Emily Blunt
Ceniona aktorka brytyjska młodego pokolenia, szerokiej publiczności znana najlepiej z występu u boku Meryl Streep i Anne Hathaway w głośnej komedii „Diabeł ubiera się u Prady”.
Urodziła się 23 lutego 1983 roku w Londynie, jako jedno z czwórki rodzeństwa. Jej ojciec jest adwokatem, mama - filologiem i nauczycielką, z pewnym doświadczeniem aktorskim na scenie i w telewizji. Wśród dziecięcych zajęć Emily znalazły się m.in. śpiew, gra na wiolonczeli i konna jazda. Jej pierwszą przymiarką do aktorstwa okazała się terapia, jaką musiała przejść z racji wady wymowy – w ramach ćwiczeń przezwyciężających jąkanie naśladowała różne akcenty i głosy.
W nieco późniejszym okresie zapisała się na lekcje aktorstwa i zaledwie po sześciu miesiącach zadebiutowała na scenie u boku samej Judi Dench w spektaklu „The Royal Family” w reżyserii Petera Halla (2001). Rok później pojawiła się roli tytułowej, szekspirowskiej bohaterki w inscenizacji „Romea i Julii”.
Na ekranie zadebiutowała w 2003 roku, jako córka głównej bohaterki w wojenno-historycznej produkcji akcji „Boudica” Billa Andersona. Dała się poznać telewizyjnej publiczności, pojawiając się w historycznym mini-serialu „Henryk VIII” i w ekranizacji kryminału „Śmierć na Nilu” Agathy Christie, a następnie zaliczyła swój przełomowy występ w filmie „Lato miłości” (2004) w reżyserii urodzonego w Polsce, ale działającego na zachodzie Pawła Pawlikowskiego. Duet z Natalie Press przyniósł obu aktorkom prestiżową nagrodę Evening Standard British Film Award dla Najbardziej Obiecujących Debiutantek, Blunt zgarnęła oprócz tego pierwszą nominację do BIFA i London Critics Circle Film Award.
Rok 2005 to szereg występów na małym ekranie: udział w historycznym serialu „Cesarstwo”, którego akcja osadzona była w starożytnym Rzymie, rola w kryminale „Dziwny przypadek Sherlocka Holmesa i Arthura Conan Doyle’a” oraz świetna, drugoplanowa kreacja w dramacie „Gideon’s Daughter” Stephena Poliakoffa. Co ciekawe, to właśnie wykreowana tu rola Natashy, a nie osławiony występ w ekranizacji bestsellerowej powieści „Diabeł ubiera się u Prady” przyniósł aktorce Złoty Glob w 2007 roku.
Zanim jednak zaliczyła ów głośny debiut w Hollywood, grając chorobliwie ambitną i dość zołzowatą asystentkę Meryl Streep w ‘Pradzie’, zebrała dość pochlebne opinie za występ u boku Susan Sarandon i Sama Neilla w australijskim thrillerze „Modliszka” (2006). Niewątpliwie to jednak właśnie rola w filmie „Diabeł ubiera się u Prady” (2006) okazała się przełomowa dla międzynarodowej kariery aktorki, przynosząc jej statuetkę London Critics Circle Film Award, nominację do Złotego Globu, dwie nominacje do BAFTA i dwie do MTV Movie Awards.
Na kolejne, atrakcyjne propozycje nie musiała długo czekać. W 2007 roku pojawiła się w sumie aż w czterech produkcjach filmowych, wśród których znalazł się głośny, gwiazdorsko obsadzony dramat biograficzny „Wojna Charliego Winstona” Mike’a Nicholsa, z Tomem Hanksem, Julią Roberts, Amy Adams i Philipem Seymourem Hoffmanem.
Rok 2008 to komediowe role: w „Sunshine Cleaning” i „Wspaniałym Bucku Howardzie” z Johnem Malkovichem, natomiast 2009 – rola tytułowej królowej w historycznym romansie/dramacie „Młoda Wiktoria” (nominacja do BIFA i Satellite Award).
Najświeższe projekty filmowe z jej udziałem, to horror „Wilkołak” Joe Johnstona, z Anthonym Hopkinsem, Hugo Weavingiem i Benicio Del Toro, komediowe „Podróże Guliwera” Roba Lettermana i romans sci-fi „The Adjustment Bureau” z Mattem Damonem. Premiery wszystkich trzech filmów planowane są na 2010 rok.
Komentarze