Karen Szachnazarow
Jest szefem Mosfilmu, największego studia filmowego w Europie, w którym powstało ponad 2500 filmów, ale czuje się przede wszystkim reżyserem.
Gdy wybrano go na dyrektora Mosfilmu po pustych korytarzach instytucji biegały bezpańskie psy, dzięki niemu rosyjscy artyści mogą się poszczycić nowoczesnym sprzętem, mają do dyspozycji dosłownie wszystko, czym dysponują ich amerykańscy koledzy w Hollywood.
Od kilku lat produkcja filmowa rośnie, poszerza się jej tematyka i różnorodność gatunkowa, kręcą reżyserzy starzy i młodzi. Szachnazarow skromnie przyznaje jednak, że rosyjskie kino nie ma jeszcze swojego stylu, dawnej klasy, próbuje naśladować amerykańskie wzory.
Urodził się w Krasnodarze w 1952 roku. Ojciec był Ormianinem, matka – Rosjanką.
Absolwent reżyserii WGIK (1974), zaczynał od krótkometrażówek i dokumentów.
Debiutował komedią „Poczciwcy” 1979 r. W 1983 r. odniósł sukces muzyczną komedią „Stworzył nas jazz”. Nakręcił m.in. muzyczne obrazy „Stworzył nas jazz”, „Zimowy wieczór w Gagrach”. „Pełni księżyca” została nagrodzona w 1998 r. w Karlowych Warach. „Trucizna albo powszechna historia zabijania” - jak sam mówi, tragikomiczna fantasmagoria łączącą plan współczesny z wątkami historycznymi – to film z gatunku czarnych komedii, opowiadający historię aktora, który szuka sposobu na pozbycie się niewiernej żony i jej kochanka.
Jest laureatem wielu nagród, m.in. Państwowej Nagrody Federacji Rosyjskiej i Państwowej Nagrody RFSRR im. Braci Wasiljewych, oraz członkiem Europejskiej Akademii Filmowej.
Grał w siedemdziesięciu filmach, które przeszły do historii kina europejskiego jako najważniejsza dzieła ukraińskiej szkoły filmowej – m.in. „Cieniach zapomnianych przodków”; „Kamiennej duszy”, „Rodzinie Kajdasza”.
Stupka pełnił funkcję dyrektora Teatru Dramatycznego im. Iwana Franka, a w latach 2000-2001 – ministra kultury Ukrainy. W roku 2000 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej.
