Z wizytą na planie "Jak żyć?"

„Jak żyć?” to debiut fabularny Szymona Jakubowskiego. Wcześniej, jako drugi reżyser, miał swój udział w sukcesie nagrodzonego w Gdyni filmu „Sztuczki” Andrzeja Jakimowskiego.

„Jak żyć?” to komedia obyczajowa, śmiejemy się – mówi reżyser - że jest to komedia nieromantyczna. Jest dwójka młodych ludzi. Wydawać by się mogło, że wszystko powinno iść w kierunku księcia, który przyjedzie na białym koniu i uratuje księżniczkę z wieży.

U nas jest odwrotnie. Tak naprawdę opowiadamy historię od tyłu. Pokazujemy jak jest dobrze i jak można to spieprzyć. Jest happy end. Na końcu dajemy nadzieję, że dwoje młodych ludzi może się dogadać jeśli tylko chce. W wielkim skrócie jest to film o młodych ludziach, którzy chcą się kochać, ale we współczesnym świecie nie zawsze przychodzi im to łatwo”.

Ekipę i aktorów zastajemy w uroczym zakątku Krakowa, który dla potrzeb filmu udaje góry. Trafiamy na scenę, w której starszy mężczyzna radzi młodemu jak powinien żyć. Rozmowa odbywa się podczas rąbania drewna.

Młody człowiek to główny bohater, Kuba, którego gra Krzysztof Ogłoza. Życiowych rad udziela mu - jak się okazuje - wuj Tomek, goprowiec i twardziel, czyli Andrzej Franczyk. Kuba dowiaduje się od niego, że w życiu zwycięża silniejszy, a prawdziwy facet nie może być mięczakiem.

„Wujek Tomek, którego gram –mówi Franczyk – to jeden z trójki wujków, którzy czują się powołani do tego, żeby wychowywać młodego człowieka. Typ twardziela, mającego surowe zasady. Albo ty jesz, albo ciebie zjedzą – przekonuje młodego”.

Reżyser filmu zdradził nam, że tworząc postać głównego bohatera z jednej strony inspirował się „Zezowatym szczęściem” i „Forrestem Gumpem”, z drugiej własną biografią.

Filmowemu Kubie towarzyszy na planie Anna Cieślak (Ewa). „Jak żyć?” – mówi aktorka - to prosta historia, ale nie banalna. Historia o dwojgu ludziach, którzy chcieliby być szczęśliwi, ale wytyczając sobie określony cel zapominają, co chcieli zbudować.

Ewa, którą gram, jest dopełnieniem, tłem dla głównego bohatera. Zachodzi w ciążę, pojawia się dziecko. Ewa wchodzi w to odpowiedzialnie. Kuba zresztą też chce być odpowiedzialny. Zaczyna pogoń za lepszym jutrem. W pewnym momencie okazuje się jednak, że nas mija i biegnie dalej. Pojawia się problem kariery, perspektyw zawodowych. Zapomina po co biegł

„Nie rościmy sobie prawa do odpowiedzi na pytanie „jak żyć?”, po prostu chcemy je zadać – podsumowuje reżyser. Odpowiedzieć powinni sobie na nie widzowie. W filmie pytanie pada tylko raz.

Na końcu filmu bohater pyta o to swego nowo narodzonego syna. Dostaje z każdej strony rady, jak żyć, a tak naprawdę wszystkie te rady są beznadziejne i działają opacznie. Bohatera gubi to, że zamiast siebie słucha innych.

Premiera „Jak żyć?” w 2008 roku, prawdopodobnie jesienią.