Piotr Pręgowski
Miejsce urodzenia: | Warszawa |
Filmografia: | To my (1999) (szef Agaty) Podróż na tajemniczą wyspę (2012) (Gabato) Żywot człowieka rozbrojonego (1993) Latające machiny kontra Pan Samochodzik (1991) (Ochroniarz Franek) Ojciec Mateusz () (Adam Grabski) Camera Cafe () (Roman Dębski) Ludzie Chudego () (Marian) Ranczo Wilkowyje (2007) (Patryk Pietrek) Halo, Hans! () (Hermann Brudner) Hela w opałach () (Wojtek) Ranczo () (Pietrek) |
Jeden z najbardziej znanych współcześnie mistrzów epizodu i drugiego planu, kojarzony przede wszystkim z występami w serialach „Ranczo” i „Zmiennicy”. Prywatnie - mąż aktorki, Ewy Kuryło, odtwarzającej rolę Haliny w „Plebanii”.
Jest rodowitym warszawiakiem, rocznik 1954. Jako nastolatek trenował zapasy, odnosząc w tej konkurencji całkiem spore sukcesy (tytuł mistrza Warszawy juniorów, wicemistrza Warszawy seniorów w zapasach klasycznych, złoty medal na Ogólnopolskiej Spartakiadzie Młodzieży). Później jego zainteresowania poszły w innym kierunku.
Zanim rozpoczął studia w PWST w Warszawie, miał wyuczony zawód tokarza i skończone technikum obróbki metali.
* Debiut filmowy zaliczył już na I roku w filmie Krzysztofa Zanussiego „Barwy ochronne” (1976). Już rok później otrzymał pierwszą większą rolę u boku Krzysztofa Janczara i Joanny Pacuły w filmie „Nie zaznasz spokoju” Mieczysława Waśkowskiego (1977).*
Już jako dyplomowany aktor (ukończył szkołę w 1979 roku) dał jeden z najbardziej znanych występów u Stanisława Barei w kultowym „Misiu” (1980), wcielając się w postać gońca przy produkcji filmu „Ostatnia paróweczka hrabiego Barry Kenta”. To właśnie jego bohater narzekał na niedogotowaną kaszę w restauracji hotelu „Victoria”.
Po 6 latach przerwy ponownie spotkał się z Bareją, kreując pamiętną postać Tajlandczyka Krashana Bhamaradżangi w serialu „Zmiennicy” (1986). Do czasu „Rancza” (2006-2008) była to najsłynniejsza z, nie tak znowu licznych, ekranowych ról aktora.
Kreacja Patryka Pietrka, jednego z wiejskich komentatorów codzienności na ławce przed sklepem, na nowo odkryła tego nieco zapomnianego aktora, znacząco przyczyniając się do wzrostu popularności. W 2007 roku wziął udział w kinowej wersji serialu – filmie „Ranczo Wilkowyje”, również w reżyserii Wojciecha Adamczyka.
W międzyczasie pojawiał się głównie na małym ekranie – w filmie „Wcześnie urodzony” (1986) oraz serialach: „Żywot człowieka rozbrojonego” (1993) i „Sukces” (1995) Krzysztofa Grubera, w polsko-brytyjskim mini-serialu „Wojenna narzeczona” (1997), sitcomach „Duża przerwa” (2000) i „Camera Café”, gdzie stworzył zabawny duet z Tomaszem Kotem (2004), jako prowadzący cykl „Od ucha do ucha” w programie „Disco Relax” (1995-2002), w roli Bolka Bednarka w „Plebanii” (2002), Wojtka w „Heli w opałach” (2006), Hermanna Brudnera w „Halo, Hans!” Adamczyka i detektywa Ostrowskiego w „PitBullu” (2007).
Ponadto wystąpił w produkcjach dla dzieci („Latające machiny kontra pan Samochodzik” Jana Kidawy 1991, cykl „Kulfon, co z ciebie wyrośnie!?” 1996) i młodzieży („To my” Waldemara Szarka 2000).
Dał gościnne występy w serialach: „Polskie drogi” (1976), „Kasia i Tomek”, „Miodowe lata” (2003), „Kryminalni” (2007), „Świat według Kiepskich” (2005, 2008).
W ciągu wielu lat swojej kariery związany był z teatrami warszawskimi: Kwadrat, Rozmaitości, na Woli i Narodowym, gdzie na scenie Operetki wystąpił w musicalu „Boso, ale w ostrogach” Grzesiuka. Zagrał w kilku spektaklach Teatru TV, m.in. u Jerzego Krysiaka w głównej roli Florka w sztuce „Król mięsopust” wg Jarosława Marka Rymkiewicza (1995) i w „Czarach motyla” Federica Garcii Lorki (1997) oraz u Wojciecha Młynarskiego w „Portrecie złego pianisty” (1994). Ma na swoim koncie dość spore doświadczenie jako aktor dubbingowy. Użyczył swojego głosu postaci misia Bubu w serii bajek o Misiu Yogi, bohaterom disneyowskich bajek „Herkules” i „Dżungla” i głośnej, czesko-słowacko- polskiej produkcji filmowej „Zabić Sekala” z Bogusłaem Lindą i Agnieszką Sitek (1998).
Komentarze