Filmy fabularne dla dorosłych - przegląd propozycji z Canal+ online

Dziewczyny z Dubaju (2021)

"Albo jesteś zahukany babol z pipidówy albo dziewczyna, która cieszy się życiem i umie z tego korzystać" mówi Dorota (Katarzyna Figura) do Emi (Paulina Gałązka), ambitnej nastolatki którą ciągnie do wielkiego świata. Dla dziewczyny wybór jest oczywisty - zrobi wszystko, byle wyrwać się z rodzinnego miasta i spod skrzydeł matki. Nie przeszkadza jej, że droga do kariery prowadzi przez łóżka. Ponieważ jest bystra i zdeterminowana, szybko awansuje z prostytutki na sutenerkę. Swój pomysł na biznes opiera na prostej zasadzie: każdą kobietę da się kupić, a później drogo sprzedać. A jaką cenę przyjdzie zapłacić Emi za luksusowe życie z sex workingu?

Głębokie gardło: kiedy porno wyszło z cienia (2021)

"Głębokie gardło" to dla branży pornograficznej film przełomowy. Podobnie jak data 12 czerwca 1972 r., gdy zaczęto wyświetlać go w kinach. Był to bowiem pierwszy film porno, który wszedł do oficjalnej dystrybucji w USA. Dopisek w tytule filmu Agnès Poirier "Kiedy porno wyszło z cienia" ma więc głębokie historyczne korzenie i nawiązuje do rewolucji obyczajowej, jaką rozpętały filmy dla dorosłych wdzierając się do kultury masowej.

Francuska reżyserka opowiada w swoim filmie o tym, jak "Głębokie gardło" zyskało status produkcji kultowej. Jaki skandal wybuchł po jego premierze. Jak grająca w nim główną rolę Linda Lovelace, stała się gwiazdą na miarę aktorek z Hollywood. Jaki wpływ na kinematografię miało upowszechnienie się pornografii. I wreszcie - jaki koszt osobisty ponoszą osoby pracujące w tej branży, szczególnie te pierwszoplanowe.

Pleasure (2021)

Film wyreżyserowany przez Ninję Thyberg, który został doceniony m.in. na festiwalu w Cannes oraz Sundance. Opowiada historię dwudziestoletniej Belli, która wyjeżdża z rodzimej Szwecji i przylatuje do Los Angeles. "Dla przyjemności" - tłumaczy celnikowi powód swojej wizyty podczas kontroli paszportowej. Dziewczyna ma jasno sprecyzowany cel: chce zostać gwiazdą filmów dla dorosłych.

Ten przemysł ma jednak to do siebie, że szybko i łatwo połyka swoje ofiary, a później powoli je trawi. Nie każda wychodzi z tego cało. Początkowo Belli wydaje się, że może mieć kontrolę nad swoją pracą, ale rzeczywistość weryfikuje jej oczekiwania. "Pleasure" chociaż jest fikcyjnym dramatem, może być odbierane jak dokument o branży porno. Castingi, przygotowania do nagrywania scen, praca na planie, również podczas kręcenia filmów BDSM - wszystko to jest w filmie Thyberg pokazane niemal z reporterską dokładnością. Także to, jakie obietnice o poszanowaniu praw kobiet składa branża, a jak one są respektowane w praktyce. To portret współczesnego sex workingu, który nie jest jednoznaczny z prostytucją z powodu przymusu ekonomicznego.

"Lolita" - cała prawda o erotycznej fantazji (2021)

Film dokumentalny francuskiej produkcji poddający analizie "Lolitę" Vladimira Nabokova oraz jej późniejsze filmowe adaptacje. Powieść o dwunastoletniej dziewczynce, wykorzystującej swój potencjał erotyczny do uwiedzenia mężczyzny w średnim wieku, wzbudzała kontrowersje jeszcze przed publikacją. Amerykańscy wydawcy odrzucali ją, bojąc się skandalu i konsekwencji prawnych. Opublikowano ją w Paryżu w 1955 r. Zaledwie 7 lat później premierę miała pierwsza adaptacja filmowa powieści. Wyreżyserował ją Stanley Kubrick.

Olivia Mokiejewski, reżyserka "Lolity - całej prawdy o erotycznej fantazji", przygląda się fenomenowi pierwowzoru. Procesowi jego powstania, perypetiom związanym z publikacją. Ale też czyta książkę przez pryzmat współczesnego stanu wiedzy na temat pedofilii oraz takich akcji, jak #metoo. Czemu "Lolita" tak często wraca w filmach, sztukach teatralnych, utworach muzycznych czy dziełach innych pisarzy? Czy po to, aby ją oceniać, czy raczej zrozumieć? Czy krytykować, czy płynąć na wznieconej przez nią fali skandalu?

Dziennik nimfomanki (2008)

Śmiałe i liczne sceny seksu sprawiły, że "Dziennik nimfomanki" zyskał etykietkę skandalicznego filmu dla dorosłych, jeszcze przed oficjalną premierą. Poruszony jest w nim temat prostytucji, ale nie jako zawodu ostatniego wyboru, ale tego wymarzonego. Jego główna bohaterka Valérie (Belén Fabra) jest nimfomanką. Kierując się konfucjańską doktryną "wybierz sobie zawód, który lubisz, a całe życie nie będziesz musiał pracować", Val postanawia zostać prostytutką.

Film oparty jest na autobiograficznej powieści Valérie Tasso, francuskiej pisarki i terapeutki. Książka "Dziennik nimfomanki" to opowieść nie tyle o seksie i czerpaniu z niego dochodów, co o poszukiwaniu swojej drogi, akceptacji i miłości. Brzmi niewiarygodnie? Wiele z tych motywów pojawia się też w obrazie w reżyserii Christiana Moliny, dzięki czemu można go określić nie tylko mianem filmu erotycznego, ale też dramatycznego.