Amerykański aktor młodego pokolenia, znany przede wszystkim z udziału w słynnych produkcjach z cyklu „Spider-Man” i głównej roli w serialu „Luzaki i kujony”. Również reżyser i scenarzysta. Uznanie krytyki zdobył dzięki tytułowej roli legendarnego gwiazdora lat 50-tych w telewizyjnym dramacie biograficznym „James Dean – buntownik?” Marka Rydella.

Urodził się 19 kwietnia 1978 roku w kalifornijskiej miejscowości Palo Alto. Był najstarszym z trójki braci, z których jeden – Dave poszedł później w jego ślady i został aktorem.

Studiował literaturę na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles, jednak rzucił studia po pierwszym roku po to, by poświęcić się realizacji swojego największego marzenia – zostania aktorem. Po intensywnym, 15-miesięcznym kursie dramatycznym szkole Playhouse West Roberta Canergiego, zadebiutował na ekranie, dając niewielki, gościnny występ w serialu w „Pacific Blue” (1997).

Już dwa lata później wystąpił po raz pierwszy na dużym ekranie w znanej komedii romantycznej „Ten pierwszy raz” z Drew Barrymore (1999). Był to jednak przełomowy rok z innego względu – Franco otrzymał angaż do jednej z głównych ról w popularnym serialu komediowym dla młodzieży „Luzaki i kujony” z Sethem Rogenem (1999-2000).

To właśnie na małym ekranie odniósł jeden z największych sukcesów artystycznych w karierze, wcielając się w tytułową postać słynnego, przedwcześnie zmarłego aktora w biograficznym dramacie „James Dean – buntownik?” w reżyserii Marka Rydella (2001).* Kreacja przyniosła mu Złoty Glob, nagrodę Broadcast Film Critics Association oraz nominacje do Emmy i Screen Actors Guild Award.*

* Rok 2002 to występ u boku Roberta De Niro w kryminalnym „Dochodzeniu”, tytułowa rola „Sonny’ego” w debiucie reżyserskim Nicolasa Cage’a, zaś przede wszystkim pierwsze zmierzenie się z jedną z najbardziej znanych postaci w całym repertuarze aktora – Harry’ego Osborna w „Spider-Manie” Sama Raimiego. Do roli powrócił w kolejnych sequelach z 2004 i 2007 roku, dopiero za ostatni występ zgarniając pierwsze nominacje do: Saturna, Teen Choice Award i nagrody MTV (w kategorii Najlepsza Walka z Tobeyem Maguire’em).*

W międzyczasie zagrał ważne role: u Roberta Altmana w dramacie muzycznym „The Company” z Neve Campbell (2003), jako tytułowy Tristan w superprodukcji „Tristan i Izolda” w reżyserii Kevina Reynoldsa (2006) i jeden z głównych bohaterów wojennego filmu akcji „Flyboys – Bohaterska Eskadra” (2006). Wystąpił też obok Toni Collette w thrillerze „Siedem żyć” (2006) i obok Charlize Theron, Tommy’ego Lee Jonesa i Susan Sarandon w dramacie Paula Haggisa „W dolinie Elah” (2007).

Ponadto próbował swoich sił w innych dziedzinach. Jego debiutem w roli reżysera i scenarzysty była komedia „Fool’s Gold” (2005). Jeszcze tym samym roku zrealizował komedię „The Ape”, debiutując tu również w roli producenta, z kolei rok 2007 to realizacja dramatu „Good Time Max”. We wszystkich trzech filmach zagrał główną rolę.

* Ostatnie, głośne projekty filmowe z udziałem Franco, to: dramat biograficzny „Obywatel Milk” w reżyserii Gusa Van Santa, z Seanem Pennem w roli głównej (2008, nominacja do Independent Spirit Award, Satellite Award i Screen Actors Guild Award) oraz komedia „Boski chillout” z Sethem Rogenem (2008, nominacja do Złotego Globu).*

W wolnych chwilach, aktor maluje obrazy. Jedno z jego dzieł z cyklu „Złe postaci z kreskówek” kupiła m.in. Sharon Stone.

Komentarze

Trwa ładowanie