Eryk Lubos

Charakterystyczny polski aktor teatralny i filmowy, zdobywca nagrody na FPFF w Gdyni za drugoplanową rolę męską w filmie „Boisko bezdomnych” Kasi Adamik.

Urodził się 6 września 1964 roku w Tarnowskich Górach. Studiował w PWST we Wrocławiu, którą ukończył w 1998 roku. Jeszcze w tym samym roku związał się z Wrocławskim Teatrem Współczesnym i zaliczył telewizyjny debiut w roli dilera w serialu „Życie jak poker”.

Jego debiutem na dużym ekranie była epizodyczna rola jeźdźca w ekranizacji „Starej baśni” (2003). Już w kolejnym roku wziął udział w trzech głośnych produkcjach filmowych: „Karol. Człowiek, który został papieżem” Giacomo Battiato, „W dół kolorowym wzgórzem” Przemysława Wojcieszka i „Ono” Małgorzaty Szumowskiej (2004).

Aktor charakterystyczny z reguły kojarzony z jest z określonym typem ról – w przypadku Lubosa, warunki fizyczne ‘skazały’ go na kreowanie postaci z półświatka – dilerów, gangsterów, dresiarzy. W tym właśnie klimacie oscylowały m.in. jego słynne, serialowe role w „Oficerze” Macieja Dejczera (2004-2005) i „Pitbullu” Patryka Vegi (2005).

Widzowie telewizyjni zapamiętali go też jako Przema, przyjaciela głównego bohatera z czasów podstawówki w sitcomie „Codzienna 2 m. 3” z Wojciechem Malajkatem (2005-2006), jak również z wielu charakterystycznych epizodów (w „Kryminalnych”, „Pensjonacie pod Różą”, „Magdzie M.”, czy „Ojcu Mateuszu”).

Wśród filmów z jego udziałem znajdują się takie tytuły, jak: „Z odzysku” Sławomira Fabickiego (2005), „Przebacz” Marka Stacharskiego (2006), „Ryś” Stanisława Tyma 2008), „Wszystko będzie dobrze” Tomasza Wiszniewskiego (2007), czy „Jak żyć?” Szymona Jakubowskiego (2008).

W 2008 roku wziął udział w głośnym filmie Kasi Adamik „Boisko bezdomnych”. Drugoplanowa rola Romana Gawrona ‘Indora’ przyniosła mu cenną nagrodę aktorską na FPFF w Gdyni.

W 2009 roku ponownie wystąpił u Adamik w zrealizowanej wraz z mamą reżyserki, Agnieszką Holland, produkcji „Janosik. Prawdziwa historia”. Poza tym dołączył do obsady „Domu złego” Wojciecha Smarzowskiego i stworzył chwaloną, pierwszoplanową kreację boksera Igora w filmie Marcina Wrony „Moja krew”.

Najświeższe produkcje z jego udziałem to: kontrowersyjny, historyczno-wojenny obraz „Tajemnica Westerplatte” Pawła Chochlewa i najnowszy film Jana Jakuba Kolskiego „Wenecja” (2010). Z Kolskim spotkał się pięć lat wcześniej podczas realizacji noweli „Wielki Wóz”, powstałej w ramach jubileuszowego filmu –składanki „Solidarność, Solidarność...”.

Ma na swoim koncie wiele ról scenicznych, stworzonych głównie na deskach Wrocławskiego Teatru Współczesnego, ale również w Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy, Teatrze Wybrzeże w Gdańsku, Teatrze Rozmaitości w Warszawie oraz w spektaklach Teatru Telewizji. Role sceniczne przyniosły mu kilka ważnych nagród teatralnych.