Jack Fisk laureatem nagrody specjalnej na Plus Camerimage

Źródło zdjęć: © www.pluscamerimage.pl

11 października 2011, 11:11

Jack Fisk zawsze chadzał własnymi ścieżkami. Nominowany do Nagrody Akademii scenograf ma ponad czterdzieści lat doświadczenia w branży filmowej i przez całe życie zawodowe wyznawał postawę nonkonformisty.

Jack Fisk odpowiada za scenografię do wszystkich pięciu dotychczas powstałych filmów Terrence’a Malicka (szósty jest w okresie post-produkcji). To za sprawą jego mistrzowskich planów amerykański reżyser wraz ze swoimi operatorami potrafił zamieniać kino w wizualne poematy wznoszące się ku niebu. Niedawno Fisk stworzył scenografię do najnowszego filmu Paula Thomasa Andersona, który nosi roboczy tytuł "The Master". Z Andersonem pracowali już razem wcześniej przy "Aż poleje się krew", za który Fisk był nominowany do Nagrody Akademii, Art Directors Guild Award oraz nagrody BAFTA. Choć jego kariera sięga początku lat 70., ten amerykański scenograf ma na koncie niewiele ponad dwadzieścia projektów filmowych. Niemniej jednak są to produkcje, które wywarły ogromny wpływ na rozwój kina jako sztuki.

Jack Fisk to także wieloletni przyjaciel Davida Lyncha, z którym poznali się jeszcze za czasów szkolnych, a później rozwijali przyjaźń w okresie studiów na Akademii Sztuk Pięknych. Nakręcili razem „Prostą historię” oraz „Mulholland Drive”. Fisk zagrał również niewielką rólkę - nazwaną "man in the planet" - w "Głowie do wycierania" Lyncha. Wspomógł także finansowo realizację filmu, zapewniając przyjacielowi spełnienie swoich filmowych wizji.

Fisk pracował przy tak małej ilości projektów ponieważ postrzega kino jako medium pretendujące do miana prawdziwej sztuki, wiąże się więc jedynie z ludźmi, których uważa za artystów.

Kiedy Terrence Malick zrezygnował po „Niebiańskich dniach” z kręcenia filmów, umilkł również sam Fisk. Scenograf zajął się z niezłym skutkiem reżyserią. W jego debiucie „Przybłęda” z 1981 r. zagrała jego żona, aktorka Sissy Spacek. Kolejnym filmem Fiska były równie udane „Fiołki są błękitne” z 1986 r. Jednak w momencie kiedy usłyszał, że Malick wraca do kina z projektem „Cienkiej czerwonej linii”, z miejsca zrozumiał, że jego prawdziwą pasją jest praca scenografa filmowego

Przygotowując się do danego projektu, zawsze dokładnie bada epokę, którą będzie odtwarzać. "Odtwarzać" to odpowiednie słowo, bowiem Fisk jest perfekcjonistą, który – jeśli tylko może – kreuje ekranową rzeczywistość tak, jak była ona konstruowana przez ludzi dekady bądź stulecia wcześniej. Widać to przede wszystkim w "Podróży do Nowej Ziemi" oraz "Aż poleje się krew".

Fisk szuka inspiracji w pracach innych artystów (chociażby malarzy Edwarda Hoppera i Francisa Bacona), jednak stara się unikać wzorowania na innych filmach. Artysta traktuje plan zdjęciowy jak rzeźbę, w której szkolił się za czasów studenckich. Sam, niczym rzeźbiarz-demiurg, nadzoruje wszystkie prace, fizycznie w nich uczestnicząc – Jack Fisk bowiem uwielbia mieć poczucie namacalności własnych kreacji; kocha własnoręcznie budować i słuchać dźwięku młotka wbijającego gwoździe w drewno. Z tego powodu nazywany jest scenografem metodycznym, co oznacza, że zapamiętuje się w danym projekcie, nie odpuszczając ani na chwilę.

Paul Thomas Anderson zaserwował w jednym z wywiadów anegdotkę, że kiedy przedstawił Fiskowi swoją bezkompromisową wizję „Aż poleje się krew”, scenograf odpowiedział „Nie mam pojęcia, jak to zrobić, ale naprawdę chcę się tego podjąć”.

Jack Fisk, tak jak reżyserzy, których podziwia, to prawdziwy artysta. To dla nas wielki zaszczyt, że będziemy mogli podczas XIX edycji Plus Camerimage uhonorować jego wieloletnią pracę Specjalną Nagrodą dla Scenografa ze Szczególną Wrażliwością Wizualną.

Festiwal odbędzie się w tym roku w Bydgoszczy w dniach od 26 listopada do 3 grudnia.