Urodziła się w Krakowie w 1968 roku. Pochodzi z nieodległej Wieliczki. Po trzech nieudanych próbach dostania się do krakowskiej szkoły teatralnej, postanowiła wziąć los w swoje ręce, skierowała swoje kroki do krakowskiego Teatru 38 i w 1992 roku zadebiutowała na tamtejszej scenie w spektaklu „Tutam” Bogusława Schaeffera.

W tym samym roku związała się na dziesięć lat z Teatrem im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, szybko stając się ulubienicą tamtejszej publiczności. Trzykrotnie zdobyła „Dziką Różę” w plebiscycie na najpopularniejszą aktorkę kieleckiego teatru, otrzymała też nagrody od wojewody kieleckiego, prezydenta Kielc i studentów z tego miasta. W międzyczasie, w 1995 roku zdała eksternistyczny egzamin aktorski.

* Jej debiutem na dużym ekranie była rola sąsiadki w filmie „Nic” Doroty Kędzierzawskiej” (1998), pierwszą rolą telewizyjną - epizod w „Miodowych latach” (1999).* Od tego czasu właściwie nie schodziła z ekranu, każdego roku dając co najmniej kilka charakterystycznych epizodów w filmie i telewizji. Powoli, małymi kroczkami zdobywała popularność, stając się coraz bardziej rozpoznawalna.

W 2001 roku zagrała panią Jolę, nauczycielkę w szkole krawieckiej w słynnym filmie „Cześć Tereska” Roberta Glińskiego. Był to pierwszy z czterech kolejnych filmów-laureatów Złotych Lwów na FPFF w Gdyni, w których wzięła udział: w 2002 roku zagrała niezapomniany epizod kobiety w przedziale pociągu w „Dniu świra” Marka Koterskiego, rok później wzięła udział w „Warszawie” Dariusza Gajewskiego, a w 2004 roku pojawiła się w roli sekretarki w „Pręgach” Magdaleny Piekorz.

Poza tym zagrała sekretarkę w głośnej komedii Olafa Lubaszenki „Chłopaki nie płaczą” (2000), uczestniczkę tytułowego „Show” w filmie Macieja Ślesickiego (2003) i pacjentkę Janka, jednego z głównych bohaterów komedii „Zróbmy sobie wnuka” Piotra Wereśniaka (2003). Stale była obecna na małym ekranie, pojawiając się gościnnie na planie takich seriali, jak m.in. „Na dobre i na złe”, „Kasia i Tomek”, „M jak miłość”, „Lokatorzy”, czy „Plebania”.

W 2005 roku zagrała drugoplanową rolę w ważnym filmie Andrzeja Barańskiego „Parę osób, mały czas”, jednak prawdziwy przełom w jej karierze nadszedł dopiero rok później i to nie za sprawą filmu, a telewizji. Co prawda, w 2006 toku pojawiła się na dużym ekranie w pamiętnym epizodzie prostytutki w komedii sensacyjnej „Dublerzy”, jednak znacznie ważniejsze okazały się podjęte wówczas role serialowe: Lidki Dzięcioł, starszej siostry tytułowej „Heli w opałach” (2006-2007), a przede wszystkim – Haliny Kozioł, żony wójta w serialu „Ranczo” (2006-2009) i jego filmowej wersji „Ranczo Wilkowyje” (2007). Szczególnie pamiętna kreacja przerysowanej, lubującej się w kiczu wójtowej przyniosła jej ogromną sympatię widzów, dowiodła prawdziwego talentu komicznego aktorki i szybko wysunęła się na czoło jej najsłynniejszych ról.

W międzyczasie, z równą częstotliwością, co wcześniej, pojawiała się w charakterystycznych rolach na małym i dużym ekranie: jako pielęgniarka w sitcomie „Niania” (2006-2009), Żaneta Czop w „Na dobre i na złe” (2006-2008), Kwaśniakowa w „M jak miłość” (2007-2009), kioskarka Krysia w filmie „Rezerwat” Łukasza Palkowskiego (2007), Ewelina Robak w wojenno-sensacyjnej „Tajemnicy twierdzy szyfrów” (2007), ekspedientka w salonie sukni ślubnych w słynnej produkcji „Kochaj i tańcz” Bruce’a Parramore’a (2008), czy instruktorka tańca hinduskiego w „39 i pół” (2008), by wymienić tylko niektóre.

Ostatnio aktorka związała się z serialem „Tancerze”, gdzie kreuje w postać nauczycielki śpiewu, Jowity Kuś - Cassati (2009).Ponadto, w tym samym roku wzięła udział w komedii „Zamiana” Konrada Aksinowicza, pojawiła się w kilku odcinkach „Złotopolskich” i wystąpiła jako pani mecenas w jednym z odcinków „Grzesznych i bogatych”.

Komentarze

Trwa ładowanie