Urodził się 9 sierpnia 1973 roku w Elgin w hrabstwie Moray w Szkocji. Choć w młodzieńczych latach żywo interesował się aktorstwem – był nawet członkiem młodzieżowego kółka teatralnego Moray Youth Theatre, po maturze zdecydował się na bardziej praktyczne studia inżynierskie na Uniwersytecie w Edynburgu. Zamiast jednak skupiać się na politechnicznych naukach, Kevin chętniej spędzał czas, działając w studenckiej grupie teatralnej Bedlam Theatre. Po roku zdecydował się w końcu całkowicie poświęcić aktorskiej pasji – rzucił studia inżynierskie i podjął naukę na studiach dramatycznych w Queen Margaret College w Edynburgu.

Wciąż jeszcze jako student miał okazję zaliczyć profesjonalny debiut sceniczny w pierwszoplanowej roli w sztuce „The Silver Darlings” na deskach Citizen’s Theatre w Glasgow (1995). Pierwsze propozycje występów na ekranie nadeszły niemal równie szybko. Jego oficjalnym debiutem jest dramat „Small Faces” Gilliesa MacKinnona, jednak jeszcze w tym samym roku zagrał w filmie, który odbił się znacznie szerszym echem na świecie – mowa o „Trainspotting” Danny’ego Boyle’a (1996). Aktor zagrał tu jedną z głównych ról, jednak z powodu wyjazdu na wakacje nie wziął udziału w sesji zdjęciowej promującej film, w związku z czym jako jedyny nie znalazł się na oficjalnym plakacie.

Kontynuował karierę w Wielkiej Brytanii, często pojawiając się zarówno na małym, jak i dużym ekranie. Ponownie spotkał się z MacKinnonem na planie wojennego dramatu „Sanatorium poetów” (1997), zagrał i zaśpiewał u Mike’a Leigh w jego autorskim musicalu „Topsy-Turvy” (1999), zgarnął nagrodę Fantasporto za rolę w komediodramacie fantasy „The Acid House” Paula McGuigana (1998) i wcielił się w postać Wrońskiego w telewizyjnej ekranizacji „Anny Kareniny” Lwa Tołstoja (2000).

W 2002 roku wziął udział w dość głośny horrorze „Armia wilków” Neila Marshalla, natomiast rok później zgarnął prestiżowe nominacje do nagród BAFTA i BIFA za główną rolę w kryminalnym filmie „16 alt utopionych w alkoholu” (2003).

Nowy rozdział w jego karierze rozpoczął się wraz z przyjęciem roli Bothwella – trzeciego męża Marii Stuart w historycznym mini-serialu „Proch, zdrada i spisek” MacKinnona (2004, nagroda Golden FIPA). Już wkrótce nadeszły bowiem kolejne, kostiumowe produkcje, w których McKidd odnalazł się doskonale: „Królestwo niebieskie” Ridleya Scotta (2005), „Ostatni legion” Douga Leflera (2007), zaś przede wszystkim głośny serial „Rzym” (2005-2007), w którym wcielił się w pierwszoplanową postać Lucjusza Worenusa.

Nagły wzrost popularności aktora na pewno miał wpływ na obsadzenie go w głównej roli w serialu sci-fi „Journeyman - podróżnik w czasie” (2007, nominacja do Saturna) oraz w roli jednego z lekarzy w bijącym rekordy oglądalności serialu „Chirurdzy” (2008-2010). W międzyczasie, McKidd zaliczył kilka znaczących występów na dużym ekranie – pojawił się w mało udanym prequelu „Hannibal. Po drugiej stronie maski” (2007), zaś przede wszystkim został jedną z gwiazd głośnej komedii romantycznej „Moja dziewczyna wychodzi za mąż” z Patrickiem Dempseyem (2008).

Najświeższe produkcje z jego udziałem to fantastyczno-przygodowy „Percy Jakcson i Bogowie Olimpijscy: Złodziej Pioruna” Chrisa Columbusa oraz gwiazdorsko obsadzony film akcji „Bunraku” (2010).

Komentarze

Trwa ładowanie