TOP: Najśmieszniejsze wpadki w oscarowych filmach

Zobaczcie serię najzabawniejszych, najdziwaczniejszych i najgłupszych ekranowych wpadek w słynnych hollywoodzkich dzieł, które w minionych latach zostały nagrodzone Oscarem w kategorii „Najlepszy film”. Ile z nich sami wychwyciliście?

O błędach w filmie Ridleya Scotta pisano już całe rozprawy – zarówno jeśli idzie o warstwę historyczną jak i realizatorską.

Możemy więc dostrzec jednego z niewolników w adidasach, a jeszcze innego w dżinsach, znikające siodła, członka ekipy w słuchawkach na uszach, który przez przypadek zmieścił się w kadrze, oraz statystę, któremu zachciało się pić i gasi pragnienie wodą z plastikowej butelki.

Prawdziwą sensację wzbudziła jednak butla z gazem umieszczona na tyle jednego z rydwanów...

Francis Ford Coppola zbyt mocno uwierzył chyba w moc mafii – wędrujące, samonapełniające się kieliszki, wymieniająca się w magiczny sposób szyba w samochodzie i materializujące się w dłoniach papierosy są tu na porządku dziennym.

Na tym zresztą nie koniec – dziura po postrzale pojawia się w głowie mężczyzny, zanim jeszcze ktoś nacisnął spust...

Przed błędami nie ustrzegł się też twórca jednego z największych hitów lat 90.

DiCaprio nosi szelki, które w pewnych scenach po prostu znikają, Winslet zaś, niczym nieszczęsny książę Jan z „Robin Hooda – facetów w rajtuzach”, otrzymała wędrujący pieprzyk. Rysunek nagiej Rose przechodzi metamorfozy, tak samo jak i barierki na statku czy stłuczona szybka.

Prawdziwym hitem jest jednak mężczyzna, który – kiedy zostaje uderzony – sam brudzi sobie twarz krwią...

Życie jest jak pudełko czekoladek... a żelazka same się ruszają.

Twórcy efektów specjalnych przeszli samych siebie – pierścień zawieszony na szyi Froda otrzymuje dodatkową moc i... potrafi znikać. Zresztą nie tylko on: Sam w mgnieniu oka pozbywa się żółtej kamizelki, a wbite w ciało strzały samoistnie się przemieszczają.

Hobbici mają zaś dziwaczną umiejętność i, w zależności od nastroju danego bohatera, blizny na jego ciele mogą zmieniać miejsce.

Filmowa adaptacja powieści Margaret Mitchell do dziś cieszy się niesłabnącą popularnością i uchodzi za jedną z najpiękniejszych miłosnych historii.

Dobrze, że Akademia przyznająca statuetki nie była zbyt uważna podczas seansu – albo wykazała się dużą pobłażliwością, przymykając oko na znikające kapelusze czy lampy podłączone do prądu. I dzieci, które ni stąd, ni zowąd, materializują się w czyichś ramionach...

Jeden z członków ekipy usłużnie torował bohaterowi drogę, nie wiedząc zapewne, że jego pomocna dłoń szybko zrobi karierę w branży filmowej. Aktorski pseudonim: Niewidzialna Ręka.

Krew lała się strumieniami, toteż ekipa najwyraźniej nie nadążała z nanoszeniem na ciała ofiar kolejnych śladów czerwonej cieczy. I tym sposobem widzowie mieli okazję zobaczyć plamy krwi, które zamiast się rozrastać... znikają. (sm/gk)