Kathy Bates

Kathy Bates to ceniona amerykańska aktorka filmowa i teatralna, jedna z najbardziej charakterystycznych gwiazd Hollywoodu. Pamiętna w Oskarowej roli psychopatycznej fanki w thrillerze „Misery”. Również reżyserka telewizyjna. Urodziła się 28 czerwca 1948 roku w Memphis w stanie Tennessee. Aktorstwem zainteresowała się w czasie liceum, często biorąc udział w szkolnych przedstawieniach. Talent rozwijała podczas studiów w Southern Methodist University w Dallas, które ukończyła w 1969 roku. Rok później przeprowadziła się do Nowego Jorku i rozpoczęła karierę sceniczną.

W filmie zadebiutowała dość wcześnie, w chłodno przyjętym przez krytykę obrazie Miloša Formana „Odlot” (1971). Pech chciał, że przez kolejne lata ta niezwykle utalentowana, ale – niestety – zbyt mało atrakcyjna, jak na hollywoodzkie standardy aktorka nie znajdowała zatrudnienia w filmie.

* Na ekranie pojawiła się dopiero w 1978 roku w dramacie „Zwolnienie warunkowe” z Dustinem Hoffmanem. Później, po kolejnych latach przerwy, zagrała u Roberta Altmana w filmie „Wróć, Jimmy Deanie” (1982) – pierwszym, dzięki któremu publiczność, krytyka i twórcy zwrócili na nią uwagę.*

Od tego czasu stale występowała, wciąż jednak nie mając szczęścia do ról, które mogłyby wydobyć pełnię jej talentu. Wręcz przeciwnie – Bates przeżyła wiele zawodowych rozczarowań i porażek, niejednokrotnie zdarzało się bowiem, że do filmowych adaptacji sztuk teatralnych, w których z powodzeniem występowała na nowojorskich scenach, zapraszano młodsze, piękniejsze i stojące wyżej w rankingach aktorki. Tak było chociażby z wyróżnioną nominacją do nagrody Tony i Outer Critic's Circle Award, kreacją córki - samobójczyni w „night, Mother” (1983, w filmie z 1986 roku zagrała tę rolę Sissy Spacek), czy nagrodzoną Obie i Los Angeles Drama Critics Award rolą w sztuce „Frankie i Johnny in the Claire de Lune” (w filmie z 1991 roku zamiast Bates pojawiła się Michelle Pfeiffer).

* Szczęście tak naprawdę uśmiechnęło się do Kate dopiero po 40-tce. Dzięki roli psychopatycznej fanki w opartym o powieść Stephena Kinga thrillerze Roba Reinera „Misery” (1990) otrzymała Oskara, Złoty Glob i nominację do Saturna, z miejsca trafiając do aktorskiej czołówki. Dodatkowo, w 1991 roku ułożyło jej się życie osobiste – wyszła za mąż za Tony’ego Campisi, również aktora.*

Od tamtego czasu zagrała w ponad 50-ciu produkcjach filmowych i telewizyjnych. W dekadzie lat 90-tych wystąpiła m.in. w „Smażonych zielonych pomidorach” (1991, nominacja do BAFTA i Złotego Globu), u Woody’ego Allena w pastiszu „Cienie we mgle” (1992), obok Gary’ego Sinise’a w horrorze „Bastion” (1994), w tytułowej roli w thrillerze „Dolores” z Jennifer Jason Leigh (1995, nominacja do Saturna), w komediowym filmie TV „Nocna zmiana” (1996, Złoty Glob, American Comedy Award, nominacja do Emmy, Golden Satellite Award i Screen Actors Guild Award), jako „niezatapialna” Molly Brown w „Titaniku” Jamesa Camerona (1997, Blockbuster Entertainment Award), u Mike’a Nicholsa w komedii „Barwy kampanii” (1998, nominacja do Oskara, BAFTA i Złotego Globu, American Comedy Award, Blockbuster Entertainment Award, Sierra Award, Screen Actors Guild Award), obok Adama Sandlera w komedii „Kariera frajera” (1998, Blockbuster Entertainment Award), czy jako „okrutna” pani Hannigan w filmie TV „Annie” (1999, American Comedy Award,
nominacja do Emmy i Złotego Globu).

Jednocześnie zaczęła realizować się również jako reżyserka telewizyjna. W 1995 roku zrealizowała film TV „Talking with”, w latach 1996-98 – pojedyncze odcinki różnych seriali (m.in. „Nowojorscy gliniarze” 1997), a w 1998 – film TV „Dash i Lilly” z Samem Shepardem (nominacja do Emmy).

W latach 2001-2003 wyreżyserowała kilka odcinków serialu „Sześć stóp pod ziemią”, a w 2005 zasłynęła jako autorka (i odtwórczyni głównej roli) w filmie TV „Opiekunka”. Za każdy z występów - gościnny udział w pierwszej i główną rolę w drugiej produkcji – otrzymała po nominacji do Emmy. Poza wyżej wspomnianymi, nominację do tej telewizyjnej nagrody przyniósł jej też gościnny występ w serialu komediowym „Trzecia planeta od słońca” (1999) i rola w dramacie TV „Warm Springs” (2005) z Kennethem Branaghem.

Najbardziej, bodaj, znanym występem Kathy ostatniej dekady był ten u boku Jacka Nicholsona w komedii „Schmidt” (2002, nominacja do Oskara i Złotego Globu, National Board of Review Award). Ponadto pojawiła się na planie takich produkcji, jak m.in. przygodowa produkcja „W 80 dni dookoła świata” (2004), dramat „3+3” (2005), komedia romantyczna „Miłość na zamówienie” (2006), melodramat „P.S. I Love You” (2007), czy romans „Cheri” Stephena Frearsa (2008).

* W 2007 roku została uhonorowana Specjalną Golden Satellite Award im. Mary Pickford.*

Często użycza swojego głosu bohaterom filmów animowanych i produkcji dla dzieci (m.in. „Pajęczyna Charlotty” 2006, „Film o pszczołach” 2007).