Francuska i angielska aktorka i piosenkarka, córka słynnego, francuskiego muzyka, reżysera i aktora, Serge’a Gainsbourga i brytyjskiej aktorki Jane Birkin, pamiętna w tytułowej roli w adaptacji „Jane Eyre” Franka Zeffirellego. Od lat z powodzeniem występuje w filmach francusko i anglojęzycznych.

Urodziła się 21 lipca 1971 roku w Londynie. Mając sławnych rodziców, od dziecka obeznana była ze światem mediów, artystycznego światka i europejskiego show-biznesu. Zadebiutowała jako 13-latka, grając córkę Catherine Deneuve w filmie „Słowa i muzyka” (1984).

Szybko doceniono jej zdolności – w 1986 roku otrzymała pierwszego Césara - dla Najbardziej Obiecującej Aktorki, za rolę w filmie „Złośnica” Claude’a Millera.

W tym samym roku zagrała w filmie „Charlotte na zawsze”, wyreżyserowanym przez ojca, Serge’a Gainsbourga i nagrała debiutancką, wyprodukowaną przez ojca płytę pod tym samym tytułem („Charlotte for Ever”). Album w niektórych krajach wydany został pod kontrowersyjnym tytułem „Lemon Incest” (ang. cytrynowe kazirodztwo), zapożyczonym od jednego z trzech utworów na płycie, w których córka zaśpiewała z ojcem w duecie.

Kolejne lata to występ u boku matki w dwóch dziełach znanej, francuskiej reżyserki Agnès Vardy (poświęcony osobie jej matki film „Agnès V. o Jane B.” i „Kung-fu master”) oraz ponowne spotkanie z Millerem na planie „Małej złodziejki” (1989, nominacja do Césara) – pierwszego filmu z jej udziałem, który miał swoją premierę w USA.

Kolejne filmy z udziałem zdolnej Charlotte to: historyczne „Słońce także nocą” (1990), dzieło Bertranda Bliera „Dziękuję ci życie” (1991) z Gérardem Depardieu, dramat „Amoureuse” (1992) Jacquesa Doillona. W 1993 roku zadebiutowała w anglojęzycznej produkcji „Cementowy ogród” w reżyserii wuja, Andrew Birkina, a po 3 latach przerwy powróciła triumfalnie, dzięki tytułowym rolom w adaptacji powieści Charlotte Brontë „Jane Eyre” w reżyserii Franka Zeffirellego i w thrillerze „Anna Oz” oraz dzięki nominowanej do Césara kreacji w filmie „Love, etc.” Marion Vernoux (1996).

W 1999 roku pojawiła się w kanadyjsko - amerykańskim thrillerze „Intruz”, a za rolę w pochodzącym z tego samego roku „Gwiazdkowym deserze” otrzymała Césara dla Najlepszej Aktorki. W 2000 roku dołączyła do obsady telewizyjnego dramatu „Norymberga” z udziałem Maxa von Sydowa i Aleka Baldwina, i zagrała Fantine w adaptacji „Nędzników” Wiktora Hugo, z udziałem Johna Malkovicha i Gérarda Depardieu.

Rok 2001 to występ u boku Terence’a Stampa w komedii w reżyserii męża, Yvana Attala, zatytułowanej „Moja żona jest aktorką”. Trzy lata później ponownie spotkała się z mężem na planie produkcji „I żyli długo i szczęśliwie” z jego udziałem (2004).

W międzyczasie pojawiła się na planie głośnego filmu Alejandra Gonzáleza Iñárritu – „21 gramów” (2003) z udziałem Naomi Watts, Benicio Del Toro i Seana Penna. Głównym motywem, dla którego reżyser zaprosił ją na plan było podobno uwielbienie i uznanie dla twórczości ojca Charlotte, później dopiero przekonał się o potencjale aktorskim Gainsbourg.

W 2005 roku wystąpiła u boku Charlotte Rampling we francuskim thrillerze „Leming” i komedii „Jeden odchodzi, drugi zostaje” z Danielem Auteuilem, rok później otrzymała ostatnią nominację do Césara za rolę w komedii romantycznej „Układ idealny”, pojawiła się u boku Gaela Garcii Bernala w filmie fantasy „Jak we śnie” oraz wzięła udział w europejskiej koprodukcji „Złote wrota” (2006), a w 2007 roku zagrała rolę Claire w filmie Todda Haynesa „I’m Not There” (specjalna Independent Spirit Award im. Roberta Altmana) i dołączyła do gwiazdorskiej obsady brytyjskiego filmu Jamesa Ivory „The City of of Your Final Destination” z Anthonym Hopkinsem, Laurą Linney i Kate Burton.

W 2006 roku wydała solową płytę, zatytułowaną „5:55”, do współpracy zapraszając m.in. słynną, francuską grupę Air.

Komentarze

Trwa ładowanie