Trwa ładowanie...

"7 uczuć". Smutny film o dzieciństwie. Koterski w formie [Festiwal w Gdyni]

W swoim nowym filmie Marek Koterski rozlicza się z tym okresem życia, który wszyscy wspominają jako najszczęśliwszy – z dzieciństwem. Ale tutaj bycie dzieckiem to prawdziwa gehenna.

W artykule znajdują się linki i boksy z produktami naszych partnerów. Wybierając je, wspierasz nasz rozwój.

"7 uczuć". Smutny film o dzieciństwie. Koterski w formie [Festiwal w Gdyni]Źródło: Materiały prasowe
d2dvksg
d2dvksg

Dorosły Adam Miauczyński idzie do psychologa, który głosem Krystyny Czubówny wypytuje go o wspomnienia z dzieciństwa. Adam pamięta – jak twierdzi – wiele. A wspomnienia związane są z uczuciami, których nie umiał jeszcze wtedy nazwać. I – jak się okazuje – nadal nie umie. Wspomina czasy, gdy był kilkuletnim, zazdrosnym o brata chłopcem. Gdy próbował przetrwać w szkole i gdy przeżywał swoją pierwszą miłość. Ale w tej opowieści nie ma sentymentów. Jest za to niepewność, złość i rozgoryczenie.

Koterski zastosował ciekawy chwyt, obsadzając w rolach dzieci dorosłych aktorów. Na ekranie przewijają się Marcin Dorociński, Katarzyna Figura, Gabriela Muskała czy Robert Więckiewicz. A w małego Adasia Miauczyńskiego wciela się syn reżysera – Michał Koterski. Ubrani w szkolne mundurki, z dziecinnymi zabawami i przepychankami, wyglądają przezabawnie. Ale śmiejąc się z ich zachowania i problemów czujemy, że to śmiech podszyty smutkiem.

Reżyser bezwzględnie burzy mit dzieciństwa przedstawianego jako niekończąca się sielanka i brak trosk. Przypomina, że ten okres życia przynosi też cierpienie z powodu bycia niezrozumianym. Za niemożność komunikacji wini zarówno szkołę – sztywną instytucję, która nie uczy życia – jak i rodziców. Ale cóż oni mogą przekazać swoim dzieciom, skoro sami nie potrafią o uczuciach rozmawiać?

Kadr z filmu "7 uczuć" Materiały prasowe
Kadr z filmu "7 uczuć" Źródło: Materiały prasowe

Na konferencji prasowej po filmie Koterski powiedział, że "7 uczuć" to najważniejszy film w jego karierze. Ale czy najlepszy? Niezupełnie. Rozczarowuje zakończenie – może trochę zbyt dosadne, odbierające filmowi jego słodko-gorzki ciężar. Mimo to seans "7 uczuć" to ciekawe, choć niełatwe doświadczenie. Zmusza do zadania sobie pytania o to, jakie zmory przeszłości ciągniemy za sobą. I – co trudniejsze do przełknięcia – jakie sami zaszczepiamy swoim dzieciom.

icon info

W artykule znajdują się linki i boksy z produktami naszych partnerów. Wybierając je, wspierasz nasz rozwój.

d2dvksg
Oceń jakość naszego artykułu:
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.

Komentarze

Trwa ładowanie
.
.
.
d2dvksg

Pobieranie, zwielokrotnianie, przechowywanie lub jakiekolwiek inne wykorzystywanie treści dostępnych w niniejszym serwisie - bez względu na ich charakter i sposób wyrażenia (w szczególności lecz nie wyłącznie: słowne, słowno-muzyczne, muzyczne, audiowizualne, audialne, tekstowe, graficzne i zawarte w nich dane i informacje, bazy danych i zawarte w nich dane) oraz formę (np. literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne, programy komputerowe, plastyczne, fotograficzne) wymaga uprzedniej i jednoznacznej zgody Wirtualna Polska Media Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie, będącej właścicielem niniejszego serwisu, bez względu na sposób ich eksploracji i wykorzystaną metodę (manualną lub zautomatyzowaną technikę, w tym z użyciem programów uczenia maszynowego lub sztucznej inteligencji). Powyższe zastrzeżenie nie dotyczy wykorzystywania jedynie w celu ułatwienia ich wyszukiwania przez wyszukiwarki internetowe oraz korzystania w ramach stosunków umownych lub dozwolonego użytku określonego przez właściwe przepisy prawa.Szczegółowa treść dotycząca niniejszego zastrzeżenia znajduje siętutaj