Krystyna Janda: Chcieli leczyć, bo była...

Ostatnio mogliśmy ją oglądać w „Tataraku” – filmie, w którym pojawiło wiele wątków autobiograficznych.

Gwiazda na co dzień występuje też na deskach teatru, między innymi w swojej popisowej roli w monodramie „Biała bluzka” opartego na opowiadaniu Agnieszki Osieckiej.

Motywem przewodnim tego serialu jest psychoterapia, a głównym bohaterem – Andrzej Wolski (Jerzy Radziwiłowicz).

Partneruje mu właśnie Krystyna Janda, która wciela się w postać jego superwizorki, Barbary Lewickiej.

Ale Krystyna Janda to nie tylko aktorka, ale też wybitna reżyserka. W 1995 roku wyreżyserowała film fabularny „Pestka”, według kultowej powieści o miłości autorstwa Anki Kowalskiej.

W filmie tym wcieliła się w postać głównej bohaterki Agaty. Krytycy filmowi okrzyknęli ten film najlepszym debiutem reżyserskim roku.

Gwiazda często podkreśla w wywiadach, że jest bardzo zapracowana, ale zawsze może liczyć na pomoc swojej ukochanej córki Marii Seweryn, która zajmuje się Och-teatrem. Janda znajduje też czas na pisanie dziennika na swojej stronie internetowej i zawsze są to bardzo szczere, osobiste wpisy.

Niedawno na swojej stronie wyznała: – Wczoraj jadłam śniadanie z moją mamą, podczas którego nagle dowiedziałam się że w dzieciństwie byłam tak wstydliwa, że chcieli mnie leczyć. Jąkałam się i zacinałam, nie umiałam nic opowiedzieć, z nadwrażliwości, jak to podobno ocenili lekarze. Bałam się wszystkiego, nawet zejścia z krawężnika, przestępowałam z nogi na nogę i trzeba mnie było namawiać na odwagę, mama twierdzi, że wyglądało to za każdym razem tak jakbym miała skoczyć w przepaść. No i kto by to pomyślał. Słuchałam tego zdumiona. Nic z tego nie pamiętam– napisała. (Fakt/gk)