Jolanta Fraszyńska
Miejsce urodzenia: | Mysłowice, Polska |
Filmografia: | Szklany dom (1989) (Ciężarna córka mieszkanki kamienicy) Mulan (1998) (Mulan) Droga do El Dorado (2000) (Chel) Ralph Demolka (2012) (Wandelopa von Cuks) Zróbmy sobie wnuka (2003) (Sprzedawczyni) Kiler-ów 2-óch (1999) (Aldona Dona Lipska) Pieniądze to nie wszystko (2000) (Sekretarka) Cisza (2001) (2001) (przyjaciółka Mimi) Ławeczka (2004) (Kasia) Paddington (2014) (Mary Brown) Rycerz Blaszka. Pogromca smoków (2013) Anioł Stróż () (Beata) Hotel pod Żyrafą i Nosorożcem () (mama) Czerwony Kapturek - Prawdziwa historia (2005) (Czerwony Kapturek) Skazany na bluesa (2005) (Gola Riedel, żona Ryszarda) Licencja na wychowanie () (Roma Barańska) Maszyna zmian. Nowe przygody (1996) (Ewa) Żegnaj Rockefeller (1992) (Julia Kuczmańska) Białe małżeństwo (1992) (Bianka) In Flagranti (1991) (studentka Ania) |
Jedna z najzdolniejszych, współczesnych aktorek filmowych, telewizyjnych i teatralnych w Polsce, szerokiej publiczności znana głównie z roli pani doktor Moniki Zybert w telenoweli „Na dobre i na złe”.
Urodziła się 14 grudnia 1968 roku w Katowicach, dorastała i wychowywała się w pobliskich Mysłowicach. Myła muzykalną dziewczyną – należała do zespołu wokalno-tanecznego przy osiedlowym domu kultury, później działała z kolei w przykościelnej Oazie.
Studiowała we wrocławskiej PWST, którą ukończyła w 1991 roku, z miejsca zgarniając Nagrodę Jury i „Gońca Teatralnego” na Przeglądzie Przedstawień Dyplomowych Szkół Teatralnych w Łodzi za dyplomową rolę Emilki w „Naszym mieście”.
Tuż po studiach związała się z wrocławskim Teatrem Polskim, którego aktorką była do 1997 roku, kiedy to dołączyła do zespołu warszawskiego Teatru Dramatycznego. Niemal od początku związana jest również z Teatrem TV, ma na swoim koncie występy w dwudziestu pięciu telewizyjnych spektaklach. Jednym z większych, scenicznych sukcesów Fraszyńskiej była rola Saszy w „Płatonowie-akt pominięty” wg Czechowa, która przyniosła jej nagrodę na Kaliskich Spotkaniach Teatralnych w 1996 roku.
Jej debiutem filmowym była rola w „Il flagranti” Wojciecha Biedronia (1991). W kolejnych latach dała doskonałe, pierwszoplanowe występy w filmach w reżyserii Magdaleny („Białe małżeństwo” 1992) i Piotra Łazarkiewicza (jako narkomanka w „Porze na czarownice” 1993).
Kolejne ważne role nadeszły dopiero pod koniec dekady, wraz z sequelem komedii „Kiler-ów 2-óch” Juliusza Machulskiego (1999), serialami: „Ja, Malinowski” (1999) i „Ekstradycja 3” (1998), zaś przede wszystkim wraz z telenowelą „Na dobre i na złe” (1999-2008). Rola młodej lekarki, Moniki Zybert, córki profesora Zyberta (Marian Opania) przyniosła jej jeszcze większą popularność i sympatię widzów.
W międzyczasie ponownie spotkała się z Machulskim na planie komedii „Pieniądze to nie wszystko” (2001), zagrała sprzedawczynię w komedii Piotra Wereśniaka „Zróbmy sobie wnuka” (2003), reporterkę radiową w serialu „Zostać Miss” (2001), przyjaciółkę głównej bohaterki w dramacie „Cisza” Michała Rosy (2001) i żonę tirowca w „PitBullu” Patryka Vegi (2005).
* Najgłośniejszymi, filmowymi występami aktorki ostatnich lat był ten u boku Artura Żmijewskiego w komedii romantycznej „Ławeczka” Macieja Żaka (2004) oraz obok Tomasza Kota w słynnej produkcji biograficznej „Skazany na bluesa” Jana Kidawy-Błońskiego, gdzie wcieliła się w postać Małgorzaty „Goli” Riedel – żony legendarnego wokalisty „Dżemu” (2005). Fraszyńska często brała udział w produkcjach dla młodych widzów w reżyserii Jerzego Łukaszewicza („Goodbye Rockefeller”, „Łowca. Ostatnie starcie”, serial „Wow”) i Andrzeja Maleszki („Maszyna zmian”, „Sto minut wakacji” 1998). Za rolę w tym ostatnim wyróżniono ją nagrodą na Festiwalu Filmów dla Dzieci w Poznaniu.*
Ostatnio można ją oglądać w serialu „Hotel pod żyrafą i nosorożcem”, gdzie kreuje jedną z głównych ról Anny Miłobędzkiej, u boku Rafała Królikowskiego.
Komentarze