Anna Seniuk przez wiele lat błąkała się po świecie. "Bolesny i trudny temat"

Seniuk miała zaledwie dwa lata, kiedy jej rodzina straciła dorobek życia i ruszyła w wędrówkę po świecie. Aktorka mieszkała w pałacu Potockich w Zatorze, w Krzeszowicach, Jawiszowicach, aż wylądowała w Krakowie, a na sam koniec trafiła do Warszawy.

To właśnie z Krakowem Anna wiąże wiele wspaniałych wspomnień. To tu chodziła do liceum i rozpoczęła studia w szkole teatralnej. Na temat swoich korzeni i historii rodzinnej opowiedziała w bardzo szczerym wywiadzie dla gazety.pl.

Zanim stała się popularną i cenioną aktorką, wiele przeszła. W młodości życie jej i jej rodziny było niekończącą się wędrówką. Przez długie lata nie mogli zagrzać nigdzie na dłużej miejsca. Wszystko rozpoczęło się, kiedy rodzice Anny stracili dorobek swojego życia. Co się stało?

W 52. odcinku podcastu "Clickbait" rozwiązujemy "Problem trzech ciał" Netfliksa, zachwycamy się "Szogunem" na Disney+ i wspominamy najlepsze seriale 2023 roku nagrodzone na gali Top Seriale 2024. Znajdź nas na Spotify, Apple Podcasts, YouTube, w Audiotece czy Open FM. Możesz też posłuchać poniżej:

Aktorka wróciła wspomnieniami do chwili z dzieciństwa, gdy w wagonie bydlęcym jechała z rodziną w nieznane. Nie mieli nic, poza sobą. Miłość i wola przetrwania pozwoliły im przejść przez ten trudny okres w życiu.

- Od dziecka jestem podróżniczką. Urodziłam się w... Iwano-Frankiwsk... tak to się teraz nazywa. To było polskie miasto na południe od Lwowa. Nazywało się Stanisławów. Niewiele tam mieszkałam. Tam była cała rodzina ojca, matki, dziadkowie jedni, drudzy. Byliśmy wspólnotą rodzinną. To wszystko się rozsypało kiedy w 1945 r. musieliśmy opuścić te ziemie. To się mówiło repatriacja, a tak naprawdę to było wypędzenie. I po tym zaczęła się taka moja wędrówka w życiu. Co parę lat zmienialiśmy miejsca zamieszkania - wyznała aktorka Bartoszowi Pańczykowi w wywiadzie dla serwisu Gazeta.

W dalszej części rozmowy Anna przyznała, że rodzice wielokrotnie szukali pracy i nowego miejsca do zamieszkania. Nie było łatwo. - Miałam starszą siostrę i w pewnym momencie trzeba było szukać miejsca, gdzie by dziewczynki mogły chodzić do szkoły, pójść na studia.

Wybór padł na Kraków. - Dopiero tak naprawdę na dłużej osiadłam w Krakowie w latach 50. To były wspaniałe lata. Zaczęłam tam mieszkać jako kilkunastoletnia dziewczynka i mieszkałam tam prawie do lat 30. Czyli najpiękniejsze lata mojego życia spędziłam w Krakowie. Nowe życie, otwieranie skrzydeł. Muszę powiedzieć nieskromnie - ale teraz mi już wszystko wolno, bo jestem po 80. - że byłam koronowana na rynku w Krakowie w 1963 r. na Miss Juwenaliów. I to nie była taka Miss typu Polonia, że się chodzi w bikini. O nie. Po prostu ze wszystkich uczelni była jakaś kandydatka. Trzeba było powiedzieć coś miłego, dowcipnego. To jak tu nie kochać tego Krakowa, kiedy te najpiękniejsze lata moje tam spędziłam i w dodatku zostałam koronowana - wyznała Anna Seniuk.

Seniuk jest bardzo zainteresowana historią swojej rodziny i miejscem, w którym przyszła na świat. Nie jest w stanie sobie go przypomnieć, bo kiedy tam mieszkała, była bardzo mała, ale po latach odwiedziła Stanisławowo.

- Stanisławowa niestety nie pamiętam. Pojechałam tam kiedyś po wielu latach. Poczułam polskość tego miasta w architekturze. Znalazłam dom, w którym się urodziłam, ale nie mam z tym miastem wspomnień. Rodzice o tych czasach wołyńskich niechętnie opowiadali. Na szczęście nie mieszkaliśmy na Wołyniu. Rozumiem ich. Nie chcieli nigdy tam już wrócić. To był bolesny i trudny temat. Teraz kiedy jestem ciekawa ich wspomnień, to nie mam kogo o to zapytać. Kiedy jesteśmy młodzi, to nas nie interesują nasze korzenie. Mamy tyle wyzwań, tyle rzeczy do zrobienia, świat do obejrzenia... Interesujemy się tylko sobą, to taka bezczelna młodość i to jest normalne. A potem dopiero zaczynamy się rozglądać i widzimy, że chcielibyśmy się dowiedzieć, skąd się tu znaleźliśmy, bo mamy niewiele wspomnień. Chcemy zapytać matki, ojca, dziadka, i okazuje się, że nie ma kogo spytać - powiedziała aktorka.