Dominika Ostałowska
Miejsce urodzenia: | Warszawa, Polska |
Filmografia: | Warszawa (2003) (Wiktoria) Daleko od okna (2000) (Regina Lilienstern) Historie miłosne (1997) (Ewa Bielska, studentka adiunkta) Złoto dezerterów (1998) (strażniczka w banku) Łagodna (1995) (żona) Molly () (Molly) Dusza śpiewa (1997) (żona Adama) Drugi brzeg (1997) (Henrietta Vogel) Beyond forgiveness (1994) (Sonia) Musisz żyć (1997) (Agnieszka, córka Hyńczaków) Głęboka woda () (Wioletta, matka Karoliny) Co mówią lekarze (2009) (Joanna Knap, matka Zofii) Projekt dziecko, czyli ojciec potrzebny od zaraz (2010) (Ania) Regina () (Regina) Ekipa () (posłanka Karolina Jabłonowska, członek komisji ds. równouprawnienia) Nadzieja (2007) (Matka Franciszka) Kryminalni () (Magda Leszczyńska) Bracia Witmanowie (1997) (Iren) Pocahontas II - Podróż do Nowego Świata (1998) (Nakoma) Święta polskie (2000) (Magda, córka Władysława) Opowieści weekendowe (1997) (żona Adama) |
Jedna z najbardziej utalentowanych polskich aktorek młodszego pokolenia, szerokiej publiczności znana przede wszystkim z roli sędziny Marty Mostowiak w telenoweli „M jak miłość”. Córka aktora Ryszarda Ostałowskiego.
Urodziła się 18 lutego 1971 roku w Warszawie.
Studiowała na Wydziale Aktorskim tamtejszej PWST, który ukończyła w 1994 roku, tuż po tym wiążąc się ze stołecznym Teatrem Ateneum (do 2000 roku), a później – z tamtejszym Teatrem Powszechnym.
Ma na swoim koncie kilka wybitnych ról filmowych i teatralnych oraz udział w kilku produkcjach zagranicznych.
* Debiutowała w polsko-amerykańskim filmie sensacyjnym „Anioł śmierci” (1994). Za drugoplanową rolę żony w filmowej adaptacji „Łagodnej” Dostojewskiego w reżyserii Mariusza Trelińskiego (1995) otrzymała w 1997 roku nagrodę aktorską na MFF „Złoty Rycerz” w Moskwie oraz na MF Aktorów Filmowych w Rydze.*
W 1997 roku wzięła udział w pięciu znaczących produkcjach: telewizyjnym filmie Magdaleny Łazarkiewicz „Drugi brzeg”, serialu Izabelli Cywińskiej „Boża podszewka”, węgierskiej produkcji „Bracia Witman”, filmie Konrada Szołajskiego „Musisz żyć” oraz u Krzysztofa Zanussiego w obrazie „Dusza śpiewa” ( z cyklu „Opowieści weekendowe”).
Rok 1998 to epizod w znanej komedii Janusza Majewskiego „Złoto dezerterów”, 1999 – rola Małej w biograficznym „Wojaczku” Lecha J. Majewskiego,* a 2000 – nagrodzona Orłem kreacja Reginy, Żydówki ukrywającej się u polskiej rodziny, w dramacie Jana Jakuba Kolskiego „Daleko od okna”.*
Rok 2000 to także początek wieloletniej przygody z telenowelą „M jak miłość”, w której po dziś dzień kreuje postać pani sędziny – Marty Mostowiak, jednej z córek Barbary i Lucjana.
* W międzyczasie aktorka zdobyła kolejną nagrodę Orła oraz pierwszą w karierze Nagrodę Aktorską na FPFF w Gdyni za drugoplanową rolę w głośnym filmie Dariusza Gajewskiego „Warszawa” (2003).*
Ponadto pojawiła się u Witolda Adamka w telewizyjnym filmie „Miss mokrego podkoszulka” (z cyklu „Święta polskie” 2002), u Agnieszki Holland, Magdaleny Łazarkiewicz i Kasi Adamik w serialu „Ekipa” (2007), u Stanisława Muchy w „Nadziei” (2007) i Teresy Kotlarczyk w tytułowej roli w serialu TV „Regina” (2007).
Zaliczyła również gościnne występy w serialach „Kryminalni” (2007) i „Rodzina zastępcza” (2008).
Dominika Ostałowska ma na swoim koncie ważne dokonania w dziedzinie teatru.
Oprócz występów w swoich macierzystych teatrach, od 1993 roku stale pojawia się w spektaklach Teatru TV, gdzie spośród blisko 40 ról wspomnieć można m.in. o tytułowej kreacji „Małki Szwarcenkopf” (1994), Infantki w „Cydzie” (1995) i Izoldy w „Tristanie i Izoldzie” (1996) w reżyserii Krystyny Jandy, Lei w „Dybuku” (1999) w reżyserii Agnieszki Holland, Ewy w „Niektórych gatunkach dziewic” (2000) Agnieszki Glińskiej, czy Hanki w „Norymberdze” (2006) Waldemara Krzystka.
* Uznanie dla jej dokonań scenicznych znajduje materialne odzwierciedlenie. Dominika Ostałowska jest laureatką szeregu nagród: im. Tadeusza Łomnickiego przyznanej przez Senat PWST w Warszawie (1995), statuetki Feliksa Warszawskiego oraz prestiżowej nagrody im. Aleksandra Zelwerowicza za rolę Marianny w „Opowieściach lasku wiedeńskiego” w Teatrze Ateneum (2000) oraz wyróżnienia za tytułową rolę w sztuce „Zdaniem Amy” na I Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Współczesnej w Zabrzu.*
Sporadycznie zdarza jej się wziąć udział w realizacji polskiego dubbingu (m.in. „Fałszywa dwunastka” 2003, „Nowe przygody Rodziny Addamsów” 1998-1999).
Komentarze