Nastassja Kinski: W latach 70. i 80. podbiła serca widzów i krytyków

Niepowtarzalna i niezależna, nigdy nie słuchała rad innych i nie poddawała się ich naciskom, żyjąc tak, jak chciała, próbując odnaleźć spokój i zrekompensować sobie nieszczęśliwe dzieciństwo.

Kilka lat temu Nastassja Kinski niespodziewanie niemal zupełnie zrezygnowała z grania, bez wahania porzucając karierę. Dopiero niedawno poczyniła pierwsze nieśmiałe kroki, by wrócić do branży. Ale czy na to nie jest już aby za późno?

Urodziła się w Berlinie, 24 stycznia 1961 roku, jako córka Klausa Kinskiego i jego drugiej żony, również aktorki, Ruth Brigitte Tocki. Małżeństwo nie należało do udanych i rozpadło się kilka lat po narodzinach córki.

Nastassja miała do ojca pretensje, że nie spisał się jako rodzic, i nie szczędziła mu prawdziwie gorzkich słów.

- Nie umiał być ojcem – zwierzała się po latach w magazynie „ Bild”. - Przez 99 proc. czasu przeraźliwie się go bałam. Był nieprzewidywalny, więc w naszej rodzinie panował nieustający terror. Zrobiłabym wszystko, żeby wsadzić go za kraty do końca życia. Cieszę się, że nie żyje.

W 2013 roku Kinski uchyliła rąbka tajemnicy, wyjawiając, dlaczego tak bardzo nienawidzi ojca. Ośmieliła ją jej przyrodnia siostra, Pola Kinski, która opowiedziała dziennikarzom, że w młodości, kiedy miała 5 lat, aż do ukończenia 19 roku życia, była molestowana przez Klausa.

Nastassja odważyła się wtedy na wyznanie, że ojciec również znęcał się nad nią na „wiele różnych sposobów” i chociaż jej nie zgwałcił, to wielokrotnie „próbował”. Z trudem wracała do tych traumatycznych wspomnień.

- Był tyranem – powtarzała w „Bildzie”.* - Kiedy zmarł, niektórzy ludzie podchodzili i mówili, że jest im przykro. Mnie nie było.*

Kinski, za sprawą rodziców, dość szybko poznała, jak funkcjonuje świat show-biznesu. Zaczęła pracować jako nastolatka - najpierw w modelingu, aby wkrótce potem trafić na ekran.

Zadebiutowała w 1975 roku rolą w „Fałszywym ruchu” Wima Wendersa, a rok później wystąpiła w brytyjskim horrorze „Córka diabła” wytwórni Hammer Film Productions.

Stopniowo jej kariera nabierała tempa. Kinski miała nie tylko nazwisko, które otworzyło przed nią wiele drzwi, ale była też piękną nastolatką, niebojącą się żadnych wyzwań. Potem miała tej odwagi gorzko żałować.

Z perspektywy czasu twierdziła, że wielu decyzji nie powinna była podjąć, ale nie miała nikogo, kto by ją poprowadził, nie mogła liczyć na niczyje wsparcie, była nastoletnią dziewczyną rzuconą w sam środek brutalnego przemysłu filmowego.

- Gdybym miała kogoś, kto by mnie ochronił, albo gdybym była nieco bardziej pewna siebie, pewnie nie zgodziłabym się na wiele rzeczy. Na przykład na rozbierane sceny – mówiła w „W magazine”. - To mnie niszczyło do środka.

Prawdziwą popularność przyniosła Kinski rola w „Tess” Romana Polańskiego. I choć dziennikarze zwrócili wówczas uwagę na 16-letnią aktorkę, bardziej niż rola interesował ich jej rzekomy romans z dużo starszym reżyserem.

Ten związek, o którym plotkowano za kulisami, wzbudził ogromne kontrowersje, nie tylko dlatego, że Nastassja była nastolatką. Kilkanaście miesięcy wcześniej zamordowano żonę Polańskiego, Sharon Tate. Kinski jednak stanowczo zaprzeczała, że z reżyserem łączy ją coś więcej niż przyjaźń.

- To absolutnie nie był żaden romans – mówiła w „Guardianie”. - To była drobna miłostka. Mógł mnie uwieść, ale tego nie zrobił. Szanował mnie.

Przez lata Kinski zdobywała coraz większe uznanie na całym świecie, współpracowała z najlepszymi reżyserami – w tym i z Jerzym Skolimowskim. Aktorce zresztą do gustu przypadła polska kinematografia. Niejednokrotnie ubiegała się również o role u Agnieszki Holland czy Andrzeja Wajdy. To ona wypowiedziała również słynne zdanie „I love Lech Wałęsa” – zgarniając kolejne nagrody. Jej świetna passa trwała.

Niespodziewanie, od 2001 roku, Kinski przestała dbać o swoją karierę. Występowała coraz mniej, często w krótkometrażówkach lub produkcjach telewizyjnych. Miała powrócić w wielkim stylu filmem „Bękarty wojny”, ale w ostatniej chwili Quentin Tarantino zastąpił ją Diane Kruger.

Krążą plotki, że Kinski pojawi się w jego westernie „The Angel, the Brute and the Wise”, ale nawet jeśli, to w niewielkiej rólce. Wygląda na to, że na jej wielki „comeback” będziemy musieli jeszcze trochę poczekać. (sm/gk)