Trwa ładowanie...
d45kwvn

Wojciech Smarzowski

Najnowsze informacje
4.0
(100 głosów)
Oceń:
Miejsce urodzenia:

Korczyna koło Krosna

Reżyser:

Róża (2011) (Kazik)

Małżowina (1998)

Drogówka (2013) (Sierżant Bogdan Petrycki)

Wesele (2004) (2004) (szwagier)

Wołyń (2016) (Maciej Skiba)

Pod Mocnym Aniołem (2014) (Terrorysta)

BrzydUla () (Projektant Pshemko)

Na Wspólnej () (Krystyna Michalska)

Dom zły (2008) (Edward Środoń)

Londyńczycy () (Darek)

Scenarzysta:

Małżowina (1998)

Drogówka (2013) (Sierżant Bogdan Petrycki)

Sezon na Leszcza (2000) (Facet)

Wesele (2004) (2004) (szwagier)

Wołyń (2016) (Maciej Skiba)

Pod Mocnym Aniołem (2014) (Terrorysta)

Dom zły (2008) (Edward Środoń)

Filmografia:

Róża (2011) (Kazik)

Drogówka (2013) (Sierżant Bogdan Petrycki)

Wesele (2004) (2004) (szwagier)

Wołyń (2016) (Maciej Skiba)

Pod Mocnym Aniołem (2014) (Terrorysta)

Na Wspólnej () (Krystyna Michalska)

Londyńczycy () (Darek)

Kler (2018)

d45kwvn

Reżyser i scenarzysta teatralny, filmowy i telewizyjny. Autor teledysków i reklam telewizyjnych, laureat nagród filmowych i muzycznych. Twórca osławionego „Wesela”.

Urodził się 18 stycznia 1963 roku w Korczynie koło Krosna, dzieciństwo spędził w nieodległym Jedliczu. Tam skończył szkołę podstawową i liceum. Wśród głównych zainteresowań przyszłego filmowca była fotografia, toteż Smarzowski wybrał studia na Wydziale Operatorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Studiował także filmoznawstwo na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Po ukończeniu studiów (1990) zajmował się reżyserowaniem reklam i teledysków. W 1991 roku wespół z innymi absolwentami i studentami łódzkiej filmówki pracował w charakterze współpracownika operatora na planie filmu Jerzego Wójcika „Skarga”. Film dotyczył dramatycznych wydarzeń na Wybrzeżu w 1970 roku. Problematyka terroru władz komunistycznych stanowiła również sedno filmu dokumentalnego „Psy totalitaryzmu” z 1996 roku, do którego zdjęcia zrobił Smarzowski.

Pierwsza samodzielna próba autorska przyniosła efekt w postaci trudno uchwytnego w ramach klasycznej genealogii filmowej dzieła, zatytułowanego „Małżowina” z udziałem Macieja Maleńczuka i Marcina Świetlickiego. Film zapewnił jego autorowi nagrodę specjalną Jury Młodych na koszalińskim festiwalu Młodzi i Film w roku 1999. W tym samym roku Smarzowski został wyróżniony nagrodą przemysłu muzycznego – Fryderykiem za teledysk zespołu Myslovitz do piosenki „To nie był film”. Drzwi do sławy stanęły dla niego otworem. Wystarczyło przekroczyć próg.

Kolejnym krokiem w karierze był scenariusz do filmu Bogusława Lindy „Sezon na leszcza” (premiera 2001). Film dostrzeżono, a Smarzowski przygotowywał się spokojnie do kluczowego momentu swojej kariery. W 2003 roku podjął się reżyserii popularnego serialu „Na Wspólnej” w telewizji TVN.

Prawdziwym momentem zwrotnym w karierze reżysera był film „Wesele” (2004) wynik współpracy reżysersko-producenckiej i aktorskiej dwóch przyjaciół z filmówki – Smarzowskiego i Topy. „Wesele” okazało się absolutnym hitem. Film dostał został zasypany nagrodami. Na festiwalu w Gdyni otrzymał Nagrodę Specjalną Jury, laur od Stowarzyszenia Filmowców Polskich za twórcze przedstawienie współczesności, nagrody Rady Programowej TVP i Prezesa Zarządu Telewizji Polskiej. Poza tym został uhonorowany Orłami za scenariusz i reżyserię, wyróżnieniem w Konkursie na Film z Najlepszym Scenariuszem i Nagrodą Dziennikarzy na toruńskim „Lecie filmów”, wyróżnieniami w Locarno, Karlvych Varach i Cottbus. Sam reżyser otrzymał Paszport Polityki za „mistrzowską reżyserię oraz bezkompromisowość w portretowaniu brzydszej twarzy naszej codzienności”.

Po tym jak opadły emocje związane z „Weselem”, Smarzowski przypomniał się widzom teatralnym – zarówno w Teatrze TV, w którym debiutował w 2001 znakomicie przyjętym spektaklem „Kuracja”, jak i publiczności Teatru Starego w Krakowie. Na potrzeby Teatru TV zaadaptował i wyreżyserował współczesną sztukę Marii Czarneckiej „Cztery kawałki tortu”. Na deski krakowskiego teatru przeniósł opowiadanie Friedricha Dürrenmatta, cenionego szwajcarskiego prozaika i dramaturga, zatytułowane „Kraksa”.

Jeśli wracać, to w dobrym stylu. Takie motto zdaje się przyświecać twórczości Smarzowskiego. Do telewizji TVN powrócił, aby wziąć udział w popularnej produkcji „BrzydUla” - wyreżyserował przeszło 20 odcinków serialu. Z TVP związał się jako jeden z reżyserów „Londyńczyków” (2009, druga seria).

Na ekrany kin wrócił filmem „Dom zły” (2009), za który dostał na gdyńskim festiwalu nagrody za scenariusz i reżyserię. Kolejnym tematem, jakim zainteresował się twórca jest historia elitarnej polskiej brygady komandosów – Gromu. W 2010 spodziewany jest efekt pracy nad filmem - „Grom. Część pierwsza” z udziałem Borysa Szyca i Roberta Więckiewicza.

Cechą charakterystyczną twórczości Smarzowskiego jest przywiązanie do współpracowników. Najlepszym tego przykładem jest współpraca z Marianem Dzięglem, z którym spotkał się po raz pierwszy na planie „Małżowiny” i tak już zostało – poprzez „Sezon na Leszcza”, „Wesele”, „Kraksę”, „Dom zły”. Nie inaczej wygląda sprawa z Arkadiuszem Jakubikiem i Bartłomiejem Topą Smarzowski lubi mieć wokół siebie „swoich ludzi”.

Komentarze

Trwa ładowanie
.
.
.
d45kwvn
d45kwvn
d45kwvn