Maciej Dejczer

Urodził się w 1955 roku. Z wykształcenia jest polonistą (Uniwersytet Gdański, dyplom w 1977 roku) i reżyserem (Wydział Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, dyplom w 1984 roku).

W latach 1989-91 był członkiem Komitetu Kinematografii.

Zaczynał jako asystent reżysera u Krzysztofa Kieślowskiego na planie „Bez końca” (1984).

** W 1986 roku samodzielnie zrealizował „Dzieci śmieci” – film z cyklu TV „Kronika wypadków”, a w 1989 roku – jeden z najsłynniejszych polskich filmów zagranicą – „300 mil do nieba”, który był debiutem kinowym Dejczera. Poruszająca, oparta na autentycznych faktach z 1985 roku, historia dwóch chłopców, którzy postanawiają uciec do Szwecji pod podwoziem TIR-a, aby finansowo wspomóc rodziców, zdobyła szereg nagród w kraju i zagranicą, w tym Europejską Nagrodę Filmową (ówcześnie: Felix) dla Najlepszego Młodego Filmu, Nagrodę Jury Młodzieżowego w Cannes, Grand Prix Zrzeszenia Kin Artystycznych w Angers, nagrodę Szefa Kinematografii za twórczość filmową w dziedzinie filmu fabularnego oraz trzy nagrody na FPFF w Gdyni: za debiut reżyserski, od dziennikarzy zagranicznych oraz Don Kichota od PF DKF.**

Później Dejczer poświęcił się głównie twórczości telewizyjnej, w 1995 roku robiąc wyjątek i realizując „Bandytę” – koprodukcję wg scenariusza Cezarego Harasimowicza, z udziałem takich gwiazd, jak Til Schweiger, Pete Postlethwaite, czy John Hurt, w której – podobnie jak w „300 milach do nieba” rozbrzmiewała charakterystyczna muzyka Michała Lorenca.

Dla telewizji wyreżyserował wiele odcinków takich seriali i telenowel, jak „Jest jak jest” (1993), „Czułość i kłamstwa” (1999-2000), „M jak miłość” (2000), „Na dobre i na złe” (2001-2003), „Samo życie” (2002), „Klinika samotnych serc” (2005), czy „Magda M.” (2005).

W całości wyreżyserował jeden z najsłynniejszych polskich seriali kryminalno - sensacyjnych ostatnich lat: „Oficer” (2004-2005), oraz jego dwie kontynuacje: „Oficerowie” (2006) i „Trzeci oficer” (2008) z udziałem Borysa Szyca, Pawła Małaszyńskiego, Magdaleny Różczki i Cezarego Pazury.

Ponadto zrealizował filmy dokumentalne o Robercie Korzeniowskim („Walker” 2004) i pobycie Budki Suflera w Nowym Jorku oraz ich koncercie w renomowanej Carnegie Hall („Budka Suflera w Nowym Jorku” 2000), muzyczny film TV oparty o piosenki zespołu Chłopcy z Placu Broni oraz szereg spektakli teatralnych (m.in. adaptację „Chłopców z Placu Broni” dla Teatru TV 1995).

Za reżyserię teledysku do piosenki „W niewielu słowach” Budki Suflera otrzymał Sebrnego Yacha na Festiwalu Polskich VideoKlipów „Yach Film’99”.

** W 1990 roku został uhonorowany nagrodą wojewody gdańskiego za osiągnięcia w dziedzinie kultury i sztuki.**

Ostatnio, wraz z Brucem Parramorem wyreżyserowali muzyczną komedię romantyczną „Kochaj i tańcz” (2008) z udziałem Izabelli Miko, Mateusza Damięckiego i Katarzyny Figury.