"Baraka" w reżyserii Rona Fricke to cudowne połączenie obrazu i muzyki w opowieści o różnorodności świata.
Twórcy filmu poświęcili trzy lata na filmowanie najciekawszych zakątków kulturowych i przyrodniczych. Pokazali m.in. wyspy Galapagos, Mount Everest, Ayers Rock w Australii, egipskie piramidy, plac Tiananman w Pekinie, hawajskie wulkany oraz wiele innych miejsc, które tworzą swoisty kalejdoskop świata, mieniący się tysiącem barw. Zobaczymy różnorodność wierzeń, zwyczajów i stylów życia: spokój i harmonię mnichów tybetańskich, czy kolorową obrzędowość tańczących Aborygenów.
"Baraka" to wizja kontrastów: natury i cywilizacji, życia i śmierci, jednostki i tłumu, nędzy i bogactwa. Trudno pozostać wobec niej obojętnym, mimo iż pozbawiono nas jakiegokolwiek słownego komentarza. Obraz w połączeniu z etniczną muzyką Michaela Stearnsa (związanego z grupą Dead Can Dance) tworzy niepowtarzalną, skłaniającą do refleksji opowieść.