Uznana aktorka teatralna i filmowa, pieśniarka, laureatka nagrody za Najlepszą Rolę Kobiecą na FPFF w Gdyni w 1986 roku, osoba ceniona nie tylko za znakomite kreacje, ale też aktywną działalność charytatywną.

Urodziła się 15 października 1955 roku w Warszawie. Tam też ukończyła studia na Wydziale Aktorskim PWST w 1978 roku.Od 1977 roku związana z Teatrem Współczesnym (z przerwami do 1982 roku), a także z teatrami: Narodowym (1981-82) i Studio (od 1994 roku). Do ważniejszych ról teatralnych należą: rola Julii w inscenizacji sztuki Szekspira, Polly w „Operze za 3 grosze” Bertolda Brechta, czy Joanny D’Arc (wszystkie w reżyserii Ryszarda Peryta).

W telewizji zadebiutowała w 1976 roku epizodem w „Polskich drogach”. Dwa lata później pojawiła się gościnnie na planie „07 zgłoś się”, a od 1980 roku występowała jako Zoja Furman w popularnym serialu „Dom”. W 1981 roku wzięła udział w filmie politycznym „Wierne blizny”, rok później zagrała jedną z głównych ról w „Bluszczu” w reżyserii Hanki Włodarczyk oraz w filmie Romana Załuskiego „Jeśli się odnajdziemy”.

* W 1983 stworzyła wybitną kreację Klary Małosz w filmie Wiesława Saniewskiego „Nadzór”. Za tę właśnie rolę aktorka otrzymała laur na FPFF w Gdyni (dopiero w 1986 roku), a także nagrodę FIPRESCI na fesiwalu w Manheim*. Aktorka wielokrotnie współpracowała później z Saniewskim: w 1985 roku wystąpiła u niego w „Sezonie na bażanty”, w 1988 roku w filmie „Dotknięci”, w 1993 roku – w komedii „Obcy musi fruwać”.

W 1983 roku pojawiła się w epizodzie w „Stanie wewnętrznym”, rok później wystąpiła w filmie TV z gatunku horroru, zatytułowanym „Powinowactwo”. Rok 1986 to bodaj najsłynniejsza rola Błaszczyk w serialu „Zmiennicy” w reżyserii Stanisława Barei, w którym wciela się w postać młodej dziewczyny - Kasi, która w przebraniu mężczyzny zatrudnia się jako taksówkarz, Marian. W 1988 roku pojawia się u Kieślowskiego w „Dekalogu IX”. W tym samym roku występuje też u węgierskiego mistrza, Istvána Szabó w filmie „Hanussen” oraz otrzymuje Wiktora dla Najpopularniejszej Postaci TV.

Ma na swoim koncie współpracę z Andrzejem Kondratiukiem („Mleczna droga”, „Ene..due...like...fake..”, z Markiem Koterskim („Nic śmiesznego”) oraz Barbarą Sass („Pokuszenie”). W latach 1999 – 2007 pojawiała się na planie takich seriali, jak: „Adam i Ewa”, „Miasteczko”, „Ja, Malinowski”, „Na dobre i na złe”, „Kameleon”, „Boża podszewka”, wspomniany już wcześniej „Dom”, czy wreszcie „Samo życie”, w którym wciela się w postać Elżbiety Rowickiej, dziennikarki.

Ewa Błaszczyk jest również artystką śpiewającą, wykonuje głównie literackie i nastrojowe piosenki Osieckiej, Kleyffa, Kofty, Janczarskiego, Czupkiewicz, utwory z repertuaru Iwanowej, Piaf, Dietrich i Wysockiego. Wydała trzy płyty („Nerwica w granicach normy”, „Nie żałuję”, „Tam, gdzie nie widać oczu”), wystąpiła w kilku autorskich recitalach („E. Stachura”, „Nie żałuję”, „Nawet, gdy wichura”). Przez długie lata występowała w kabarecie Jana Pietrzaka „Pod Egidą”, śpiewała na przeglądach poezji śpiewanej, przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu, na festiwalach w Opolu, Sopocie i innych.

* W 2006 roku zagrała w filmie "Bezmiar sprawiedliwości", a w 2010 roku wcieliła się w Czesławę w "Mistyfikacji".* Jest autorką książki-albumu będącej zapisem rozmowy z Izabelą Górnicką-Zdziech "Wszystko jest takie kruche".

W 2003 roku odcisnęła swoją dłoń na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach. Jest założycielką fundacji „Akogo?” (http://www.akogo.pl/), której celem jest pomoc dzieciom po najcięższych urazach mózgu. Za swoją działalność została w 2006 roku odznaczona Medalem św. Brata Alberta oraz nagrodą „Temat trudny do zgryzienia”. U źródeł działalności aktorki stoi m.in. nieszczęśliwy wypadek córki Oli. 11 maja 2000 Ola zakrztusiła się tabletką, wskutek czego dziewczynka znalazła się w śpiączce. Ola ma siostrę bliźniaczkę Mariannę. Ojcem obu sióstr jest Jacek Janczarski, który do swojej śmierci był mężem Ewy Błaszczyk.

Komentarze

Trwa ładowanie