Gabriela Kownacka: pamiętne role filmowe

Gabriela Kownacka znana z takich filmów jak "Matki, żony i kochanki", "Kronika wypadków miłosnych", "Wesele" od 2004 roku walczyła z rakiem piersi. Niestety, przerzuty nowotworu nie pozwoliły na pokonanie choroby, która zaczęła się sześć lat temu.

Gabriela Kownacka znana z takich filmów jak "Matki, żony i kochanki", "Kronika wypadków miłosnych", "Wesele" od 2004 roku walczyła z rakiem piersi. Niestety, przerzuty nowotworu nie pozwoliły na pokonanie choroby, która zaczęła się sześć lat temu.

Oto role, na których Gabriela Kownacka budowała swoją karierę. Dzięki nim zawsze będzie z nami.

Gabriela Kownacka była aktorką teatralną, filmową i telewizyjną. Najbardziej znane kreacje stworzyła w towarzystwie Piotra Fronczewskiego: jako Anka w serialu „Rodzina zastępcza” oraz Anita w komedii muzycznej „Hallo Szpicbródka czyli ostatni występ króla kasiarzy”.

Urodziła się 25 maja 1952 roku we Wrocławiu, jako Gabriela Kwasz.

W 1971 roku, ukończywszy jedno z wrocławskich liceów, z powodzeniem zdała na wydział aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie, której rektorem i pedagogiem był w tamtym czasie Tadeusz Łomnicki. Dyplom ukończenia studiów zdobyła w 1975 roku.

Już na pierwszym roku studiów zadebiutowała u samego Andrzeja Wajdy w filmowej adaptacji „Wesela” Wyspiańskiego (1972), gdzie zagrała rolę Zosi. Debiut teatralny nastąpił trzy lata później, za sprawą tytułowej kreacji „Pepsie” (1975) w sztuce w reżyserii Edwarda Dziewońskiego, wystawionej na deskach Teatru Kwadrat.

Kownacka była związana z tym teatrem przez kolejne trzy lata, w 1978 roku otrzymując angaż w Teatrze Współczesnym, w 1984 roku – w Teatrze Studio, a w 1999 roku wiążąc się z Teatrem Narodowym w Warszawie.

Przez lata kariery, stworzyła wiele znaczących kreacji dramatycznych, zarówno na scenach tych teatrów, jak i w spektaklach Teatru TV, z którym związana jest od 1976 roku.

Spośród występów filmowych w dekadzie lat 70-tych najbardziej znaczące wydają się: uhonorowana Nagrodą im. Zbyszka Cybulskiego kreacja w „Trędowatej” (1976) Jerzego Hoffmana oraz wspomniana już rola Anity w komedii muzycznej „Hallo Szpicbródka czyli ostatni występ króla kasiarzy” (1978) w reżyserii Janusza Rzeszewskiego i Mieczysława Jahody, która przyniosła aktorce tytuł „Gwiazdy Filmowego Sezonu” podczas Lubuskiego Lata Filmowego w Łagowie. Ponadto, aktorka wystąpiła wówczas w „Skazanym” (1975) Andrzeja Trzosa- Rastawieckiego, w „Ciuciubabce” Radosława Piwowarskiego, w „Rekolekcjach” Witolda Leszczyńskiego, „Rebusie” Tomasza Zygadły, „Pani Bovary to ja” Zbigniewa Kamińskiego i w „Szaradzie” Pawła Komorowskiego (wszystkie z 1977 roku).

Przełom lat 70-tych i 80-tych to szczytowy okres kariery Kownackiej, a tym samym czas najbardziej owocny jeśli chodzi o role filmowe. Spośród licznych występów w dekadzie lat 80-tych koniecznie wspomnieć trzeba o roli Bożeny w „Dziecinnych pytaniach” (1981) Janusza Zaorskiego, Danusi Wabik w „Nadzorze” (1983) Wiesława Saniewskiego, występach u Wojciecha Jerzego Hasa w „Pismaku” (1984) i „Niezwykłej podróży Baltazara Kobera” (1988), u Andrzeja Wajdy w „Kronice wypadków miłosnych” oraz u Istvana Szabo w „Hanussenie” (oba z 1987 roku).

W ciągu ostatnich kilkunastu lat Kownacką mogliśmy poznać głównie jako odtwórczynię ról komediowych w takich filmach, jak „Sauna” (1992) Filipa Bajona, „Dzieci i ryby” (1996) Jacka Bromskiego, „Kiler-ów 2-óch” Juliusza Machulskiego, czy „Fuks” (oba z 1999) Macieja Dutkiewicza oraz w popularnych serialach: „Matki, żony i kochanki” (1995 i 1998) Juliusza Machulskiego, i - przede wszystkim – „Rodzina zastępcza” (od 1999 roku), gdzie od niemal 10 lat bawi widzów wraz z występującym w roli jej męża Piotrem Fronczewskim.

W 2005 roku, za rolę Anki Kwiatkowskiej otrzymała statuetkę Melonika dla Najlepszej Aktorki Komediowej na Festiwalu Dobrego Humoru w Trójmieście.

Na przełomie lat 2004-2005 aktorka na kilka miesięcy zniknęła z planu „Rodziny zastępczej”. Powodem przerwy była konieczność podjęcia terapii w związku z chorobą nowotworową.

Walka z nowotworem zakończyła się dla Gabrieli Kownackiej 30 listopada 2010 roku.
(mn/mo)