Obca

„Przestań śnić” mówi matka do dwudziestopięcioletniej córki Umay, kiedy ta szuka w rodzicach oparcia. Umay uciekła z Istambułu z synkiem od maltretującego ją męża. Liczy na to, że w rozpoczęciu życia na własny rachunek pomogą jej mieszkający w Berlinie rodzice.

Młoda Turczynka ma nadzieję, że więzy rodzinne okażą się silniejsze, niż społecznie normy i odgórnie narzucone zasady. Niebawem przekona się, że rodzina wyżej ceni tradycję i konwenanse.

Ważniejsze dla nich okazuje się zachowanie twarzy przed turecką społecznością, niż szczęście córki. Decyzją rodziców i rodzeństwa Umay ma zostać odebrany syn. „Jego miejsce jest przy ojcu”, twierdzą. Dziewczyna nie wierzy już w znalezienie w nich oparcia, dlatego decyduje się na kolejną ucieczkę.