Jan Frycz: Trochę wystraszony, trochę brutalny. Polubiłem tę postać

Komisarz to znerwicowany policjant pełen wewnętrznych problemów. To jest człowiek trochę wystraszony, trochę brutalny. Polubiłem tę postać.

Taki znerwicowany, pokiełbaszony wewnętrznie, powiedziałbym. Ucierpi na tym bardzo mój partner, czyli Antek Królikowski, który gra mojego asystenta.

Mam nadzieję, że nie, że to będzie szybkie kino akcji, tak jak planuje to Czarek. Nie będzie to spokojny weekend, chociażby dla Komisarza.

Czarek po prostu zwrócił się do mnie z propozycją tej roli, a ja po uprzednim przeczytaniu scenariusza przyjąłem ją bez zastanowienia.

Ujęło coś Pana w scenariuszu ?

Początkowo przeczytałem tylko dialogi. I to był mój błąd, bo potem jak przeczytałem didaskalia i zobaczyłem, co tam się dzieje jeśli chodzi o akcję, trochę się przeraziłem. Te zderzenia, te wybuchy. Ale muszę powiedzieć, że bardzo fajnie pracowało się z naszymi kaskaderami, którzy wykonali fantastyczną robotę.

Dlaczego ja mam to mówić? Nie zdradzę. I nie zdradzę na czym się kończy. Niczego nie zdradzę.

On sie rozwija. Jest bardzo ambitny, w najlepszym znaczeniu tego słowa. Często jest niezadowolony z siebie, ma dużo wątpliwości. A to jest u aktora bardzo cenna cecha. Ja wiem, że to głupio zabrzmi, ale jest aktorem poszukującym, nie do końca zadowolonym. I to jest twórcze. Powiedziałoby się: „Tak trzymaj”.

A Antoni Królikowski?

Z tego co wiem on jest bardziej reżyserem niż aktorem, miał niedawno bardzo udany debiut. To bardzo inteligentny, fajny chłopak, spędziliśmy ze sobą kilka podróży Łódź-Warszawa, Warszawa-Łódź. Było o czym porozmawiać.

Budowanie postaci to jest przeczucie, to jest instynkt, jedno zdanie, od którego się zaczyna, złapanie temperamentu, sposobu poruszania się postaci. Muszę powiedzieć, że Czarek mi w tym pomógł. Niestety pokazując często, jak mam się zachowywać. Moja postać była głównie wymyślona przez Czarka, a ja starałem się lojalnie wykonywać, to co mi kazał, bo trzeba zaufać reżyserowi. On robi ten film.

Bardzo sceptycznie podchodziłęm do tego projektu. Pomyślałem, że Czarek będzie grał reżysera, że to będzie jego kolejna rola. Ale muszę powiedzieć, że byłem bardzo miło zaskoczony, że precyzyjnie i doskonale wiedział, o co mu chodzi, nie mówiąc już o pozytywnej energii, którą posiada. Nie było żadnych awantur. Tak, jak obiecywał. Bawiliśmy się świetnie.

Erotycznych scen nie miałem.

Tak, miałem swojego dublera, kaskadera, z którym fajnie mi się pracowało. Wymienialiśmy się kostiumami, więc można powiedzieć, że nawiązaliśmy bardzo intymny i bliski kontakt.

Oczywiście, że są potrzebne. Przecież rozrywka to nie jest określenie pejoratywne. Ja chodzę do kina, żeby się rozerwać. Nie chcę się dołować, oglądać smutków albo sytuacje wprost przeniesione z życia. Wydaje mi się, że zarówno do teatru, jak i do kina chodzi się po to, żeby się rozerwać, żeby odpocząć.

"Weekend" trafi do polskich kin już 6 stycznia 2011 roku.