Teresa Lipowska

Polska aktorka teatralna, telewizyjna i filmowa. Dla współczesnego pokolenia widzów znana i wręcz utożsamiana z rolą Barbary Mostowiak - seniorki rodu w serialu „M jak miłość”. Przez wiele lat związana z kabaretem „Dudek”.

Urodziła się 14 lipca 1937 roku w Warszawie. W 1957 roku ukończyła PWSFTViT w Łodzi oraz rozpoczęła pracę w Teatrze Ludowym, któremu pozostała wierna aż do 1985 roku. Później związała się ze stołecznym Teatrem Syrena, gdzie występuje do dziś.

Przed ogromnym sukcesem związanym z serialem „M jak miłość”, Lipowska była przede wszystkim aktorką teatralną, w filmie i telewizji pojawiając się raczej w rolach epizodycznych, bądź drugoplanowych.

Często grywała „żony” różnych bohaterów. Przygodę z filmem zaczęła jednak wcześnie - już w latach 50-tych, jako nastolatka występowała bowiem w epizodach filmowych i telewizyjnych. Jej debiutem była maleńka rola junaczki w „Pierwszym starcie” Leonarda Buczkowskiego (1950), zaś pierwszą kredytowaną rolą – występ w filmie „Sam pośród miasta” (1965) ze Zbyszkiem Cybulskim. Z reguły grała role epizodyczne („Sublokator” 1966 Janusza Majewskiego, „Skok” 1967 Kazimierza Kutza, „Wniebowstąpienie” 1968 Jana Rybkowskiego), aż do 1969 roku, kiedy to zagrała panią sierżant Pawlak w komedii Hieronima Przybyła „Rzeczpospolita babska”. W postać kolejnej „mundurowej” wcieliła się w 1971 roku w telewizyjnym filmie „Złote koło” Stanisława Wohla.

W 1974 roku ponownie spotkała się z Kutzem, by zagrać główną rolę w „Linii”, a rok później wzięła udział w niedużej roli w „Nocach i dniach” Jerzego Antczaka. W 1978 roku wystąpiła jako Bigielowa w popularnym serialu „Rodzina Połanieckich” Jana Rybkowskiego, wcieliła się też w rolę pisarki, Marii Konopnickiej w telewizyjnym filmie „Ty pójdziesz górą – Eliza Orzeszkowa” w reżyserii Zygmunta Skoniecznego.

Rok później wystąpiła u reżysera w ekranizacji „Placówki” (1979) Bolesława Prusa.

Wielokrotnie występowała w produkcjach dla młodych widzów („Stawiam na Tolka Banana”, „Bułeczka” 1973, „Dziewczyna i chłopak” 1977), zaś pokolenie wychowane na „Pszczółce Mai” (1975) dobrze zna głos aktorki z dubbingowanej przez nią postaci Klementyny.

W 1983 roku zagrała postać żony generała Sikorskiego w biograficznym filmie „Katastrofa w Gibraltarze”, później występowała w niedużych rolach w serialach „Blisko, coraz bliżej” (1986) i „W labiryncie” (1988-90).

W kolejnej dekadzie pojawiła się w dwóch produkcjach Macieja Ślesickiego – „Tato” (1995, większa rola teściowej Michała – Bogusława Lindy) i „Sara” (1997, epizod w roli „pani ze spożywczego”).

Kontynuowała też występy w telenowelach i serialach – „Matki, żony i kochanki” (1995 i 1998) Jana Machulskiego, „Klan” (1997-2007, jako farmaceutka), „Miasteczko” (2000-2001), czy wreszcie „życiowa” rola (przynajmniej jeśli chodzi o medium telewizyjne) Barbary Mostowiak w bijącym rekordy oglądalności serialu „M jak miłość” (2000-2007).

Aktorka została uhonorowana dwoma odznaczeniami państwowymi za swoje osiągnięcia w dziedzinie teatru (Złoty Krzyż Zasługi 1977 i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski 1984).

Za rolę w „M jak miłość” otrzymała nagrodę TeleEkran, przyznawaną przez czytelników „TeleTygodnia” w kategorii: ulubiona postać kobieca.

Potrafi grać na fortepianie, ukończyła bowiem średnią szkołę muzyczną w Łodzi w klasie w klasie tego instrumentu.