2z11
Dorastanie w czasie wojny
Andrzej Łapicki urodził się 11 listopada 1924 roku w Rydze. Jego ojcem był polski prawnik, profesor prawa rzymskiego na Uniwersytecie Warszawskim i Uniwersytecie Łódzkim – Borys Łapicki, a pradziadkiem Hektor Łapicki – działacz podczas powstania styczniowego, naczelnik cywilny województwa mińskiego w 1863 roku.
Łapicki ukończył słynne gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie. Egzamin maturalny złożył na tajnych kompletach w samym środku wojny – w roku 1942.
W jednym z wywiadów wspominał, że miłością do teatru jeszcze w dzieciństwie zaraziła go matka:
Od dzieciństwa lubiłem chodzić do teatru. Mama mnie tam prowadzała. Oglądałem na scenie Mieczysława Frenkla. Nie wiem, czy żyje jeszcze ktoś, kto pamięta jego występy. Poza tym przed wojną istniały teatralne abonamenty szkolne. Świetna idea. Teatr był mi bliski, ale nigdy nie myślałem, że się nim zajmę.
Po maturze rozpoczął studia w tajnym Polskim Instytucie Sztuki Teatralnej. Niedługo później zaczął już występować na scenie.