Komeda, Komeda...

W filmie wzięło udział wiele związanych z Komedą znanych postaci ze świata sztuki. Z relacji współpracowników, przyjaciół i członków rodziny wyłania się postać jednego z najwybitniejszych polskich muzyków jazzowych. Relacje współpracowników tworzą niejednoznaczny i tajemniczy obraz artysty. Jedni zapamiętali go jako człowieka milczącego i zamkniętego w sobie, natomiast dla innych był duszą towarzystwa.

** O Komedzie:**

„Trzeba powiedzieć, że był nadzwyczajnie wrażliwy.” // Andrzej Idon Wojciechowski

„Nie lubił tylko mówić o jednej rzeczy, to znaczy o swojej muzyce.” //Jan Ptaszyn Wróblewski

„Wierzyliśmy ogromnie Komedzie, bo miał charyzmę w sobie.” // Jerzy Milian

„Jak się trochę z nim pobyło, to było widać jaki siedzi w nim, że tak powiem, bies.” //Andrzej Wajda

„Muzyka go wezwała do siebie i on absolutnie jej uległ. Był apostołem.” // Leszek Możdżer

Elementem wyróżniającym film są animowane sekwencje autorstwa Piotra Dumały zrealizowane do roboczego nagrania kołysanki z filmu „Dziecko Rosmary” Romana Polańskiego.

Tłem dla opowieści o wybitnym polskim kompozytorze są Ostrów Wielkopolski i Poznań – rodzinne miasto Komedy. Do produkcji filmu wykorzystano materiały archiwalne ze zbiorów Filmoteki Narodowej i Telewizji Polskiej, materiały ikonograficzne ze zbiorów Muzeum Kinematografii, fragmenty filmów z muzyką kompozytora. Dopełnieniem obrazu są również fragmenty filmów z muzyką Komedy oraz animacje zdjęć muzyka.

Szczególnym uzupełnieniem dokumentu są wspomnienia współpracowników i przyjaciół kompozytora, wśród których znaleźli się m.in.: Jerzy Milian, Jan Ptaszyn Wróblewski, Andrzej Idon Wojciechowski, Michał Urbaniak, David Burman, Leszek Możdżer, Wojciech Karolak, Andrzej Wajda, Roman Polański, Marek Karewicz, Rosław Szaybo, Edward Etler, siostra Komedy Irena Orłowska oraz szkolni koledzy ze studiów lekarskich na Akademii Medycznej w Poznaniu.

Ścieżkę muzyczną do filmu stanowi archiwalny zapis kompozycji Komedy, zarejestrowanych m.in. podczas Jazz Jambore ’67, a także współczesne interpretacje w wykonaniu Leszka Możdżera.