy horror sci-fi pt. "Galaxy Of Terror", po czym Englund znów zaczął pojawiać się częściej w telewizji, gdzie wystąpił m.in. w bardzo dobrym serialu sci-fi pt. "V".
W 1984 roku nadszedł przełomowy moment w karierze amerykańskiego aktora. Chodzi o słynny horror Wesa Cravena pt. „Koszmar z Ulicy Wiązów, w którym zagrał kultową postać - Freddy'ego Kruegera.Postać ta przylgnęła do aktora na wiele lat, nie pozwalając na dobre wyzwolić się od tego wizerunku. W związku z popularnością horroru, zdecydowano się nakręcić kolejne części. Część druga, "Koszmar z Ulicy Wiązów 2: Zemsta Freddy'ego" (1985), powstała zaledwie rok po pierwszej. Zdecydowano, że główną rolę znowu zagra Robert Englund i od tej pory nikt już nie wyobrażał sobie, że w kolejnych sequelach ktoś inny mógłby się wcielić we Freddy'ego. W latach 1987-89 powstały trzy kolejne filmy serii. Mimo, że ich poziom bywał różny, wszystkie miały jedną wspólną cechę - we wszystkich pierwsze skrzypce grał niezawodny Robert Englund, który za każdym razem nadawał swojej postaci niepowtarzalny charakter.
W 1988 roku Englund spróbował sił jako reżyser. Nakręcony przez niego horror pt. "Telefon Do Piekła" nie był jednak specjalnie udany. Aktor zrezygnował z dalszych prób jako reżyser i powrócił do aktorstwa. W 1991 roku ponownie wcielił się w Freddy'ego Kruegera w filmie "Freddy Nie Żyje: Koniec Koszmaru”. Wbrew temu co sugerował tytuł nie był to jednak ostatni występ Englunda jako mordercy ze snów.
W 1997 roku po raz siódmy w karierze wcielił się w postać swojego życia i w jeszcze bardziej przerażającej charakteryzacji wystąpił w "Nowym Koszmarze Wesa Cravena", kolejnej części serii, tym razem wyreżyserowanej przez samego twórcę tej przerażającej postaci - Wesa Cravena.
W 2003 roku producenci wpadli na pomysł, aby na jednym ekranie spotkały się dwie legendarne postaci z horrorów - Freddy Krueger i Jason Voorhees z serii "Piątek Trzynastego".W ten sposób Robert Englund w obrazie "Freddy vs. Jason" po raz kolejny zagrał swoją ulubioną postać.
Robert Englund w 1988 roku ożenił się z Nancy Booth. Jest to jego drugie małżeństwo. Jego pierwszą żoną w latach 1986-1988 była Roxanne Rogers.
Komentarze